Jelle van Es Een paar jaar geleden stond ik op het Codemasters-kantoor in Birmingham, waar de GRID-uitgever vol trots vertelde dat zij de F1-licentie binnen hadden gesleept. Na jaren ervaring op te hebben gedaan met onder meer de GRID- en DIRT-serie zag het er rooskleurig uit. F1 2010 was dan ook een prima game, F1 2011 bouwde voort op deze goede elementen en F1 2012 was tot nu toe de beste game in de serie. Er zat een duidelijke stijgende lijn in, die met F1 2013 helaas niet voortgezet wordt.
Verplicht nummertje
Het probleem van F1 2013 is dat het te veel als een verplicht nummertje aanvoelt. Aan de basis van de game lijkt niet al te veel veranderd te zijn. De carrièremodus is zodoende bijna hetzelfde als het jaar daarvoor. Wederom moet je eerst goed presteren in de verschillende Young Driver Tests en mag je vervolgens in een team als Torro Rosso je in het eerste seizoen proberen te bewijzen. Je begint daarbij net als in de voorgaande jaren als de nummer twee van je team en moet door het halen van bepaalde doelen (het finishen als veertiende in de kwalificatie bijvoorbeeld) ervoor zorgen dat jij als eerste rijder van het team wordt gezien, om uiteindelijk een transfer naar een beter team te verdienen en daar te strijden voor het kampioenschap. De iets hogere moeilijkheidsgraad zorgt ervoor dat je niet zomaar meer in een matig team een pole position kan pakken en daardoor voegen de verdere seizoenen in de carrièremodus wel echt wat toe. Je ervaart langzaam maar zeker vooruitgang en omdat de wedstrijden die je rijdt ook nog een stuk langer zijn (vijftien procent van de totale echte afstand), houdt deze modus je lang zoet.
Maar omdat de basis van de modus redelijk hetzelfde is als vorig jaar, borrelt een grondig déjà vu-gevoel op. Interessanter is in mijn ogen dan ook de Scenario-modus, waarin je – je raadt het al – een aantal scenario’s voorgeschoteld krijgt. In die scenario’s moet je op papier soms het schier onmogelijke doen, zoals het winnen van een paar plaatsen in de laatste rondes, maar als dat lukt is de voldoening enorm.
Daarnaast kent de game bekende modi als Time Trial, Grand Prix en Multiplayer. De modi spreken voor zich, waarbij het goed is om nog even op te merken dat je qua multiplayermodi zowel online kunt gaan scheuren als met een vriend op één televisie via splitscreen. Daarbij is het mogelijk om telkens een losse race te kiezen, maar kun je ook kijken wie van de twee het beste is in een compleet seizoen. Ideaal voor een druilerig en lang weekend.
Ouwe bakken
Nieuw is de Classic Mode, waarbij je met een aantal klassieke wagens over een aantal klassieke banen kan rijden. Alhoewel me dit op papier erg leuk leek (ik heb goede herinneringen aan de Formule 1 uit de eind jaren tachtig en begin jaren negentig van vorige eeuw), is het eigenlijk best wel saai. De content is te mager en de wagens op de baan houden is een uitdaging op zich. Realistisch gezien klopt dit, daar de wagens van vroeger veel minder technische hulpmiddelen hadden, maar het zorgt hier en daar voor onnodige frustratie.
Kwalijker is de manier waarop deze modus en eigenlijk de rest van de game gepresenteerd wordt. F1 is in mijn ogen een beleving, maar daar komt niks van terug in de game. Het is onbegrijpelijk dat je niet even getrakteerd wordt op een video met legendarische beelden van een bepaald circuit voordat je daar een Scenario opstart. Ook tijdens het racen zelf mis je gewoon een stukje aankleding. De mensen die jou vanuit de pit toespreken zijn een soort robots en de pitbox waaruit je begint ziet er na zoveel jaren aan F1-games nog steeds dramatisch uit. Een beetje jus zou de game niet misstaan.
Daartegenover staat wel dat de gameplay goed in elkaar zit. Er zijn een aantal kleine tweaks doorgevoerd, die er bijvoorbeeld voor zorgen dat verschillende afstellingen van de auto ook daadwerkelijk merkbaar zijn. Het aanpassen van een vleugel geeft je nu net wat meer druk tijdens het rijden van scherpe bochten, maar zorgt er ook voor dat je een lagere topsnelheid op het rechte stuk hebt. En met tegenstanders die slimmer reageren op jouw acties, kan dat er voor zorgen dat je dankzij zo’n aanpassing net buiten de punten valt, omdat je vlak voor de finish nog wordt ingehaald door een snellere auto. De juiste instelling is dus echt belangrijker dan in de voorgaande delen.
Deze game is gespeeld op de Xbox 360
PS: excuses voor het laat plaatsen. De game kwam laat binnen, maar daarnaast heeft het drukke schema van ondergetekende ook roet in het eten gegooid.