LarsCornelis “Er zijn geen plannen voor een Halo film op dit moment”. Fuck. Weer een illusie armer. Nee, natuurlijk was ik geen moment in de veronderstelling dat het gerucht dat Ridley Scott aan een Halo-film werkt, waar zou zijn. Maar toch hè, als zo’n gerucht opduikt, sprankelt er toch weer een beetje hoop.
Niet zo gek, want geruchten over de Halo-film komen niet zomaar uit de lucht vallen. In de wandelgangen van Microsoft en ongetwijfeld diverse filmstudio’s gonzen al jaren plannen voor een Halo-film. In 2005 werd er een officieel script geschreven, maar niet voordat in 2004 al exact dezelfde naam als deze week de ronde deed. Halo 2 was net uit en Ridley Scott zou benaderd zijn om een film te maken. De geruchten meldden dat Scott het aanbod had afgewezen omdat hij het Halo-universum niet geschikt achtte voor verhaalvertelling. Inmiddels is Halo een media-franchise bestaande uit acht games, negen stripboeken, een internetserie, diverse animatiefilms en maar liefst dertien (!) boeken. Blijkbaar vielen er dus toch wel verhalen te vertellen binnen het Halo-universum, al zal Ridley ongetwijfeld wat hogere eisen stellen dan bijvoorbeeld Microsoft-huisschrijfster Karen Traviss.
Hoge eisen stonden de Halo-film wel vaker in de weg. Het script dat in 2005 was geschreven, werd met veel bombarie door koeriers in Master Chief-kostuum gepitcht bij diverse filmstudio’s. Een erg coole actie natuurlijk, maar Microsoft stelde zulke hoge (financiële) eisen dat de meeste filmstudio’s de Master Chief-cosplayer direct weer de deur wezen. 20th Century Fox en Universal Studios wilden zich er wel aan wagen en op een gegeven moment waren zelfs Peter Jackson en Neill Blomkamp aan boord van dit project als respectievelijk producer en regisseur. Maar wederom werden er van alle kanten te hoge eisen gesteld. Zo zou Peter Jackson een torenhoog salaris hebben gevraagd. Omdat Microsoft daarnaast dus ook al flinke financiële eisen stelde, liepen de kostenerg op en bleef er weinig over voor de filmstudio’s, met als gevolg dat alle partijen zich één voor één terugtrokken.
Veel serieuzer dan toen zijn de plannen helaas nooit geworden. In 2009 dook nog even het bericht op dat Steven Spielberg zich zou storten op een Halo-verfilming. Er lag alweer een script klaar, gebaseerd op het boek The Fall of Reach. Dat project is inmiddels blijkbaar omgedoopt tot de Halo tv-serie die tijdens de onthulling van de Xbox One werd aangekondigd. Wat die serie presteert moeten we nog zien, maar weer geen film dus. Verdomme.
Nou ja, in de tussentijd verscheen wel Halo 4: Forward Unto Dawn nog even op internet en zelfs op dvd, blu-ray en als download bij de Limited Edition van Halo 4. Qua productiewaarde niet helemaal te vergelijken met een echte bioscoopfilm, maar Forward Unto Dawn bevat wel Hunters, Warthogs, gloeiende energiezwaarden en het belangrijkste van alles: Master Chief. Tijdens het kijken pinkte ik toch stiekem een traantje weg. Van geluk dat ik nu toch een beetje een Halo-film heb, en van verdriet dat er nog altijd geen échte, full-blown Halo-film is.
Gezien hoe geraffineerd doch voorzichtig Microsoft omspringt met de Halo-licentie (wat heel logisch is, die serie is van onschatbare waarde voor de Xbox-afdeling van het bedrijf) en de argwaan waarmee Hollywood gamefilms benaderd, zie ik mij helaas niet snel naar de bioscoop gaan om daar Halo: The Movie te mogen aanschouwen. En toch hoop ik er diep van binnen nog op. Want in tegenstelling tot Ridley Scott, Peter Jackson en Microsoft zelf, ben ik helemaal niet zo veeleisend. Grommende Elites, emmers paars bloed, een scène waarin er met de Warthog wordt rondgescheurd en natuurlijk een hoofdrol voor Master Chief, alles onder begeleiding van de geweldige Halo-soundtrack en ik ben tevreden. Ik zie het al voor me. Met een bak popcorn onder de arm plaatsnemen in zo’n lekkere stoel, het licht dooft en de muziek gaat aan… Ti-didi…Tada…