Ergens in een lang verleden heb ik met opperhoofd Jelle afgesproken dat ik tweewekelijks mijn eeuwige gebrabbel over Japanse rpg’s op papier zou pennen voor ‘m . Dat ‘tweewekelijks’ een ruim begrip is leerde onze vriend al, nou ja, na twee weken. Dat ik ooit eens een zijstapje zou maken naar gebrabbel over andere Japanse games dan traditionele rollenspellen, dat vond ik niet ondenkbaar. Dat ik mijn derde column in deze serie daar al voor zou gebruiken, tja, daar ben ik toe gedwongen. Want serieus SEGA, je weet dat ik liefde voor je heb, maar zou je alsjeblieft een keer die middelvinger uit m’n reet willen halen?
YakuJA!
Sony ging afgelopen maandag helemaal los met een eigen persconferentie. Terwijl ik nog lag te slapen, stampte het Japanse bedrijf er de ene na de andere aankondiging uit. Een nieuwe console waar een niet nader te noemen hoofdredacteur nat van werd! Een nieuwe Guilty Gear! Gameplay van Deep Down! Geen Last Guardian! Uitstel van de PlayStation 4 in Japan! Een nieuwe, dunne PS Vita die we absoluut niet al een jaar geleden zagen aankomen! Yakuza Ishin gamepl… Huh, wacht wat?!

De beelden zijn een droom die uitkomt. Yakuza, tegen een achtergrond van het feodale tijdperk van Japan. Ninja’s, samurai, zwaarden, regen, van die schuifdeurtjes die voor altijd aan Tenchu doen denken en die bekende kop van vriend Kazuma Kyriu in next-gen. Echt, ik dacht dat ik nog steeds sliep en de beste droom ooit had. Een filmpje van twee minuten en ik kan je nu al vertellen dat ik geen enkele game zo graag wil spelen als deze. Goed nieuws! Zou je zeggen. Maar ik voel me alleen maar ontzettend kut. Want ik heb al zo’n donkergeel vermoeden hoe ook dit verhaaltje weer af gaat lopen. Deze game ga ik nooit spelen, want SEGA vindt het teveel risico om het boeltje te vertalen en daarom zit ik met de gebakken peren.
Pijnlijk
Ik zou het nog enigszins kunnen accepteren als het alleen Yakuza Ishin zou betreffen. Maar nog veel zwaarder vind ik het te verkroppen dat Yakuza 5 ook al zo goed als afgeschreven is. Die game kwam vorig jaar al uit en ondertussen weten we dat SEGA niet eens een beetje bezig is met een vertaling. Nog een ondertussen: we kregen wel de beduidend mindere spin-off Yakuza: Dead Souls in het Westen. Geloof me, ik klaag niet dat ik die game wel kreeg. Ik klaag omdat ik het idee heb dat dit ten koste is gegaan van de eventuele komst van Yakuza 5. En dat die Yakuza-game voor de Vita nergens te bekennen is, zelfs daar kan ik mee leven.

Maar ik kan het dus niet verkroppen dat we Yakuza 5 niet krijgen. En dat we aan deze kant van de wereld wel de ogen uitgestoken worden met Yakuza: Ishin, wat óók oogt als een tot leven gekomen droom. Wie dat niet snapt heeft Yakuza 4 nooit gespeeld. Die was briljant. Dat verhaal, die personages, die sfeer, die vrijheid, die 1001 dingen om te doen, dat vechten, dat verhaal, die personages, het verraad, het broederschap, de eer, die scene dat je met die gast met dat ooglapje door de regen loopt terwijl de straten zijn afgezet door honderden yakuza-leden in strakke, zwarte pakken. Dat verhaal. Die personages. Man, die game is zo’n beetje de heilige graal van gaming. En het vervolg misschien ook wel. En misschien ook niet. Ik zou het niet weten.
Het enige dat me nog een beetje rust geeft, is het feit dat SEGA dit niet opzettelijk doet. Als een bedrijf een miljoen moet uitgeven om een half miljoen te verdienen, dan doen ze dat niet. En dat is de reden achter het niet lokaliseren van de Yakuza-serie. En de reden dat ze die miljoen niet verdienen, is omdat het gros van jullie dus al vier delen lang niet omkijkt naar Yakuza. Iedereen die dat wel deed heeft mijn oprechte dank. Iedereen die dat niet gedaan heeft: zou je alsjeblieft je middelvinger uit mijn reet en uit die van SEGA willen halen? Dankjewel.