Rob Ik beschouw het als een waar voorrecht dat ik als redacteur voor InsideGamer de afgelopen acht jaar de meest uiteenlopende perstrips heb mogen doen. Zo kan ik trots vermelden dat ik bij de drie grote internationale gamebeurzen geweest ben: de Electronic Entertainment Expo (E3), de Tokyo Game Show (TGS) en de Leipzig Games Convention (en later de Gamescom te Keulen). Naast het feit dat het gewoon heel erg tof is dat je talloze games eerder kunt bekijken/spelen, zijn natuurlijk vooral de feestjes onvergetelijk. Maar van al die vette feesten is er eentje die de kroon spant: EA World in 2005.
EA World was een evenement in Utrecht waarbij Electronic Arts haar aankomende releases voor een select publiek (lees: ergens tussen de vijfhonderd en duizend man) uit de doeken deed. Alles werd uit de kast gehaald. Er was een hele loods op een industrieterrein afgehuurd, waarin elke game zijn eigen stand had met zijn eigen aankleding. Voor FIFA 2006 werd er voetbal gespeeld met live commentaar van Evert ten Napel. Voor de Sims hadden ze een podium waar mensen de Sims ‘naspeelden’. Voor Battlefield 2 was er één of andere Amerikaanse drill sergeant die tijdens het gamen in je oor liep te blèren.
Dat dit evenement zo in mijn geheugen gegrift staat kan met twee dingen te maken hebben. Ten eerste: nostalgie. Het was namelijk mijn eerste game-event ooit. Ik zat nog maar net twee weken bij de redactie en had van mijn collega’s slechts Jelle nog maar gezien. Naast dat ik geen idee had wat ik moest verwachten, kende ik dus ook nog eens vrijwel niemand van gezicht.
Waar het ook mee te maken kan hebben is de open bar. Het was de bedoeling dat alle aandacht naar EA’s nieuwe games uit zou gaan, maar de open bar – waar de hele avond gratis bier geschonken werd – zorgde ervoor dat EA World ontaardde in zuipfestijn met een aantal legendarische hoogtepunten.
Jelle was vrij duidelijk dat hij er een gezellig feest van wilde maken
Zo wist een niet nader te noemen collega het te presteren om in uiterst beschonken toestand het Sims-podium op te klauteren (midden in de ‘voorstelling’) om daar een pluche hond van achteren te nemen. Ik was er zelf op het moment suprême niet bij, maar ik heb mij door collega’s en bekenden laten vertellen dat het publiek hier erg om moest lachen, vooral toen de hond op een bepaald moment geen benen en geen hoofd meer had. De beveiliging vond het minder grappig. Dit resulteerde dan ook in de verwijdering van dezelfde collega, waar ik dan weer wel getuige van was. Hij werd nogal hardhandig naar buiten gekinkeld. Geen zorgen, hij maakt het nog altijd goed.
Overigens wist diezelfde niet nader te noemen collega mij halverwege de avond al over te halen om aan een meisje te vragen of ik – mijn god ga ik dit echt vertellen? – voor vijf euro aan haar voorgevel mocht zitten. Wat ik met mijn dronken harses natuurlijk deed. Wist ik veel dat de jongen die naast haar stond één van mijn collega’s was. Als nieuwkomer op de redactie had ik dus meteen al de perfecte eerste indruk achter gelaten (al konden de overige redactieleden er overigens hartelijk om lachen).
Ondertussen waren collega’s Marvin en Bjorn de B (bonuspunten als je die nog kent!) met een camera dames aan het filmen en vrij persoonlijke vragen aan het stellen, werden bezoekers totaal op het verkeerde been gezet door een Aziatische Shigeru Miyamoto look-a-like met goochelkunstjes, en is Lauran na afloop van het event bij enkele Gamekings in een auto beland om als een dolle rondjes over het parkeerterrein te scheuren.
Ere wie ere toekomt
En dat is dan je eerste indruk van die o zo geweldige gamesindustrie. Zoals je misschien al wel kon raden is het ook meteen de laatste keer geweest dat EA een dergelijk event heeft gehouden. Tot grote ontsteltenis van de IG-redactie uiteraard, want EA World is nog altijd één van de meest legendarische feesten die de oude rotten binnen de redactie kunnen navertellen, en daar kan geen E3, TGS of Gamescom tegen op.
Ps. Uiteraard is de mentaliteit van vandaag de dag een wereld van verschil met het jonge naïeve karakter van InsideGamer destijds. Dergelijke praktijken komen vandaag de dag natuurlijk niet meer voor. Nou ja, bijna nooit dan. 😉