David Kers EA en Maxis zijn met hun laatste SimCity-game volledig de mist ingegaan. Niet alleen de gamemogelijkheden, maar ook het altijd online moeten zijn, hebben voor veel problemen gezorgd. SimCity moest een leegte invullen in het genre die sinds SimCity 4 in 2003 steeds groter is geworden, maar deed dat maar half en liet daarbij een vieze nasmaak achter. Cities: Skylines is een nieuwkomer in het genre die een poging waagt om het gat te vullen en doet dat misschien wel beter dan dat de kleine Finse ontwikkelaar Colossal Order had durven dromen.
Megasteden
De grootste trekpleister van Cities: Skylines is zonder meer de grootte. Iedere stad begin je met een gebied van vier vierkante kilometer. Het is een vrij beperkte grootte, maar die is goed te vergelijken met de beperkte bouwruimte die SimCity biedt. Gelukkig wordt het na het volbouwen van het gebied al snel mogelijk dat gebied uit te breiden en stukken omliggend land op te kopen. Uiteindelijk kan je een gebied van wel 36 vierkante kilometer bebouwen, wat garant staat voor een indrukwekkende megastad.
Het landschap varieert van uiterlijk en van klimaat, maar is niet in-game aan te passen. Het is dus niet mogelijk om van een berg een plat stuk land te maken of zomaar ergens een heuvel te plaatsen. Hiervoor kun je wel terecht in de map editor, waar je naar hartenlust aan een gebied mag sleutelen. De maps die je maakt zijn bovendien te delen met andere spelers via de geïntegreerde Steam Workshop-optie. Hieruit zijn ook een tal van mods te halen, waarvan er nu al duizenden beschikbaar zijn, waaronder bijvoorbeeld een die je de optie geeft een gebied van 100 vierkante kilometer te gebruiken.
Belangrijk bij het aanschaffen van een nieuw stuk grond zijn de grondstoffen die het met zich meebrengt. Zo bevatten maps waterbronnen, maar ook hotspots met olie, erts, bossen en vruchtbare grond. Deze vier zijn te gebruiken om verschillende industriesoorten op te zetten. Hiervoor is het in Cities: Skylines mogelijk districten aan te leggen en deze zich bijvoorbeeld specifiek te laten focussen op landbouw. Het is een keuze die je moet maken die effect heeft op meerdere niveaus. Zo spelen milieuvervuiling, geluidsoverlast, inkomsten, opleidingsniveau, watervoorziening en handel allemaal een rol. Wat je doet is aan jou en er zijn veel verschillende uitkomsten. Het is bijvoorbeeld ook mogelijk de industriegebieden helemaal te negeren en alleen maar kantoren te bouwen. Dat zorgt voor veel banen voor hoogopgeleiden en minder vervuiling. De winkels in je stad krijgen dan echter geen goederen vanuit de lokale industrie en moeten dus alles importeren vanuit fictieve aanliggende steden. Noodzakelijk hierbij is een goede verbinding met die verre gebieden, wat dus weer nieuwe problemen kan opleveren.
Het toevoegen van districten heeft dus daadwerkelijk een functie. Per gebied kun je bovendien beleids- en belastingregels veranderen. Zo zijn er verschillende milieuvriendelijke wetten in te stellen; is het drugsbeleid aan te passen; zijn er belastingheffingen of toeslagen in te stellen; en is het mogelijk zwaar verkeer uit het gedeelte te weren. Dat laatste kan bijvoorbeeld van pas komen als een woonwijk door vrachtwagens wordt gebruikt om drukke industrieterreinen te bereiken. Door dat te verbieden maak je de straten een stuk toegankelijker en verminder je geluidsoverlast en files.
Infrastructuur
Cities: Skylines is niet de eerste simulatiegame van de Finse ontwikkelaar. Colossal Order bracht hiervoor al twee transportsimulatiegames uit: Cities in Motion 1 en 2. Dat transport een gigantische rol speelt in Cities: Skylines is dan ook geen toeval. Het is zondermeer de grootste uitdaging die de game biedt. Het aanleggen van wegen is heel simpel, maar het aanleggen van een goedwerkend wegennetwerk biedt een immense uitdaging. Alles draait aanvankelijk hierom, maar dan ook echt alles: verkeersopstoppingen; files; vuilniswagens; vrachtwagens die overal goederen ophalen en afleveren; woon- en werkverkeer; lijken van overleden mensen die opgehaald moeten worden; brandweerwagens die op tijd een gebouw dat in de fik staat moeten blussen; en zo gaat de lijst nog lang door.
Er komt daarnaast meer kijken bij het aanleggen van de juiste infrastructuur. Je moet ook rekening houden met het aanleggen van buslijnen, metrolijnen, treinrails, havens en vliegvelden. Het oplossen van deze logistieke nachtmerries kost veel tijd en levert frustraties op, maar als het lukt om een knelpunt om te toveren tot een goedlopend organisme, zorgt dat voor een bijzondere voldoening die op een of andere manier erg verslavend is. Het gaat zelfs zo ver dat ondergetekende de website van de Deutsche Autobahn doorspit naar informatie over goedwerkende systemen en tijdens het dagelijkse leven gefascineerd ben door de Nederlandse infrastructuur.
Uitdaging en mods
Om dit allemaal te financieren moet je rekeningen houden met de belastingen, je inkomens en uitgaven. Zo is er een bank die leningen verschaft en is het mogelijk de belasting voor woningen, winkels en industrie vast te stellen. Dat is iets waar je weinig last van hebt, daar je vooral even de balans moet zoeken en daarna eigenlijk nooit meer tegen problemen aanloopt.
Gebouwen (woningen, winkels, industrie, kantoren) leg je aan via zones. Als er genoeg vraag naar is worden deze vanzelf opgebouwd. Die vraag is afhankelijk van de services in het gebied. Deze bestaat uit de dekking van ziekenhuis, politie- en brandweergebouwen, scholen en parken. In combinatie met de aanwezigheid van vervuiling, overlast en de bereikbaarheid zorgt dit of een gebied in waarde stijgt en of het gebied in trek is.
Is dat het geval dan is Cities: Skylines een genot om naar te kijken. Een groeiende stad lijkt echt te leven. Helemaal als je met de camera tot op het grondniveau inzoomt en iedere inwoner, auto en gebouw kan bekijken en volgen. Van een oma die haar hondje uitlaat tot heldhaftige brandweermannen die een school vol kinderen proberen te blussen: je ziet het allemaal. Schitterend.
Overigens hebben de inwoners van de steden weinig te zeuren. Een echte dreiging en einddoel ontbreekt namelijk in Cities: Skylines. Geen protesterende mensen, geen aardbevingen of tornado’s en van vijandelijke aliens is al helemaal geen sprake. Het is soms zelfs moeilijker je stad om zeep te helpen dan deze te laten groeien. Aan de ene kant is dat fijn, maar soms voelt het gewoon te makkelijk aan. Na het aanleggen van een infrastructuur mist de game dan ook een echte uitdaging.
Met name wanneer je een goedlopende wereldstad hebt gebouwd merk je dat er meer mist in Cities: Skylines. De variatie aan gebouwen is erg beperkt, met bijvoorbeeld alleen de keuze tussen een klein en groot politiebureau. Ook het aanleggen van infrastructuur kent zijn beperkingen, met een handjevol reacties. Andere kleine details, zoals bijvoorbeeld en dag- en nachtcyclus, schitteren in afwezigheid. Dat is echter niet heel raar als je weet dat het ontwikkelteam slechts uit een twintigtal medewerkers bestaat. Gelukkig biedt de Steam Workshop hierbij uitkomst, met een community die dagelijkse nieuwe mods voor de game maakt. Dat zorgt het ervoor dat Cities: Skylines steeds leuker wordt om te spelen.
Cities: Skylines is nu verkrijgbaar via Steam.