Wesley Domingos Ieder seizoen blijkt het een lastige opgave om geduldig te wachten op de jaarlijkse F1-game. Pas als de climax in de strijd om de wereldtitel nadert, mogen wij het vanuit de luie stoel opnemen tegen topcoureurs als Vettel en Alonso. Heeft zo’n late release dan nog wel toegevoegde waarde? Vorig jaar was er begrip voor het weinig veranderde F1 2011 omdat het hoofdzakelijk de ruwe kantjes van zijn voorganger eraf schuurde. Nu het fundament echter staat als een huis heeft F1 2012 geen excuses om een aantal stappen vooruit te doen, een boodschap die Codemasters Racing zorgvuldig in de oren heeft geknoopt.
F1 2012
Geen toeval dus dat de game je bij het opstarten een nieuw onderdeel voorschotelt: de Young Driver Test. In het echt een kans voor getalenteerde coureurs om zich te bewijzen, in F1 2012 een interactieve tutorial waarin video’s over KERS- en DRS-systemen worden afgewisseld met praktijklessen waarin je bochten perfect probeert aan te snijden. De test leert je in korte tijd de knepen van het extreem technische vak en is daarmee een uitstekende toevoeging voor eenieder die niet al overwinningen aaneenrijgt op het hoogste niveau, hoe evident sommige lessen ook mogen klinken.
Na het behalen van het eindexamen mag je aan de slag bij één van de mindere F1-teams. Als tweede rijder welteverstaan, je zult namelijk eerst moeten bewijzen dat je überhaupt het niveau aan kan. Helaas duurt een carrière opnieuw niet langer dan vijf jaar, al staat daar wel tegenover dat jouw baan als F1-coureur meer omhelst. Zo daagt de Research & Development-afdeling tijdens oefensessies je regelmatig uit om nieuwe onderdelen te testen in ruil voor upgrades. Daarnaast worden er voorafgaand aan het seizoen sleutelmomenten uitgestippeld waarin je bovengemiddeld dient te presteren en hopelijk voor je teamgenoot eindigt, zoals bij het rijden van een thuiswedstrijd. Je bent dus meer betrokken bij je team, maar het is jammer dat de teambazen soms verschrikkelijk opportunistisch beleid voeren. Vooral die van de zwakkere teams eisen na een uitschieter in de kwalificatie dat je je opeens kunt meten met de beste coureurs, iets teveel van het goede als je het ons vraagt.
En dat terwijl safety car-situaties juist te weinig aan bod komen in verhouding tot het echte werk. Had je vorig jaar nog de optie om dit aspect überhaupt te omzeilen door slechts drie rondjes te rijden per race, ditmaal ben je in de Career Mode verplicht om minimaal 25% van het eigenlijke aantal rondjes te crossen waardoor je in een seizoen niet aan de safety car kunt ontkomen. Een kwart race komt overigens neer op ongeveer vijftien rondes, een slordige en vooral intense 25 minuten aan spektakel. Reken maar dat concentratieverslapping op de loer ligt als je een bocht voor de dertiende keer ziet, laat staan als je een anderhalf uur aan de bak moet zoals de professionals zelf. Want of je nu Lewis Hamilton achter je probeert te houden of je positie in de middenmoot probeert te verdedigen, de druk is altijd voelbaar als je plaats neemt in zo’n snelheidsmonster. Het stemt ons daarom tevreden dat de besturing minstens zo responsief is als vorig jaar. Zelden verlies je de controle waar dat niet plaats had mogen vinden, terwijl we aggressiever dan ooit de curbstones aan kunnen vallen. Tegelijkertijd is de game strenger voor wie graag te vroeg het gaspedaal indrukt, voorzichtigheid is dus geboden!
Nóg spannender wordt het als het weer zich met de wedstrijden gaat bemoeien. Het dynamisch weersysteem is aangepast zodat de omstandigheden op de baan lokaal kunnen verschillen. Kijk dus niet raar op als je op een miezerige dag een natte straight ingaat om in een opgedroogde bocht uit te komen. Het zal op die momenten van essentieel belang zijn om naar de teamradio te luisteren, want wisselvallige omstandigheden roepen doorgaans een hoop vragen op. Houdt de regen aan of verwachten we binnenkort opklaring? Is een bandenwissel noodzakelijk? En zo ja, hoe snel ga je dan de pitstraat in? Het is fantastisch dat zo’n ogenschijnlijk kleine verbetering leidt tot meer verantwoordelijkheid en in feite tot een realistischere racegame. Ook de mooiere omgevingen doen op dat gebied een duit in het zakje, al is de kostprijs hoog: ellenlange laadtijden van ongeveer veertig seconden per race.
Completer
F1 2012 oogt completer dankzij de toevoeging van twee modi. De eerste is de Champions-modus, een serie van zeven scenario’s waarin jij het opneemt tegen de zes actieve coureurs met ten minste één wereldtitel op zak. Het voordeel van deze modus is dat je direct in de actie zit, maar daar staat tegenover dat er niet zoveel tactiek komt kijken bij de meeste missies. Ook hadden we het op prijs gesteld als men met meer dan zeven missies op de proppen was gekomen, er valt immers genoeg inspiratie te halen uit de Formule 1-sport. Het vertrouwde Time Attack heeft evenzeer last van dit euvel met slechts zes missies, al is het natuurlijk zo slecht nog niet wanneer je deze missies gewoon bij elkaar optelt.
Season Challenge kun je daarentegen prima voor vol aanzien. Deze debuterende modus biedt een leuke alternatieve, snelle manier om te racen voor de wereldtitel. Zo duurt iedere Grand Prix exact vijf ronden, is het seizoen gehalveerd én neem je het op tegen een zelfgekozen rivaal. Als je het presteert om in een best of three tweemaal eerder over de eindstreep dan je concurrent te komen, verdien je bonuspunten én een contract van het team dat je zojuist hebt verslagen. Dat laatste lijkt niet zo interessant wanneer je in een HTR-bolide plaats mag nemen, maar dat is het natuurlijk wel als je geïnteresseerd bent in het scoren van dikke bonuspunten.
Tot slot snijden we met gemengde gevoelens de multiplayeropties aan. Zo breken we graag een lans voor de Co-op Championship, maar is het tegelijkertijd onbegrijpelijk dat deze modus opnieuw niet offline gespeeld kan worden. Zeer opmerkelijk, aangezien het rijden van een losse race in splitscreen verrassend soepel gaat. Dat willen we volgend jaar absoluut anders zien.
Deze game is getest op de Xbox 360.