LarsCornelis Met een diepe zucht speelden we een klein jaar geleden The Last of Us uit. De zware thema’s en geloofwaardige personages lieten een diepe, diepe indruk op ons achter. Met een even diepe zucht sluiten we nu de DLC Left Behind af. Naughty Dog heeft het namelijk gepresteerd om in tweeëneenhalf half uur evenveel emotie te proppen en zo mogelijk nog meer empathie voor Ellie op te wekken.
Rebellie
Left Behind speelt zich af voordat Ellie met Joel op pad gaat. Hoewel we ook dit keer weer niets willen verraden van het verhaal, kunnen we wel stellen dat de rebelse Ellie hier nog wat zachter, onschuldiger en puberaler is. Ze maakt de meest ontroerende dingen mee en komt nog meer over als wat ze eigenlijk is: een pubermeisje dat is opgegroeid in een bittere, gruwelijke wereld waarin flarden zichtbaar zijn van een betere tijd die Ellie nooit heeft meegemaakt. De deprimerende wereld rondom Ellie en haar dapperheid en optimisme zijn zulke tegenstrijdigheden die je als speler aangrijpen, meesleuren en emotioneel raken.
American Dreams
Wie echt elke dialoog en elke verwijzing in Left Behind wil begrijpen, raden we aan het stripboek The Last of Us: American Dreams te lezen. Dit verhaal speelt zich chronologisch gezien nog net iets eerder af en hangt heel nauw samen met zowel de oorspronkelijke game als de DLC Left Behind. Zo wordt in American Dreams verteld waar Ellie heeft leren paardrijden, maar ook hoe ze belangrijke personages uit Left Behind heeft leren kennen. American Dreams werd aanvankelijk uitgegeven in vier delen, maar is inmiddels ook als handige bundel verkrijgbaar, zodat je Ellies avontuur in één ruk kunt uitlezen.
De geloofwaardigheid van Ellie en haar omgeving zouden niet mogelijk zijn zonder het vakmanschap van Naughty Dog. We spelen inmiddels al een aantal maanden op de PlayStation 4, maar Left Behind herinnert ons eraan dat The Last of Us nog overtroffen moet worden. Lara Croft mocht bijvoorbeeld willen dat haar haar zo sierlijk danst als dat van Ellie en de wereld is ongekend tastbaar. Elke kamer, elke poster, elk object in de game is er met een reden. Soms is een object interactief of kun je er een gesprek mee triggeren; op andere momenten vertelt een poster, affiche of object zelf een heel verhaal over een wereld die ooit was, maar allang verscheurd en vergaan is. Nog belangrijker is dat elke gezichtsuitdrukking, elk woord dat Ellie uitspreekt en zeker ook elke stilte die valt volledig bewust is. Excuses, we snappen dat dit allemaal ontzettend cryptisch klinkt, maar als je Left Behind nog moet spelen zul je ons straks dankbaar zijn dat we nog niets van de ervaring hebben verraden.
Slim spelen
The Last of Us: Left Behind bestaat echter niet alleen maar uit een ontroerend verhaal. Zoals we weten kan die kleine Ellie namelijk prima haar mannetje staan in de ontspoorde post-apocalyptische wereld van The Last of Us. Hoewel het uit de weg gaan van een confrontatie altijd de voorkeur heeft, is een schermutseling met Clickers of Hunters soms onvermijdelijk. Of beide, want in Left Behind gebeurt het ook regelmatig dat je met beide soorten vijanden tegelijkertijd te maken krijgt. Dat zorgt voor extra benauwde situaties als je het per ongeluk met beide kampen aan de stok krijgt, maar het spreekt voor zich dat je met wat slimmigheid de agressieve mensen en bezeten schimmelzombies ook tegen elkaar kunt opzetten.
De nadruk ligt zo nog steeds op overleven, maar de accenten zijn anders. Het is nog steeds prima mogelijk om bommen en molotovcoctails te fabriceren of gewoon een vuurwapen te trekken, maar een stealthy aanpak waarin je met stenen en flessen de aandacht van vijanden trekt of juist afleidt, loont soms veel meer.
Emotioneel uitgeput
The Last of Us: Left Behind is daardoor een bijzonder knap stukje downloadbare content, dat dezelfde sfeer en klasse heeft als The Last of Us zelf, maar door de kleine nuanceverschillen een heel eigen karakter heeft. Als we heel kritisch zijn dan is vijftien euro wat veel voor slechts tweeëneenhalf uur, maar aan de andere kant heb je in die tijdspanne wel zoveel meegemaakt en heb je zo vaak je adem ingehouden, dat je de credits goed kunt gebruiken om weer even op adem te komen.