Gamers zijn in de ban van P.T. De speelbare teaser (want daar staat de afkorting voor, ‘Playable Teaser’) is zo uniek in zijn soort dat we het met recht een revolutie binnen de game-industrie mogen noemen.
Dinsdagavond, Sony’s Gamescom-persconferentie. De ene na de andere aankondiging van een tof ogende indietitel komt voorbij. Sony pompt ze er uit alsof het niets is. Een nieuwe game van Michel Ancel hier, de terugkeer van Ninja Theory daar. Verborgen tussen deze aankondigingen was een bizar ogende horrorgame genaamd P.T. Een pratende juten zak, een first-person aanzicht in een donker huis, en de mededeling dat een demo van de game meteen al op PSN staat. Het zal allemaal wel, we hebben het te druk met schrijven over Rime en over de doos uit Metal Gear Solid 5: The Phantom Pain.
De volgende ochtend, het InsideGamer-kantoor. Het internet is ontploft. De eerste waaghalzen hebben de demo uitgespeeld. Wat blijkt uit de trailer die aan het einde van de demo te zien is? P.T. is een teaser voor een nieuwe Silent Hill-game, Silent Hills welteverstaan, ontwikkeld door Metal Gear-vader Hideo Kojima met de hulp van Pacific Rim- en Pan’s Labyrinth-regisseur Guillermo del Toro. Norman Reedus, die stoere gozer met z’n kruisboog uit The Walking Dead, speelt de hoofdrol.
Dit hebben we niet eerder meegemaakt, en tegelijk is het tekenend voor de man die evenveel gekke als geniale ideeën in zijn games stopt. Een bad guy die je memory card leest, een game die een complete simulatie blijkt te zijn… niets is te gek voor Kojima. Inclusief de hele wereld trollen met een demo van een game waarvan iedereen dacht dat het de zoveelste dertien-in-een-dozijn indie horrortitel was.
Wie P.T. heeft durven spelen, weet dat het zoveel meer is. Kojima zou expres de graphics omlaag hebben geschroefd om het idee van een indiegame te geven, maar toen wij dit weekend P.T. speelden, viel onze mond open. Ja, het spel voelde als een onafhankelijk ontwikkeld horrorspel, maar dan met de graphics flink omhoog geschroefd. Knijp je ogen dicht en het lijkt alsof je in een echt huis ronddwaalt.

En ja, realistische graphics zijn in dit geval belangrijk voor het angstaanjagende gevoel dat de game je geeft. Misselijkmakende geluiden en later in het spel ook psychedelische trips, een bepaalde aanwezigheid die je de stuipen op het lijf jaagt… we willen niet te veel verklappen, want je moet het gewoon zelf ervaren, maar het angstzweet stond op ons voorhoofd. Dat het einde van de game ietwat uit elkaar valt door een onlogische puzzel, doet uiteindelijk maar weinig af van de pret.
Ongeacht hoe goed P.T. precies is, heeft de demo een veel belangrijkere rol. Dit is Games Aankondigen 2.0, een unieke manier voor de ontwikkelaar om direct in contact te komen met gamers. Wij, de journalisten, worden netjes omzeild om zo de aankondiging direct in de handen van jullie te plaatsen. Nu kunnen we daar wel over klagen, maar daar is deze manier van teasen veel te briljant voor. We hopen dat P.T. een revolutie heeft ontketend in de game-industrie en heeft bewezen dat er meerdere, originelere manieren zijn om je game aan te kondigen. Viva la Kojima!