Update: De 10 beste games voor de Xbox One

De games staan in willekeurige volgorde en de lijst is bovendien altijd aan verandering onderhevig. Verschijnen er nieuwe games die het spelen waard zijn dan worden ze in deze lijst gezet en verdwijnt een game, die er nu in staat, uit de top 10. Games die de lijst net niet haalden zijn: Quantum Break, Halo 5: Guardians, Sea of Thieves, State of Decay 2, Forza Horizon 3, Rise of the Tomb Raider, Assassin’s Creed Origins, NieR: Automata, Hellbade: Senua’s Sacrifice , Inside, en Titanfall 2.

Celeste is een platformer in de stijl van Super Meat Boy, maar overtreft deze game op alle fronten. Weinig titels komen ook maar in de buurt van het waanzinnige leveldesign dat spelers uitdaagt om alles uit hun vingervlugheid te halen. Niet door het erin te wrijven als ze voor de duizendste keer sterven, maar juist op uitzonderlijk positieve en stimulerende wijze. Ondanks de simpele besturing is de leercurve van Celeste is bijzonder stijl, waardoor je na twee minuten falen jezelf een expert waant van een van de vele kamers. De gameplay gaat gepaard met een bijzonder verhaal over Madeline, die zo haar (serieuze) redenen heeft om de berg Celeste te beklimmen, wat briljant wordt verweven in de gameplay. Daar bovenop komt de fantastische, avontuurlijke soundtrack, die samen met de andere aspecten deze kleine titel oh zo groot maakt.

In zijn recensie concludeert Thijs: Celeste is een uitstekende platformer die met strakke gameplay, een leuke verhaallijn en heel erg veel duizelingwekkend uitdagende levels van geen ophouden weet. De hoge moeilijkheidsgraad zit het speelplezier niet in de weg omdat Celeste je allerlei handvatten geeft om de gameplay steeds meer onder controle te krijgen. Een mooi gebaar naar iedereen die liever niet honderden keren het loodje legt om een level te halen, maar voor wie daar wel plezier uithaalt is Celeste gewoon een absolute must.

In één van de grootste en meest indrukwekkende openwereldgames ooit kun je op je eigen tempo de cowboy uithangen. Red Dead Redemption 2 vertelt het verhaal van Arthur Morgan die samen met de Van Der Linde-gang op de vlucht slaat voor de wet in een moderniserend Amerika. Net als in het eerste deel kun je te paard de gigantische gamewereld verkennen die zo gedetailleerd en realistisch is gemaakt dat we er alleen maar goede dingen over kunnen zeggen.

Deze game is niet voor iedereen – meer kunnen we er niet van maken – maar de vrees dat dit een volle simulator zou worden, blijkt volledig ongegrond. Het mooie is dat je ‘full simulator rpg’ kan gaan áls je dat wilt, maar ook lekker rechttoe rechtaan door het verhaal van ruim zestig uur kan beuken. Maar ga je Red Dead Redemption 2 spelen, dan hebben we wel één tip: neem je tijd, ga voor deze parel zitten en pak gerust alle gekke missies op die je tegenkomt. Want dit is misschien wel het tofste, mooiste en meeslependste avontuur van dit jaar, en daar moet je alles uit slepen wat erin zit. Met een conclusie als deze gaf Dennis Mons de game dan ook een 9,5.

Voorheen was Monster Hunter vooral in Japan een geliefde franchise. Veel poogden de serie toegankelijker te maken voor westerse jagers, maar Monster Hunter: World is de eerste game die hier daadwerkelijk in slaagt. De game zit vol met quality of life-aanpassingen, waardoor je het internet niet meer hoeft af te struinen om op pad te gaan. Sterker nog, World stuurt je gelijk op jacht en schotelt je het ene na het andere bloedstollende eindbaasgevecht voor. Hoewel het verhaal geen schoonheidsprijs verdient, is het een leuke aanvulling op de zee aan kwaliteitscontent die de game biedt.

In haar review concludeert Alicia het volgende: “Na vele pogingen is Monster Hunter World eindelijk de eerste Monster Hunter-game die we met een gerust hart aan iedere gamer kunnen aanbevelen. Het is onvoorstelbaar dat de serie zoveel groter en gebruikersvriendelijker is geworden maar tegelijkertijd niet lijkt in te boeten op gebied van content en moeilijkheidsgraad. Offline of online – Monster Hunter World biedt tientallen tot honderden uren aan vermaak dankzij de verslavende en eindeloze loop van jagen en verzamelen.”

Ontwikkelaar CD Projekt Red begon ooit als vertaler van andere games, maar zette in 2015 de huidige standaard voor openwereldgames neer. The Witcher 3: Wild Hunt bevat wellicht de meest coherente, geloofwaardige en gevulde wereld ooit, waarbij elke facet is uitgewerkt met liefde. Zijmissies zijn dusdanig verhalend dat ze aanvoelen als het nog meeslependere hoofdverhaal, waardoor The Witcher 3 een duizelingwekkende hoeveelheid content biedt. Als de hekser Geralt of Rivia ga je niet enkel op zoek naar de bijzonder begaafde Ciri, maar raak je ook verwikkeld in familiedrama’s, los je vloeken op en maak je keuzes die zeer emotionele uitkomsten hebben. The Witcher 3 verveelt geen seconde en is daardoor een game zoals je ze maar zelden ziet.

Sander van Dalsum noemt de game in zijn recensie een ‘legendarische reis’: “Zelden zagen we een fantasiewereld zo tot leven komen met genoeg details en liefde om zijn spelers volledig op te slokken. Dit is een game die je, ondanks zijn slordigheden, steeds maar weer terugroept. We hoeven niet te benadrukken hoe bijzonder dat is.”

Grand Theft Auto V was op de Xbox 360 en PlayStation 3 al een spectaculair goede game, maar op de nieuwe generatie consoles komt ie nog vele malen beter tot zijn recht. Het op Los Angeles gebaseerde Los Santos barst van de details die zo uit het echte Californië gegrepen lijken te zijn. Helemaal wanneer je in de geheel nieuwe first-person modus speelt valt de levensechtheid van de wereld des te meer op. Door je als de drie verschillende speelbare hoofdpersonages te laten spelen krijg je bovendien steeds een andere kant te zien van het criminele circuit in Los Santos.

Van de boeven en oplichters stikt het namelijk in de wereld van GTA. Die wereld wordt nog een stukje crimineler in GTA Online. Het multiplayer gedeelte van GTA V laat spelers samen of tegen elkaar deathmatches uitvechten, racen of gewoon chillen in hun huis. Met tal van verschillende opties en mogelijkheden brengt het inmiddels prima werkende online gedeelte nog meer typisch GTA vermaak met zich mee. Niets voor niets gaven we de heruitgave van GTA V een 9+ in onze review.

Waar Gears of War 4 wat veilig was, brengt het vijfde deel – simpelweg getiteld Gears 5 – een aantal broodnodige innovaties met zich mee. Een daarvan is de focus op Kait, dat zorgt voor een menselijker verhaal waarin de gruwelen van oorlog worden uitgediept. Het helpt ook dat spelers zo nu en dan wat tijd spenderen met het personage als er geen kogels om haar oren vliegen, dankzij de semi-open wereld. Hierin verkennen spelers verlaten gebouwen of mijnen, die behalve meer achtergrondverhaal ook handige upgrades voor de robot Jack opleveren. Jack heeft allerlei handige functies voor tijdens of buiten gevechten, wat het knallen in Gears 5 wat meer diepgang geeft.

Al met al voelt de Gears of War-franchise eindelijk weer een beetje fris aan. Reden genoeg voor Sam om de game te belonen met een 8,6:

Gears 5 doet voor het eerst in tijden een nieuw trucje, en met succes. Dankzij de lichte rpg-elementen zijn gevechten een stuk diverser en leuker, terwijl het verhaal en de personages een voorheen verborgen menselijkheid naar boven weten te brengen. Tel daarbij op dat de oude en nieuwe multiplayermodi samen met het nieuwe klassensysteem lekker wegspelen en je begrijpt dat Gears 5 niet snel gaat vervelen, in tegenstelling tot sommige van zijn voorgangers. Ja, er zijn kleine verbeterpunten, maar we hopen na dit deel vurig dat we die in Gears 6 opnieuw mogen beoordelen.

In dit spel verliest de speler een weddenschap met de duivel, en daarom ben je gedurende de game constant bezig met het vechten tegen indrukwekkende eindbazen. Dat kan best pittig worden, maar gelukkig heb je een oneindig aantal levens ter beschikking en kun je je laten helpen door een tweede speler, die controle krijgt over Mugman. Cuphead bestond oorspronkelijk alleen uit eindbaasgevechten, waarna spelers vroegen om platformlevels en die heeft de game gekregen ook.

De animaties zijn met de hand gemaakt en lijken daarom zo uit een oude Mickey Mouse-cartoon uit de jaren ’30 te komen. Laat je echter niet afleiden door het luchthartige uiterlijk van de game; Cuphead geeft je soms het gevoel dat je slecht bent in gamen en kan behoorlijk frustrerend zijn. In de review van Laura Kempenaar legt zij uit dat de game een mooie balans vindt tussen stijl, uitdaging en frustratie. Om deze reden heeft zij deze Xbox One-game dan ook beoordeeld met een 9.

In al zijn schattigheid misleidt Ori je al snel. Ondanks dat Moon Studios een kleurrijke tweedimensionale platformer heeft neergezet, is Ori and the Blind Forest een zeer uitdagende game. Als in een echte Metroidvania leert Ori steeds meer bewegingen bij die spelers aan elkaar dienen te rijgen om nieuwe gebieden te bereiken. Daarbij gaat de moeilijkheidsgraad constant omhoog en word er van spelers gevraagd actief na te denken waar ze opslaan. Bij deze uitdaging komt een emotioneel verhaal over Ori, zijn spirit guardian en het moederfiguur Naru. Mocht je Ori and the Blind Forest nog niet hebben gespeeld, dan raden we aan dit als nog te doen, terwijl we wachten op het vervolg.

In zijn controversiële recensie zegt Lars over de game: “We waarderen Moon Studios’ pogingen om met Ori and the Blind Forest iets unieks neer te zetten, maar moeten ook constateren dat niet al hun pogingen zijn geslaagd. Op de sfeer valt niets af te dingen. Beeld en geluid gaan hand in hand om een geweldige ambiance neer te zetten die gedu-rende de hele game als voornaamste drijfveer werkt: verkennen is alleen om die reden al leuk. Maar zelfs de betoverende muziek kan de gemoederen niet bedaren als platformen afhankelijk wordt van geluk, of wanneer je op een zeer ongelukkig moment je voortgang opslaat en het jezelf zo waanzinnig moeilijk maakt.”

De vergelijking tussen Sekiro: Shadows Die Twice en andere Souls-games is onoverkomelijk, en dat is oké. In een fantasieversie van het feodale Japan kruipen spelers in de huid van Wolf, een gevallen Samoerai met een merkwaardige armprotese. Dit accessoire opent deuren voor nieuwe, voornamelijk verticale gameplay die we nog niet hebben gezien in het genre. In gevecht met bloeddorstige, tot leven gekomen mythen staan beide voeten echter op de grond en draait om wie de grootste meester is in z’n vechtkunst. Het vechtsysteem van Sekiro is dan ook ongeëvenaard en dé reden dat de game z’n plek in de lijst verdient.

Eerder dit jaar schakelden we Samuel in om de game voor ons de review, die hem een 8,8 gaf. Dit was zijn oordeel:

Dankzij de nalatenschap van Dark Souls en de zijnen is het helaas onontkoombaar om Sekiro: Shadows Die Twice met z’n genregenoten te vergelijken. In die context mist het de avontuurlijke herspeelbaarheid en esthetische creativiteit die we van een insta-classic van Miyazaki gewend zijn. Op elk ander front is Sekiro echter een overduidelijk hoogtepunt van het medium: een wiens vlijmscherpe focus de tofste zwaardgevechten in wellicht heel gaming weet te produceren, en die liefhebbers van onvervalste gameplay ongetwijfeld weet te verzadigen.

We kunnen niet anders dan wederom de laatste Forza-game in deze lijst zetten, want met Horizon 4 heeft Turn 10 zich wederom overtroffen. De grootste troef van de game zijn de dynamische seizoenen, die elke week zorgen voor een ander wegdek en daarmee nieuwe uitdagingen. Volgens Joe is het daarom zelfs de beste racegame op de Xbox One:

Forza Horizon 4 is zonder twijfel de beste racegame die je op de Xbox One kunt spelen, of je nou een rechttoe-rechtaan potje wilt scheuren of uitgebreid wilt genieten van autocultuur en snelheid. De game maakt zich alleen schuldig aan ietwat overdreven lang de hand van de speler vasthouden én enkele technische probleempjes – maar dat zijn absoluut geen dealbrekers.