Tijd voor een comeback: welke games verdienen een reboot?

Uitgevers en ontwikkelaars in gamesland hebben net als hun Hollywood-tegenhangers de smaak van het recyclen goed te pakken, maar helaas blijven een paar van de allerbeste games en franchises stof vergaren in de CD-drive van een afgedankte PC of console.

De afgelopen jaren hebben we op het gebied van reboots niet alleen maar kommer en kwel gekend. Maar de succesvolle hergeboortes zijn uitzonderingen tussen de vele slecht ontwikkelde en vaak absurde reïncarnaties van games. Zo besloten Hudson Soft en Konami van de schattige Bomberman een futuristische cyborg te maken in het uiterst saaie Bomberman: Act Zero. Totaal onnodig. En wat denken van Sonic The Hedgehog uit 2006, een game waar ontwikkelaar Sonic Team exact hetzelfde trucje probeerde te doen als in het origineel, maar jammerlijk faalde op alle fronten? Het is zonde dat er zo veel tijd en moeite gestoken wordt in het maken van zulke games, terwijl er andere games zijn die veel meer recht hebben op een opfrisbeurt.

Oke mensen, zoek de verschillen!

Indiana Jones
Het is al vele malen bewezen: een goede film of film-franchise is absoluut geen garantie voor een goede game. De populariteit van sommige films doet rechtenhouders soms vermoeden dat een game onder dezelfde naam makkelijk geld verdienen is. We zien echter maar al te vaak flinterdunne plots en meer dan eens is de daadwerkelijke gameplay slecht uitgedacht of werkt die simpelweg niet.

Indy was een kei in speurwerk, niet in de laatste plaats omdat hij zijn kamer nooit opruimde.

Een goed voorbeeld van dit soort onzinnige vertaling van film naar game is de Indiana Jones-franchise. Met uitzondering van een paar relatief recente Facebook-games die we snel proberen te vergeten, dateert de laatste volwaardige Indiana Jones-game uit 2009. De Indiana Jones-games maakten helaas dezelfde ontwikkeling door als de films, waarin actie belangrijker werd dan het speuren en puzzelen. Wij hopen daarom vurig op een terugkeer naar de tijd van Indiana Jones and the Fate of Atlantis, een heerlijk rijk point-and-click-avontuur waar een aardig stel hersens in je kop een van de systeemeisen was. Stel het je voor: een game met de moeilijke puzzels uit de eerste Tomb Raider-game, een rijke wereld die je op eigen initiatief kan ontdekken en de semi-realistische actie zoals je van Uncharted gewend bent.

Klinkt dat je interessant in de oren? Dan is het voor jou en ons te hopen dat een developer dat ook op korte termijn beseft. In de recyclingrace die Hollywoord heet gaan namelijk de eerste geruchten dat er een reboot van de Indiana Jones-films aan zit te komen met de immens populaire Chris Pratt in de hoofdrol. Een game voor naast een dergelijke reboot bindt een developer weer aan een eisenpakket waar deze game aan moet voldoen, wat games in het verleden zelden ten goede gekomen is. Dan zien we liever origineel materiaal.

De helft van je tijd in Indiana Jones and the Fate of Atlantis gebruikte je het ‘push’- en ‘pull’-knopje om aan de meest ongepaste dingen te frunniken….

Legacy of Kain: Soul Reaver
Ontwikkelaar Crystal Dynamics slaagde er in 1999 in een volledig unieke, intrigerende en innemende game te maken in de vorm van Legacy of Kain: Soul Reaver. Spelwereld Nosgoth is er een die zichzelf om de zoveel tijd compleet reïncarneert om een kosmische balans te bewaren. Vampier Kain besluit dat één keer reïncarneren genoeg is en laat de wereld vervallen in een afgrijselijke poel van vampiers en andere ondode narigheid. Hoofdrolspeler vampier Raziel wordt door een oude god aangewezen om Kain een kopje kleiner te maken en zo de wereld te herstellen, maar niet voordat Kain de vleugels van Raziel’s lijf scheurt en voor dood achterlaat. Vanaf daar begint Raziels reis naar eerherstel en het herstel van Nosgoth.

Net als ondood hoofdpersonage Raziel zit er geen houdbaarheidsdatum op Legacy of Kain: Soul Reaver.

LoK: Soul Reaver is helaas een game die niet helemaal af lijkt. Ondanks de prachtige verhalende wereld en gameplay die puzzelen tot een kunst verheft, viel het open einde destijds bij weinig mensen in de smaak. Tel daarbij op dat de game veel ‘loze’ stukken heeft waarin je niet aan het puzzelen noch aan het vechten bent, en je zou zeggen dat LoK: Soul Reaver al na een maandje na de release in de budgetbak thuis hoorde. De eigenzinnige stijl en het prachtige verhaal (met geweldige plottwist!) zorgden er echter voor dat de game na release tot grote hoogten steeg en één van de meer iconische titels voor de PlayStation zou worden.

Je zou het nu niet meer zeggen, maar de graphics waren indertijd revolutionair.

Vijftien jaar later is ontwikkelaar Crystal Dynamics een stuk ouder en wijzer. Het laatste deel van de Tomb Raider-franchise gooide bij zowel critici als gamers hoge ogen, wat alle twijfel wegneemt of Crystal Dynamics een goede reboot uit kan brengen. Laten we hopen dat ze ooit nog een keer aan de vampier denken die hen zo veel fans heeft opgeleverd, en hem belonen door Legacy of Kain: Soul Reaver nog eenmaal uit het graf op te laten staan.

Crash Bandicoot
Als er één game is die de jaren ’90 kan omschrijven, dan is dat Crash Bandicoot. De felle kleuren, snelle actie en het gigantisch gedramatiseerd verhaal van die titel zijn namelijk basisingrediënten die perfect bij deze tijd passen. Crash begint het leven als een gewone bandicoot (een buideldier uit Australië), maar wordt door de kwaadaardige Dr. Neo Cortex beschoten met een curieus wapen: de Evolvo-Ray. Dat wapen zorgt ervoor dat Crash naar een mensachtige gedaante evolueert en levert hem bovenmenselijke kracht op. Vanaf daar begint een heel voorspelbaar maar uitermate vermakelijk verhaal waarin Crash zijn eveneens geëvolueerde bandicootvriendinnetje Tawna uit de klauwen van de kwaadaardige dokter moet zien te redden.

Let’s face it: iedereen houdt van een goede 3D-platformer. De afgelopen jaren hebben we genoten van geweldige games in dit genre, zoals de Ratchet & Clank-games en de avonturen van Jak en Daxter. Die laatste is overigens ook door de makers van Crash Bandicoot. Het is de laatste tijd echter zeer stil rondom deze duo’s, wat er voor zorgt dat we al even geen vrolijke en laagdrempelige 3D-platformers meer hebben kunnen spelen. Zou het niet prachtig zijn als we een stukje van de belachelijke jaren ’90 terug zouden kunnen krijgen in de vorm van buideldier vol bravoure Crash?

Deze game is heerlijk onzinnig, maar wat had je dan ook verwacht als je een geëvolueerd buideldier als hoofdpersonage neemt?

Indy, Raziel en Crash zijn niet de enige vergeten helden. Natuurlijk zijn er wel meer vergeten franchises en games die recht hebben op een eerlijke reboot. Laat in de comments achter welke games jij graag terugziet en waarom!

Geschreven door Sam Beesems