Maarten Jalink Twaalf jaar geleden, nog maar kort na het succes van Ocarina of Time en Majora’s Mask, durfde Nintendo zijn veelgeprezen The Legend of Zelda-serie uit te besteden aan Capcom’s ontwikkelstudio Flagship. Aanvankelijk was het de bedoeling om de originele The Legend of Zelda voor de NES opnieuw te ontwikkelen voor de Game Boy Color, net zoals eerder al met Super Mario Bros. was gebeurd. Uiteindelijk werd echter besloten dat Flagship drie nieuwe games mocht gaan ontwikkelen. Vanwege de complexiteit van deze hele operatie – de games werden tegelijkertijd ontwikkeld – zijn het uiteindelijk “slechts” twee titels geworden: Oracle of Ages en Oracle of Seasons. Hoewel beide games indertijd van bijna alle gamemagazines bijzonder hoge scores kregen, heeft het tweeluik nooit de status bereikt die A Link to the Past bijvoorbeeld wel had. Dit had onder meer te maken met de Game Boy Advance, die slechts een maand na de release van de Oracle-reeks in de winkels lag. En dat is vreemd, want Ages en Seasons zijn misschien wel de beste Game Boy Color games ooit gemaakt! Gelukkig zijn beide games sinds een aantal dagen voor vijf euro per stuk te downloaden in de eShop op de Nintendo 3DS.
Zelfde begin, andere reis
De spellen beginnen met hetzelfde verhaal. Link bezoekt na zijn avonturen op de Super Nintendo het kasteel van Hyrule. Hier transporteert de almachtige Triforce hem naar een onbekend land. In Oracle of Seasons belandt Link in Holodrum, alwaar hij Din, de Oracle of Seasons, moet redden van de kwaadaardige generaal Onox. In Oracle of Ages komt Link terecht in Labrynna, een land dat in nood verkeert sinds Nayru, de Oracle of Ages, is betoverd door de boze tovenares Veran. Qua verhaal hebben de games op zich weinig met elkaar te maken. Pas wanneer je één titel hebt uitgespeeld en deze door middel van een code ‘linkt’ met de andere, dan wordt het overkoepelende verhaal onthuld. Om het verhaal niet te bederven raden we de onwetende lezer aan om de volgende alinea over te slaan.
SPOILER ALERT!!!!!!!!
De hoofdvijanden uit beide games, Onox en Veran, zijn namelijk door de tweelingzusjes Twinrova naar Holodrum en Labrynna gestuurd om daar de orakels te ontvoeren en zo de “Flame of Destruction” en de “Flame of Sorrow” te bemachtigen. Hiermee hopen ze het lichaam van Prinses Zelda, die is overgekomen uit Hyrule, te kunnen betoveren om zo Ganon, de grootste vijand uit het Zelda-universum, weer tot leven te wekken. Uiteraard is het aan Link om dit te voorkomen en Zelda én de rest van de wereld te redden uit de klauwen van het kwaad. Overigens is het niet zo dat beide titels slechts een half spel zijn die samen één vormen; Oracle of Ages en Oracle of Seasons bevatten ieder negen dungeons en zijn per stuk goed voor zo’n 15 a 20 uur gameplay.
EINDE SPOILER
De vergeten derde game; Oracle of Secrets
Zoals gezegd was het oorspronkelijk de bedoeling om nog een derde Oracle game te maken. Dit spel zou groen van kleur worden, draaien om Farore en mogelijk Oracle of Secrets heten. Dit weten we omdat Din, Nayru en Farore ook de namen van de drie goden zijn die de wereld in het Zelda universum hebben geschapen. Farore is tevens terug te vinden in beide games, waar ze zichzelf de Oracle of Secrets noemt. Waarschijnlijk was het in Oracle of Secrets mogelijk om de tijden van de dag – ochtend, middag, avond en nacht – te manipuleren. Helaas is de game geschrapt omdat het onderling linken van drie titels te ingewikkeld werd. Wij hadden een derde Oracle game zonder mogelijkheid om te linken echter geen enkel probleem gevonden…
Wat betreft gameplay en graphics zijn de Oracle titels te vergelijken met Link’s Awakening, een normale Game Boy-game die een aantal jaar eerder verscheen. De speler ziet Link vanaf boven en kan twee voorwerpen, zoals een zwaard of een boemerang, aan de A- en B-knop koppelen. Je bent vrij om de relatief grote werelden op je eigen manier te verkennen, maar de meeste regio’s zijn pas te bereiken met bepaalde voorwerpen uit de vele kerkers. Zo zijn grote stenen pas op te tillen als je de “Power Bracelet” hebt gevonden en kun je pas over gaten springen met “Roc’s Feather”. De verhalen tussen beide games zijn dus grotendeels verschillend, maar de gameplay nagenoeg is identiek.
Eén groot verschil
Toch is er één groot verschil tussen beide titels, en dat zijn de voorwerpen waarmee Link de tijd of de seizoen aan kan passen. In Oracle of Ages beschikt de speler na verloop van tijd over de Harp of Ages, waarmee je maar liefst 400 jaar door de tijd kan reizen. Zo is het mogelijk om dingen in het verleden van Labrynna aan te passen, zodat de toekomst daarmee kan worden geholpen. Natuurlijk zijn er ook tal van puzzels die gebruik maken van deze handige gadget. Wanneer je bijvoorbeeld een boompje plant in het verleden, dan kun je deze in het heden beklimmen. En wanneer je een dorp in het verleden redt van de ondergang, dan ligt deze er in de toekomst een stuk levendiger bij. In Oracle of Seasons ontvangt Link de Rod of Seasons, een soort toverstaf waarmee hij het seizoen per acuut kan veranderen. Aanvankelijk kun je de wereld alleen nog maar omtoveren in een wonder winterlandschap, maar later in de game beheers je ook de andere seizoenen. De spelwereld bevat verschillende elementen die ieder weer anders reageren op het weer. In de winter bevriezen de rivieren en meren, zodat ze te bewandelen zijn en in de lente bloeien er speciale bloemen die Link over hoge riggels kunnen schieten. Persoonlijk heb ik een lichte voorkeur voor het tijdreizen in Oracle of Ages, voornamelijk omdat dit de game verandert in een soort 2D versie van Ocarina of Time, maar dat wil absoluut niet zeggen dat Oracle of Seasons een minderwaardige game is.
Grafisch gezien waren de twee games al zwaar verouderd toen ze uitkwamen. Zoals gezegd worden dezelfde graphics als in de acht jaar oudere Link’s Awakening gebruikt (maar dan in kleur) en verschenen de games nét voor de release van de krachtigere Game Boy Advance. Het wordt nog erger wanneer je kijkt naar de grafische kracht van Nintendo’s huidige handheld; een spel als Ocarina of Time 3D is bijna een miljoen keer mooier dan Ages en Seasons. En toch maakt dat allemaal geen klap uit. De Oracle serie voert je namelijk op zijn eigen manier langs tropische eilanden, ondergrondse werelden, bossen, moerassen, vulkanen en nog veel meer. Je ontmoet nieuwe rassen en figuren, maar ook bekende personages en wezens, zoals Tingle, de Gorons en de Zoras, komen voorbij. Je trotseert oceanen, verslaat koningen, zorgt voor de zieken en redt hele landen. En dat allemaal met slechts een 8-bit handeld die maar 32 verschillende kleuren tegelijkertijd op het scherm kan toveren. Grafisch gezien waardeloos, maar qua sfeer, verhaal en aankleding zijn beide titels absoluut een tweetal meeslepende meesterwerkjes.
De conversie van Game Boy Color naar de Nintendo 3DS voegt in feite geen nieuwe dingen aan de games zelf toe. Sterker nog; er zijn juist bepaalde zaken uit het spel verdwenen. Zo is het niet meer mogelijk om de spellen te linken door middel van een fysieke Game Link Cable. De enige optie die hierdoor overblijft is het (eenmalig) overtypen van een code in het andere spel. Ook blijft de Advance Shop, een winkel die alleen open is wanneer je de games op een Game Boy Advance speelt, gesloten. Los van deze twee kleinigheden biedt de Nintendo 3DS gelukkig wel de mogelijkheid om ieder moment op te slaan, net zoals bij de andere Virtual Console games. Ook lijken de kleuren op het scherm van de 3DS een stuk feller dan op de Game Boy Color, iets wat je moet zien als een positief punt. Daarnaast kun je de Slide Pad gebruiken om te lopen en is de X-knop te gebruiken als Select, zodat je een stuk sneller je kaart in beeld kan brengen.