Crew De traditionele “shoot ’em up” of “space shooter” – je weet wel, zo’n spel waarbij je van bovenaf een raket of een gevechtsvliegtuigje bestuurt – is de afgelopen decennia veel macht verloren. Natuurlijk is er nog altijd een trouwe fanbase, maar met de komst van krachtigere spelcomputers en andere soorten (driedimensionale) spellen heeft het klassieke genre aardig wat aan populariteit ingeleverd. Toch verschijnt er voor iedere console nog wel een gouwe ouwe space shooter die de speler wederom aan het scherm weet te kluisteren. Voor de Wii U is dat voor nu Nano Assault NEO, een aardige game vol klassieke gameplay in een modern jasje.
De Nano Assault-serie, die werd gestart op de Nintendo 3DS, is een product van ontwikkelaar Shin’en, bekend van soortgelijke titels als Iridion 3D (Game Boy Advance) en Nanostray (Nintendo DS). In tegenstelling tot wat zijn genre doet vermoeden, speelt Nano Assault NEO zich niet af in de ruimte maar op het oppervlak van microscopisch kleine cellen. Hier bestuur je een simpel vliegtuigje dat een fors aantal microbiotische vijanden neer moet schieten voordat het door mag naar het volgende level. Dit zorgt ook direct voor een unieke feature van de serie; de levels zijn niet lineair, want je beweegt je vliegtuige over het oppervlak van een min of meer ronde cel. Als je Nano Assault met andere games zou moeten vergelijken, dan lijkt het dus nog het meest op de klassiekers Xevious en Galaga, gecombineerd met de ronde werelden van Super Mario Galaxy.
Elk level begint met een klein aantal vijanden, maar binnen de kortste keren bevind je je in een flink gevecht met ‘enorme’ wezens. Gelukkig zijn de zestien unieke levels flink bezaaid met wapenupgrades, zodat je ze goed weerstand kunt bieden. De upgrades komen in een aantal soorten, waaronder bommen, een soort elektrische zweep en extra satellieten waarmee je meerdere kogels tegelijk af kan schieten.
Hoewel deze betere wapens je een stuk sterker maken, wordt Nano Assualt NEO er niet makkelijker op. Het eerste level is nog te doen, maar daarna wordt de moeilijkheidsgraad flink opgeschroefd. Als speler moet je goed met je verlies overweg kunnen, want de tekst “Game Over” zal tientallen malen op het scherm verschijnen.
De zestien levels, compleet met dikke eindbazen, vormen de hoofdmoot van het spel. Toch hoeft de fanatiekeling zich absoluut niet te vervelen. Naast de normale modus, die ook met zijn tweeën te spelen is, beschikt Nano Assault over een Arcade Mode, waarin je in één level zoveel mogelijk punten probeert te scoren. En voor de echte fan zijn er altijd nog de Missions, een soort achievements om te behalen in het hoofdspel.
De GamePad
Nano Assault NEO maakt op verschillende manieren gebruik van de nieuwe mogelijkheden van de Wii U. Zo bestuur je dankzij de dubbele analoge sticks enerzijds je vliegtuigje en anderzijds de richting waarop je kogels gaan. Ook is het mogelijk om je extra wapens op de touch-screen naar eigen wens bij te stellen. Zoals bij veel Wii U-games kun je verder de gameplay geheel naar het scherm van de GamePad verplaatsen; bij multiplayer is dit vooral handig, want dan kan de één de TV gebruiken, terwijl de ander ook zijn eigen scherm heeft. Verder beschikt de game over een online highscore list. Kortom: een ouderwetse space shooter die voldoet aan alle moderne eisen.