De Sims 4 review – Doet een stapje naar voren, en een stapje terug

Op het kantoor van Maxis zijn de afgelopen jaren ongetwijfeld vele kabouters gearrangeerd, stemmingswisselingen verwisseld en bovendien zal er bij de ontwikkelaar ferm met de binaire vlaggen zijn gezwaaid. Het resultaat van dit alles – de zojuist gebruikte typerende woordspelingen geven het al een beetje weg – is het fonkelnieuwe De Sims 4, het vierde hoofddeel uit de razendsuccesvolle levenssimulatorserie. Je zou zeggen dat een nieuw hoofddeel gepaard gaat met een flinke stap vooruit. Helaas blijkt dan niet zonder meer het geval, al het gearrangeer van kabouters en gezwaai met binaire vlaggen ten spijt.

Doet een stapje naar voren…
De Sims 4 doet op sommige punten een stapje vooruit, maar zet op andere vlakken tegelijkertijd een stapje terug. Eén van de stapjes vooruit – en één van de eerste positieve vernieuwingen die je zult ervaren – is de kakelverse Create-A-Sim-tool. Deze tool maakt het mogelijk om jouw digitale personage (of personages) op duizelingwekkend uitgebreide wijze vorm te geven. Praktisch elk lichaamsdeel van je sims interacteert namelijk met je cursor en is met soepele sleepbewegingen in de door jou gewenste vorm te ‘trekken’. Op deze manier creëer je in een handomdraai karakteristieke koppen, bolle billetjes en armzalige armpjes – en daarmee een unieke Sim. Deze creatieve tool werkt keurig en is behoorlijk intuïtief. Bovendien levert Create-A-Sim dikwijls hilarische creaturen op.

Dat sommige personages een gevoel van hilariteit opwekken is ook mede te danken aan de cartooneske stijl van de game. De karakters zijn karikaturaler dan ooit en omgeven kennen een soort charmante klungeligheid – zowel in het uiterlijk als in het gedrag. Hoewel smaken verschillen, zijn wij niet ontevreden met deze opwekkende visuele stijl. Het past bij het jibberige Simlish-taaltje, de soms knotsgekke interactieopties met andere Sims en de veelal grollige carrièrepaden. Een ‘carrièrepad’ als crimineel of parttime barista komt namelijk gewoonweg beter uit de verf in een wereld die barst van de kostelijkheden.

…en een stapje terug
Hoe treffend de combinatie van stijl en carrièrepaden in De Sims 4 ook zijn, de arbeidsmogelijkheden zijn helaas wel kenschetsend voor één van de stappen terug. Qua content is De Sims 4 namelijk wat schraal. Er zijn weinig carrièremogelijkheden, de twee beschikbare stadjes zijn niets meer dan kleine nederzettingen met weinig boeiende vrije kavels en traditionele De Sims-bouwsels als zwembaden zijn nergens meer te bekennen. Dit alles is ongetwijfeld gedaan met het oog op toekomstige uitbreidingspakketten, maar enigszins zuur is het wel.

De zure smaak komt ook bovenborrelen door een aantal slordige ontwikkelkeuzes. Zo is het niet meer mogelijk om eventjes snel op bezoek te gaan bij je buren zonder te worden geconfronteerd met een laadscherm. Wanneer één van je gezinsleden een lekker ommetje in het park wil maken is er daarnaast geen optie om even te kijken hoe het met de rest van de familie gaat. Uit het oog betekent in dit geval dus tevens uit het hart, hoe jammerlijk ook. Als klap op de vuurpijl levert het drukke arbeidsleven nogal geestdodende taferelen op. Wanneer je Sim aan den arbeid is, zijn er eigenlijk geen noemenswaardige mogelijkheden om zijn werkzaamheden te monitoren. Hij verdwijnt ’s ochtends vroeg om ’s avonds weer een keertje te komen binnendruppelen. In een éénpersoonshuishouden houdt dit simpelweg in dat je de helft van de week geen controle hebt over je personage en op enigszins suffe wijze de tijd aan het uitzitten bent.

Gameplay staat als een …ehh …huis
De laadschermen bij burenbezoeken en het gebrek aan controle over het arbeidsleven van je Sims zorgen ervoor dat het leuke leven eigenlijk exclusief binnen de muren van je huis plaatsvindt. Gelukkig staat de gameplay in huiselijke kring als een …ehh …huis. De interactie met andere Sims is van een hoger niveau dan voorheen, mede dankzij tal van nieuwe snedige dialoog- en actiemogelijkheden. Eén van de leukste voorbeelden hiervan doet zich voor wanneer je Sims-kindje op een piratenbootspeeltoestel speelt en de ouder een woest zeemonster kan spelen. Je moet bijzonder harteloos zijn om geen glimlach op je gezicht te krijgen van dit adorabele schouwspel. Ook de sterkere nadruk op emoties doet een duit in het zakje. Een mentale dip na een amoreuze afwijzing of een zelfvoldaan gevoel na een lekker robbertje sporten, dragen allemaal bij aan de vergoting van het menselijke karakter van de digitale personages. Bovendien leven emoties bij vlagen leuke nieuwe tijdelijke interacties op. Het ‘als een kampioen plassen’ is daarvan een lichtend voorbeeld.

De Sims 4 heeft dus genoeg leuks en interessants in huis, maar ook dit medaillion heeft een keerzijde. Hoe vermakelijk de basisgame ook is, hij doet schraal aan. Daarnaast is het jammer dat praktisch al het leuks, door onverstandige ontwikkelkeuzes, binnen de muren van je woning plaatsvindt. Dat is leuk als je een kluizenaar wil zijn, maar de sociale dieren zullen hier absoluut hinder van ondervinden.