ThijsBarnhard In Batman: Arkham Origins vervult Batman nog maar een kleine twee jaar zijn rol als gemaskerde held en heeft hij het tot een zekere kerstavond alleen nog maar opgenomen tegen redelijk, kleine criminelen en andere schurken. Aan dat simpele bestaan komt een einde wanneer opperboef Black Mask een prijs van vijftig miljoen dollar op het hoofd van de vleermuisman zet. Dit zakcentje lokt acht verschillende ‘assassins’ en hun bendes naar Gotham om voor eens en altijd met hem af te rekenen.
Lange nacht
Op dit punt in zijn carrière heeft Batman nog niet veel vrienden en staat de politiekracht van Gotham inclusief Gordon nog lijnrecht tegenover hem. Hij staat er dus nog helemaal alleen voor in een lange nacht vol superschurken, huurmoordenaars, kruimeldieven en corrupte agenten.
Dat mag voor Batman dan wel de eerste echte keer zijn, voor ons voelt het allemaal al snel bekend aan. Ondanks het feit dat hij in Origins wat jaartjes minder ervaring heeft vecht, zweeft en sluipt Batman minstens zo goed als in de twee eerdere games. Het voelt daardoor al snel alsof je weer thuiskomt, maar in veel opzichten is het allemaal ook net iets te vertrouwd.
Zo bestaat het gedeelte van Gotham waarin Batman zich deze keer bevindt uit een industriegebied dat in de niet al te verre toekomst de plek wordt waar de gigantische stadsgevangenis van Arkham City geplaatst wordt. Nieuw is een duurder gebied van de stad waar flatgebouwen en luxe hotels zijn te vinden. Verwacht op deze plek echter geen bruisend stadshart. Een avondklok en het simpele feit dat het kerstavond is in de game maken de straten behoorlijk verlaten. Deze twee eilanden van Gotham worden handig met elkaar verbonden door een brug die je in principe niet heel vaak hoeft over te steken aangezien je in Origins voor het eerst in de serie gebruik kunt maken van ‘fast travel’.
Bat’s grot
Kies je ervoor om even wat kostbare minuten te besparen, dan wordt Batman opgepikt door zijn Batplane die hem ook terug naar de Batcave kan brengen. Deze legendarische grot functioneert als een soort hubwereld waar Batman misdaden nader kan onderzoeken, zijn gevechtvaardigheden kan bijschroeven in een simulatie en met zijn butler Alfred in gesprek kan gaan. Diezelfde butler ziet de nachtelijke activiteiten van zijn baas Bruce Wayne steeds minder zitten.
Zo gek is dat niet, buiten de Batgrot stikt het van de schurken die het op Batman gemunt hebben. Natuurlijk zijn er de acht huurmoordenaars die op hem uit zijn, maar er zijn ook andere superschurken die Batman (optioneel) uit de weg kan ruimen in de stille nacht. Zo kreeg ik een missie te zien waarin Batman via een machine van de Mad Hatter de verknipte wereld van Wonderland betreed. In deze surrealistische trip klimt en vecht hij zich een weg door griezelige levels opzoek naar ‘Alice’.
De Mad Hatter zijmissie zou misschien wat indrukwekkender zijn geweest als de twee voorgaande Arkham-games niet al minstens zo creatief met hallucinaties in de weer waren geweest. In Origins voelt het daardoor een beetje alsof er een checklist wordt afgegaan van elementen die een Arkham-game moet bevatten, zonder zelf met al te veel nieuwe ideeën te komen.
Veilige oorsprong
De flarden van de game die getoond werden en die ik al heb kunnen spelen bevestigen verder dit vermoeden. Origins voelt, oogt en speelt vrijwel identiek aan zijn voorgangers met veel gevechten tegen handlangers waarin Batman het zonder problemen tegen een stuk of acht tegenstanders opneemt, momenten waarop je vanaf waterspuwers nietsvermoedende bewakende criminelen terroriseert en gedeeltes waarin je met behulp van Batman’s gadgets simpele puzzels oplost. In Origins wordt er vooral een punt van gemaakt om de bestaande gameplay te verfijnen of beter uit te leggen.
Zo wordt tijdens Batman’s gevecht met de huurmoordenaar Deathstroke het belang van de counterknop nog eens benadrukt. Wie niet weet hoe en wanneer je Batman’s mogelijkheid om een aanval van een tegenstander tegen hem te gebruiken moet toepassen maakt geen schijn van kans. Speel je een beetje goed dan krijg je een lang en spectaculair gevecht voor je kiezen, laat je net teveel counter-mogelijkheden liggen dan maakt Deathstroke je genadeloos af, helemaal wanneer hij zijn zwaard tevoorschijn tovert.
Arkham Origins zou technisch gezien dan ook de beste Batman-game tot op heden moeten worden. Met kleine verbeteringen op vrijwel ieder gebied en een strakker verhaal met in de hoofdrol Batman, Alfred, de acht huurmoordenaars en de politie van Gotham. Tijdens de eerste indrukken blijft de game echter zo keurig binnen de lijntjes van de serie kleuren dat dit ongetwijfeld een goed, maar wel heel erg veilig vervolg lijkt te worden.