LarsCornelis Met State of Decay zette Undead Labs een kleine twee jaar terug iets bijzonders neer: een zombiegame die écht om overleven draait. Op de Xbox One zorgt dat concept vandaag de dag nog steeds voor heel veel spanning, al is het onbegrijpelijk dat de technische mankementen niet zijn aangepakt voor deze Year One Survival Edition.
In State of Decay is het voor de verandering eens niet de bedoeling iedere ondode die je tegenkomt af te maken met de meest bizarre wapens. Alsof je in een aflevering van The Walking Dead bent beland moet je juist echt zien te overleven. Dat doe je niet in je eentje, maar als hele groep. Je bestuurt weliswaar één personage tegelijkertijd en speelt State of Decay als een standaard third person actiegame, maar je kunt wisselen tussen een aantal personages, anderen meenemen op expeditie en bovendien ben je te allen tijde verantwoordelijk voor die groep.
Lekker plunderen
Te midden van de zombie-apocalyps betekent dat geschikte huisvesting vinden, voor genoeg eten en medicijnen zorgen en op elkaar letten. Hoe je dat doet, is grotendeels aan jou, want je krijgt de nodige vrijheid in State of Decay. Er is wel een verhaal en er zijn wel bepaalde missies die je moet voltooien om verder te komen, maar het merendeel van de tijd trek je je eigen plan.
Een uitgestrekt, typisch Amerikaans platteland ligt aan je voeten met dorpjes, boerderijen, supermarkten en loodsen. Als iemand dus gewond raakt en je medicijnen nodig hebt, hoef je alleen maar even de lokale dierenarts te plunderen voor antibiotica. Voor eten bezoek je de plaatselijke supermarkt, gereedschap vind je op een bouwplaats en kogels haal je natuurlijk bij de gunshop. Het is allemaal niet zo heel ingewikkeld.
Ondertussen zitten de andere leden van de groep niet stil. Ze verkennen de omgeving ook, ontdekken nieuwe voorraden of overlevenden of – en dat is meestal het geval – raken in de problemen. Of je ze dan te hulp schiet of niet is aan jou, maar alles heeft zijn gevolgen. Dode personages blijven dood (of ja, wat is ‘dood’ tijdens de zombie-apocalyps, hè?) en gewonden of vermoeide personages zijn uit de running tot ze weer hersteld zijn.
Levende wereld
Dat zorgt ervoor dat je over elke actie in State of Decay goed nadenkt. Moet ik nu eerst medicijnen of toch bouwmaterialen zoeken? Ga ik die overlevenden daar helpen? Hebben we genoeg ruimte en middelen om hen te huisvesten? Is deze vrijstaande villa, die grote loods of toch die lekkende kerk een betere plek om in te trekken? Aan jou de keuze. Er is geen ‘foute’ beslissing, wel een beslissing die misschien iemand het leven kost of voor strubbelingen in de groep zorgt. State of Decay heeft daardoor een hele intense spanning die ervoor zorgt dat je de game zo lang mogelijk achter elkaar wil spelen of zo snel mogelijk weer wilt opstarten.
Als je de game opnieuw opstart is het trouwens iedere keer weer een verrassing in welke staat je je thuisbasis aantreft. De wereld gaat namelijk door, ook als jij niet speelt. Middelen zijn opgebruikt of juist aangevuld, personages zijn gewond geraakt en je wagenpark is in de tussentijd gerepareerd. Personages kunnen weliswaar niet doodgaan als je niet speelt, toch zorgt deze doorlopende wereld ervoor dat je je telkens weer moet aanpassen. Plots moet je het stellen zonder dat ene personage, dat ene wapen of die middelen. Ook dat draagt weer bij aan die hele intense sfeer en de uitdaging om te overleven.
Baksteen over ijs schuiven
Toch zitten er ook wat scheurtjes in deze ervaring. Personages die met jou op pad gaan, gaan na het voltooien van een missie soms plotseling hun eigen weg. De hele tijd voel je je dus verantwoordelijk voor hem of haar – dood is immers dood – en dan van het ene op andere moment zie je hem of haar ineens keihard wegrennen. Nou zijn we sowieso geen fan van anderen meenemen op pad; natuurlijk is het handig dat zij ook zombies de hersens inslaan, maar verder kunnen ze weinig. Denk maar niet dat ze helpen sjouwen als je heel veel eten bij de lokale supermarkt vindt bijvoorbeeld. Ook gingen we een keer op pad met iemand die terwijl we in de auto zaten opeens verdwenen was en thuis een ander groepslid doodschoot. Dat verbreekt best wel die band die je met personages opbouwt.
Echte ergernissen vinden we echter niet in deze kleine details, maar in de vele technische issues die State of Decay kent. De game liep al slecht op de Xbox 360 en het is onvergeeflijk dat precies diezelfde problemen terugkeren op de Xbox One. De framerate is vooral tijdens het rijden een drama en er is veel pop-in. Rijden is sowieso niet aangenaam, aangezien het voelt alsof je met een baksteen over ijs schuift. De enige waarneembare verbetering is dat de game nu in 1080p draait, al is dat dankzij de achterhaalde graphics nauwelijks een pluspunt te noemen.
Breakdown en Lifeline
Desondanks is State of Decay een game die we door willen spelen. Dat onderstreept alleen maar hoe intens die ervaring van overleven is, want van meer moet State of Decay het echt niet hebben. Wie geen genoeg kan krijgen van overleven zit met deze State of Decay: Year One Survival Edition helemaal goed, want hierin zitten ook twee uitbreidingen: Breakdown en Lifeline. Het zijn twee uitbreidingen die niet voor iedereen zijn weggelegd, omdat ze een heel uitgesproken eigen stijltje hebben. Breakdown is eigenlijk een sandboxmodus. Er is geen verhaal en Breakdown heeft dan ook geen gedefinieerd einde. Hierin kun je zo lang overleven als je zelf wilt. Dat is leuk voor de echte overlevers onder ons, maar wie een verhalende uitbreiding zoekt is bij Breakdown dus volkomen aan het verkeerde adres.
Voor hen is er Lifeline, een meer verhaal-gedreven uitbreiding die zich afspeelt in het Los Angeles-achtige Danforth. Je bent dit keer geen burger die probeert te overleven, maar krijgt de controle over een groep militairen. Ook zij moeten hun basis fortificeren tegen de hordes ondoden en ook hier geldt dat dode soldaten niet meer terugkeren, maar ze beschikken ook over zwaardere voertuigen en wapens waardoor Lifeline echt een eigen vibe heeft. Doodzonde dus dat Undead Labs die technische mankementen niet heeft weggepoetst voor deze Year One Survival Edition, want verder is dit een dijk van een pakket met een erg sterke formule.