LarsCornelis GTA: San Andreas op je tablet of smartphone klinkt misschien als muziek in de oren, maar de praktijk is anders. Was San Andreas in 2004 nog de meest uitgebreide en succesvolste GTA, vandaag de dag is het helaas de meest troosteloze overzetting van alle GTA’s.
San Andreas doet qua sfeer, humor en verhaal sowieso al onder voor voorganger Vice City, maar de immense omgeving en uiteenlopende soundtrack geeft San Andreas normaal gesproken het volste bestaansrecht. Ook nu nog is het indrukwekkend hoe je het ene moment door de pauperwijken van Los Santos en even later over de overdadige strip van Las Venturas cruiset. Ook de bebosde omgeving rondom Mount Chiliad en de woestijn nabij Las Venturas hebben hun volledig eigen vibe, die nog even wordt versterkt door thematische radiozenders. Een ritje over het platteland is compleet met countryzender K-Rose op, Las Venturas krijgt net even extra sfeer met de klassieke rock van K-DST en een drive-by is extra gezellig als de westcoast rap van Radio Los Santos uit je speakers pompt. Heerlijk.
Technisch niet best
Jammer genoeg wordt San Andreas volledig ontsierd door technische mankementen. De lijst aan euvels is lang. De besturing is behelpen, maar tijdens het rijden zijn er wel oplossingen te vinden. Schieten blijft echter lastig. Tijdens de grote shootouts is er geen enkele uitdaging omdat je automatisch richt én direct doorschakelt naar het volgende slachtoffer als je je doelwit hebt doorzeefd. Maar toen we één wegrennende Mexicaan probeerden af te vlammen, schoten we eerst diverse onschuldige straatprostituees lek omdat daar automatisch op werd gericht. Oeps.
Handmatig richten is nog wel mogelijk, maar erg omslachtig. De game moedigt handmatig richten ook zelden aan: zodra je je wapen trekt, selecteert de game automatisch je doelwit. Tja, dat is strikt genomen een oplossing. Schieten is daardoor inderdaad in San Andreas doorgaans minder frustrerend dan in de andere GTA’s, maar ook dit is en blijft een ducttapeconstructie waarbij het plakband al een beetje loslaat.
Verder hapert San Andreas veelvuldig. De haperingen nemen af als je alle apps in de achtergrond afsluit, maar soepel loopt de game zelden. Bovendien loopt San Andreas regelmatig vast, vooral wanneer er toch een beroep wordt gedaan op de multitaskmogelijkheden van je iPad doordat er bijvoorbeeld een Facebookberichtje binnenkomt. Een slim checkpointsysteem zorgt ervoor dat je nooit heel veel progressie kwijtraakt, maar het mag voor zich spreken dat voortdurend wachten op de initiële laadtijd en missies deels overspelen erg snel erg vervelend wordt.
Kleine verbeteringen aan de game, zoals een duidelijkere minimap, een hogere resolutie waardoor de op de PS2 soms moeilijk zichtbare gangtags meer in het oog springen en verbeteringen in het menu bij kappers en tattooparlors, wegen in geen geval op tegen de technische malheur. San Andreas is dan ook maar moeilijk aan te raden. Voor een trip down memory lane adviseren we gewoon die PS2-schrijf uit te graven en in je oude console te duwen. Zoek je nog een geweldige muziekcollectie voor op je mobiele apparaat, dan val je je aan San Andreas echter geen buil: de game klinkt nog steeds als muziek in de oren.