David Kers The Raven: Legacy of a Master Thief komt van de Duitse ontwikkelaar KING Art. Een echte Duitse ontwikkelaar die zich focust op twee genres, de klassieke simulatie-/managementgames en point-and-click adventures, die vooral in Duitsland nog gretig aftrek vinden. The Raven is een point-and-click adventure in zijn puurste vorm, waarin er met de muis gespeurd moet worden naar hints. Daarnaast biedt de game een verhaal gevuld met moord en mysterie, en lijkt de game op veel momenten een ode aan het werk van de Britse detectiveromanschrijfster Agatha Christie.
Een driedelig mysterie
In de schoenen van politieman Anton Jakob Zeliner, met bijhorende typerende snor, volg je het spoor van de legendarische meesterdief The Raven. Deze overleden juwelendief heeft één van de twee onbetaalbare stukken, The Eyes of the Sphinx, gestolen en lijkt uit de dood herrezen. Jouw speurtocht begint aan boord van de beroemde luxetrein de Oriënt-Express, die van Parijs naar Istanbul rijdt. Hier ligt een standaard mysteriepakket voor je klaar: verdachte personages, dichte deuren en her en der aanwijzingen die je een stap dichterbij de dader brengen.
Doordat The Raven: Legacy of a Master Thief verdeeld is over drie episodes, die in een tijdsbestek van vier maanden zijn uitgebracht, is er een duidelijke afwisseling in kwaliteit merkbaar. Daar weet het eerste gedeelte de nodige interesse voor het mysterie aan te wakkeren en is het een redelijke introductie voor de rest van het avontuur. Het middenrif neemt echter een diepe duik in kwaliteit en voelt als een zielloze opvulling die het begin en einde aan elkaar dient te binden. Gelukkig redt het derde afsluitende deel de game nog enigszins.
Het verschil is voornamelijk merkbaar in de manier waarop je puzzels moet oplossen. In het eerste en derde deel zit hier nog enige logica achter. In het tweede deel zijn veel puzzels op te lossen door onlogische klikcombinaties te maken, waardoor je eigenlijk alle voorwerpen een stuk of drie keer moet aanklikken en hopen dat je iets activeert. De gameplay beperkt zich dusdanig tot het zoeken naar klikbare voorwerpen op elk scherm, dat het werkelijk een point-and-click adventure is in zijn klassiekste vorm. Omdat hier niet altijd logica achter lijkt te zitten, is het een zoektocht die je na tientallen minuten overal gedrukt te hebben tot waanzin drijft.
Met de weet dat het een echte klassieke point-and-click adventure is en een goed mysterie een mens nieuwsgierig maakt, draait de game uiteindelijk om de vraag wie The Raven is. De lange kliktocht en het ondervragen van alle personages leiden dan ook naar een antwoord. Helaas is het de schrijvers niet gelukt om The Raven op een lekkere manier te laten eindigen. Het einde voelt wat gemakkelijk en goedkoop aan en laat een hoop losse eindjes open. Daarnaast zijn de meeste personages die je tegenkomt totaal niet boeiend en beschikken ze over eenzijdige doorzichtige motieven en persoonlijkheden.
The Raven mist dan ook een duidelijke balans tussen verhaal en gameplay. Dat de gameplay uit het stenentijdperk stamt en het verhaal erg voorspelbaar is en vol met clichés zit, maakt het er niet beter op. Wat het allemaal tot een tragischer geheel maakt zijn de technische mankementen die de game kent. Denk hierbij aan menu’s die in de weg zitten, en personages die verdwijnen of in de omgeving vast komen te zitten.
Deze game is gespeeld op de PC.