LarsCornelis Vanaf vandaag is het eindelijk mogelijk om PlayStation One-games te spelen op de PlayStation Vita. Dat is al langer mogelijk op de PlayStation 3 en PSP en daardoor is de bibliotheek aan beschikbare games aanzienlijk. Enkele klassiekers die beschikbaar zijn, zijn Metal Gear Solid, Crash Bandicoot en Final Fantasy VII. Maar de eerste PlayStation had natuurlijk nog veel meer toffe titels die we maar wat graag op de Vita zouden willen spelen. De redactie van InsideGamer neemt je mee op een ware trip down memory lane. Dit zijn de games die wij willen nomineren voor een digitale heruitgave.
Thijs Barnhard – Castlevania: Symphony of the Night
Symphony of the Night is op tal van manieren op tal van platformen te spelen, maar deze 2D-klassieker zou op de Vita niet misstaan. In deze ‘Metroidvania’ doorkruis je als de zoon van Dracula, Alucard, het kasteel van de akelige vampier. Je verzamelt nieuwe krachten, stijgt in level en ontdekt uiteindelijk steeds meer delen van het helse kasteel.
Ongetwijfeld het beste deel uit Symphony of the Night is de muziek in ieder gedeelte van het gigantische kasteel. Stuk voor stuk blijven de deuntjes in je hoofd zitten en je neuriet ze gegarandeerd nog dagenlang na. Heb je uiteindelijk alle hoeken en gaten van het kasteel ontdekt dan ligt er een geheel nieuwe uitdaging op je te wachten in het ‘inverted Castle’, een gespiegelde en op zijn kop hangende versie van Dracula’s huis met moeilijkere vijanden en geheel nieuwe geheimen om te ontdekken. Deze game is sowieso ook het spelen waard voor de legendarische slechte Engelse vertaling met bijbehorende tenenkrommende voice-overs. Het introlevel alleen al staat er bol van. But enough talk… have at you!
Lars Cornelis – Road Rash: Jail Break
Met games als Metal Gear Solid en Crash Bandicoot zou je misschien denken dat ik al tevreden zou zijn, maar toch mis ik een persoonlijke favoriet in de huidige line-up; Road Rash: Jail Break. Ik zou eerlijk waar niet meer durven te raden of die game ook kwalitatief goed was – ik was negen toen ik ‘m speelde – maar wat was die game machtig leuk. Waarschijnlijk mijn meest gespeelde PSOne-game destijds.
Road Rash: Jail Break is een soort Burnout met Hell’s Angels. Twee motorbendes nemen het tegen elkaar op, maar als eerste over de finish gaan is niet het enige doel van de game. Het elkaar van de motor afslaan is een fundamenteel onderdeel van de gameplay. De game kende een heus vechtsysteem met speciale combo’s en hoe meer mederacers je van hun motor slaat of schopt, hoe bruter de wapens die je vrijspeelt. Kettingen, koevoeten, tasers… En dan was er ook nog een coöp-modus waarin de ene speler rijdt en de ander in een zijspan zit en zich volledig kan focussen op het neerhoeken van andere motorrijders. Het is onbegrijpelijk dat EA sinds 1999 nooit meer een nieuwe Road Rash heeft uitgebracht, maar met Jail Break op de Vita zou ik al heel gelukkig zijn.
Jelle van Es – Xenogears
In mijn geval hoop ik dat Sony eindelijk wat voormalige USA-only titels voor Europa uitbrengt. En dan het liefst Xenogears. Xenogears is naar verluidt één van de mooiste en beste RPG’s die ooit gemaakt is (buiten Chrono Cross om dan, aldus vriend Simon) en ik nooit heb kunnen spelen. Ik heb ooit overwogen om voor deze titel alleen een Amerikaanse PlayStation 1 aan te schaffen, maar dan zit je nog met het probleem dat de game zelf verschrikkelijk zeldzaam is. En verschrikkelijk zeldzaam op eBay staat gelijk aan belachelijk hoge prijzen.
Bovendien is het gewoon lekkerder om een oude RPG als Xenogears op een handheld te spelen. Je hebt hem immers altijd bij je en hoeft niet te klooien met een 320 bij 240 resolutie op een 42 Inch HD televisiescherm. Dus ja, als je mij Xenogears geeft, dan ben ik zielsgelukkig!
Wes Rijckaert – The Legend of Dragoon
Vanwege de taal had ik als klein kind de grootste moeite met het begrijpen van games. Waar moest ik naartoe en wat was nu het doel? Het zorgde vaak voor korte speelsessies bij games, maar tijdens The Legend of Dragoon werd het vooral erg interessant. Samen met een jongen uit de straat – die wel wat Engels kon – hebben we de game gespeeld en de avonturen van Dart niet alleen intens meegemaakt, maar ook nagespeeld. Uren vertoeven in deze RPG om vervolgens erachter te komen dat Dart en kompanen konden veranderen in Dragonen was fantastisch.
The Legend of Dragoon heb ik helaas nooit uitgespeeld en is nog steeds iets wat ik wil doen. Als Sony nu eens zorgt dat de game op het Europese PlayStation Netwerk verschijnt, dan kan ik de game eindelijk uitspelen en dankzij de Vita hoef ik de avonturen van Dart nu niet op te zoeken, maar kan ik ze overal meenemen.
Zoals eerder gezegd had de PlayStation One natuurlijk veel meer toffe titels. Zoals binnen de redactie bleek, heeft ieder zo zijn favorieten. Daarom zijn we ook razend benieuwd aan welke PSOne-klassieker jij warme herinneringen hebt. Laat dus snel in de reacties weten welke game jij maar wat graag opnieuw zou willen spelen op je PlayStation Vita!