Esmee Otter Angry Birds heeft eindelijk een officiële opvolger gekregen, na diverse spin-offs zoals Angry Birds: Star Wars. In het behendigheidsspel moet je met verschillende typen vogels, die allen hun eigen speciale kracht hebben, een fort van varkens vernietigen die je eieren hebben gestolen. Die varkens vliegen met een schip voor je uit, zodat je alle levels moet voltooien om bij ze te komen. In dit deel gooit Rovio het over een andere boeg: geldklopperij, opdringerige Facebook-integratie en willekeurigheid zijn belangrijker dan het speelplezier dat we van het eerste deel gewend zijn.
Mobiele spellen slokken vaak veel speeltijd op, voornamelijk tijdens een reis. Angry Birds is daar ontzettend goed in, vooral omdat het behalen van drie sterren in elk level een verslavende taak is, ook al komen daar soms wel twintig pogingen bij te pas. Angry Birds 2 slaagt er echter niet in om diezelfde uitdaging voor te schotelen en die drang te geven alle levels zo efficiënt mogelijk te voltooien. Het is al fijn om een level te voltooien, want zodra je een level faalt, verlies je een van de vijf levens die je nodig hebt om een level te spelen, die je natuurlijk graag van Rovio mag bijkopen, of je mag een half uur wachten. Of misschien gebruik je liever gems, die je ook kunt kopen, om één vogelkaart te krijgen zodat je het level alsnog kunt voltooien. Als je dan toch op het kruisje drukt om het level opnieuw te starten, word je uitgelachen door boze varkens en verlies je blijkbaar een vriendencadeautje – die je gelukkig ook wel in levels kunt verzamelen, anders zijn je Facebook-vrienden teleurgesteld.
Wat het nog vervelender maakt, is dat elk level willekeurig gegenereerd wordt. Waar het eerste deel dus voornamelijk om puzzelen ging, mogen we zeggen dat dit deel van je geluk afhangt. Het ene level is strontsimpel, het andere is heimelijk vervelend doordat je vogel bijvoorbeeld van zijn koers wordt geblazen door een ventilator. Daarnaast bestaan levels nu uit meerdere gedeelten. Al heb je het eerste obstakel overwonnen met een vogel, blijkt dat je die vogel beter had kunnen bewaren voor het tweede gedeelte van het level. Ook werkt het scherm niet altijd mee. Net als in het eerste deel is menig level groter dan je scherm wil toelaten en mag je met gekruiste vingers toekijken of de vogel wel het pad volgt wat je denkt te hebben uitgestippeld. Haal je het level uiteindelijk wel, deel het dan vooral op Facebook, want dat is de smeekbede die Rovio blijft herhalen en de vlotheid uit het spel haalt. Zo word je overigens wel meer opgedrongen, zoals het installeren van Google Play Games, omdat je anders de app niet eens kan gebruiken op een Android-toestel.
Hoewel de gameplay erop achteruit is gegaan, zijn de animaties er zeker op vooruit gegaan. Dus al kies je graphics boven gameplay, dan kun je deze mobiele game waarschijnlijk wel waarderen, mits je ook van het wachtspel houdt natuurlijk. Er zit meer diepte en kleur in, de bewegingen zijn vloeiender, er zijn mooie weerseffecten en ook tussenfilmpjes doen niet onder aan een animatiefilm. Varkens vliegen sporadisch het level uit via je scherm, lijkt wel, en de explosies wordt extra kracht bijgezet door schermtrillingen. Ook de lay-out van het leveloverzicht voelt meer aan als een avontuur, een weg die je aflegt, zoals je wellicht kent van de mobiele rpg Blood Brothers, of het beter bekende Bejeweled-achtige Candy Crush. Het geluid is ook enigszins verbeterd, maar vele effectjes blijven tergend herhaaldelijk en dus zet je het liever allemaal uit.
Wat een leuke nieuwigheid is, zijn de baaslevels waarbij je één groot varken, met bijvoorbeeld een monocle en een snor, van zijn toren mag blazen. Ook krijg je, naast vogelkaarten, kaarten met speciale krachten, zoals een gouden badeend die een regen van dodelijke badeendjes doet neerstorten op de geniepige varkens. Deze krachten verzamel je spelenderwijs, net als steeds meer verschillende vogels, wat voor een effectieve leercurve zorgt in het spel.
In totaal zijn er 240 levels en kun je dus genoeg tijd stoppen in het spelen van het spel, maar vooral in het wachten op laadtijden, nieuwe levens en het bekijken van reclamevideo’s om verder te kunnen gaan. Nu is dit onderdeel van een bekend verdienmodel bij diverse mobiele games, zoals het eerdergenoemde Candy Crush, maar dit is niet waar Angry Birds voorheen om draaide. Menig persoon, die zich niet zodanig stoort aan opdringerige verdienmodellen, zal genoeg plezier kunnen putten uit deze willekeurige behendigheidsgame, maar het is jammer dat het kraken van de portemonnee boven het kraken van hersenen staat in Angry Birds 2.