Laura Kempenaar Disney Infinity staat bol van de Disney- en Pixarpersonages, Disney Infinity 2.0 heeft Marvel-superhelden en in 2015 kan het niet anders dan dat Disney Infinity 3.0 Star Wars introduceert. De avonturen van Star Wars lopen al decennialang en kennen een harde kern fans, maar met Disney Infinity 3.0 zou er best eens een nieuwe generatie jonge fans op kunnen staan.
Prijsdaling
Sinds de originele Disney Infinity is de serie minder en minder veelzijdig geworden. Waar we in de eerste starterset drie figuren uit drie franchises kregen, met drie playsets (een playset is een verhaallijn) uit drie franchises en nog eens enkele powerdiscs, was dat bij Disney Infinity 2.0 drie figuren uit dezelfde franchise, plus een playset uit die ene franchise. Powerdiscs kwamen er toen nog wel bij, speciale zelfs, die niet slechts een item toevoegden aan de Toy Box, maar een kleine game erop hadden staan met bijvoorbeeld towerdefensegameplay. Voor de de derde en nieuwste Disney Infinity is de starterset iets in prijs gedaald, maar er zitten nu nog maar twee figuren in (uit dezelfde franchise), een playset en geen powerdiscs. Een beetje mager dus. Uiteraard zitten wel in alle drie de startersets nog de cd waar de game op staat en de Infinity Base, waarop je de poppetjes en de playset-‘steen’ kunt zetten.
Die Infinity Base weet elke keer weer te verbazen. Niet omdat Disney Imagineering daar iets magisch en fantasierijks van heeft gemaakt, integendeel. De Infinity Base ziet er elke keer weer hetzelfde uit. Het is slechts een saai plateau van grijs en wit, plus het logo van de game. Op zich handig is dat je de Infinity base uit de vorige game nu weer kunt gebruiken (daardoor wordt het namelijk mogelijk om de game digital only aan te bieden), maar in veel huishoudens zullen uiteindelijk toch drie van deze identieke portals rondslingeren; een digitale download is immers niet zo’n gezellig cadeau.
Maar, het gaat in deze toys-to-life-game om de prachtig vormgegeven figuren. De bekende personages uit Star Wars spelen de hoofdrollen, hoewel er ook een playset aankomt met figuren en een verhaal uit Pixars Inside Out. Daarnaast komen er nog Disney Classics-figuren uit zoals Mickey en Mulan, maar deze zijn los verkrijgbaar zonder playset. Maar liefst 17 van de 34 personages komen uit Star Wars en hoewel de playset uit de starterset, Twilight of the Republic, in eerste instantie slechts gespeeld kan worden met de personages die bij de game worden geleverd, Anakin Skywalker en Ahsoka Tano, kan je in dat verhaal munten oppakken om alle andere Star Wars-figuren mee speelbaar te krijgen (mits je de bijbehorende fysieke figurine hebt).
Darth Maul versus Darth Maul
In Twilight of the Republic gaan Anakin en Ahsoka naar een fabriek waar droids worden gemaakt en proberen zij erachter te komen wie dat geheel aanstuurt. Dat betekent dat ze het moeten opnemen tegen General Grievous en Darth Maul. Heb je Maul vrijgespeeld, dan levert dat een bijzonder tafereel op. Het is natuurlijk een beetje vreemd om met Darth Maul een eindbaasgevecht tegen Darth Maul te vechten, maar het kan. De set is erg gericht op mêleegevechten, wat logisch is omdat de makers van Heavenly Sword eraan meewerkten. Anakin en Ahsoka hebben dan ook allebei een lightsaber in de hand (Ahsoka zelfs twee) om de ene na de andere droid tot schroot te hakken.
Het vechten was voor de vorige game al aanzienlijk toffer gemaakt door de toevoeging van de skill tree en in deze game wordt daarop voortgeborduurd. Er zijn diverse soorten skill trees, zoals eentje die specifiek over bescherming gaat of juist over het gebruik van de ‘force’. Je kunt door een bepaalde kleur sterrenstof op te pakken uit de bekende Disney Infinity-bolletjes die door het hele level willekeurig verspreid liggen en na het verslaan van vijanden sparen voor punten om die skills te upgraden. Het leuke daaraan is dat je heel specifiek zelf kiest wat je upgradet en dat je een groot verschil bij aankoop van een upgrade ziet bij je personages. Zo kan Anakin ineens een stuk hoger springen en kan Ahsoka met haar lightsaber gooien.
Wat het vechten zelf interessanter moet maken, is de nieuwe combo-mechaniek. Daarmee kun je bijvoorbeeld door een x aantal keer op Y te drukken een specifieke aanval uitvoeren. Dat klinkt echter beter dan dat het is. Ten eerste is Y de enige aanvalsknop, dus blijft het drukken heel beperkt, ten tweede is het niet duidelijk wanneer je het goede ritme van duwen hebt en ten derde is de uitwerking van de aanval vooral cosmetisch. Natuurlijk ondervindt de vijand wel schade door je speciale move, maar het is niet direct duidelijk of de ene speciale move nu effectiever is dan een ander. Wat heel lekker speelt, is om de force te gebruiken om vijanden naar je toe te trekken, en dan keihard op ze in te steken met je lightsaber.
Van Tatooine naar Naboo
Heb je wel genoeg gehad van het vechten, dan biedt de game gelukkig een heleboel afwisseling in de vorm van schietgevechten in de ruimte, waarbij je in je ruimteschip moet vliegen en schieten tegelijk. Dat voelt extra Star Wars-achtig aan, helemaal omdat je deze gevechten doet wanneer je naar een andere planeet reist. Het verhaal speelt zich af op Coruscant, Tatooine, Geonosis en Naboo. Die planeten en spelwerelden zien er ook op hun allermooist uit, want de game is grafisch aanzienlijk verbeterd ten opzichte van zijn voorgangers. Mocht je (afhankelijk van de moeilijkheidsgraad) na een uurtje of vijf door de verhaallijn heen zijn, dan kun je altijd teruggaan naar een van die prachtige planeten om te kijken of er nog zijmissies te volbrengen zijn.
Zo moet je in de verhaallijn naar Jabba the Hutt om wat informatie te ontfutselen. Hij geeft die je niet zomaar, want je moet eerst een podrace winnen. Daarvoor kun je op de rug van een Bantha de woestijn van Tatooine doorkruisen om op zoek te gaan naar items voor het voertuig. Wat je echter onderweg ook tegenkomt, zijn zijmissies waarbij je gevraagd wordt bepaalde kleine mannetjes te verzamelen. Het zijn kleine taken, maar de meesten ervan zijn leuk bedacht en kennen soms hele grappige Star Wars-details.
Chewie, we’re h-h-home
Je moet je in de opdrachten soms wel extra concentreren op wat er gezegd wordt, aangezien de game af en toe wat hakkelt. Zeker als je in de Toy Box terechtkomt, waarin je je eigen levels kunt maken en levels van anderen kunt spelen, merk je dat de game het soms moeilijk heeft. Het geluid valt soms kort weg, je personage loopt hakkelig en als er een andere omgeving moet worden geladen, dan duurt dat enorm lang. Sowieso zijn de laadschermen tergend. Het is jammer dat Disney deze niet interactiever heeft gemaakt, want het is al sinds de eerste game een groot kritiekpunt.
Wat wel een aanzienlijke verbetering is, is de uitleg in de game zelf. Het is natuurlijk best ingewikkeld om Disney Infinity te begrijpen. Er is een losse verhaallijn, er zijn poppetjes en powerdiscs en dan is er ook nog die hele wereld van Toy Boxen, zelf dingen maken, enzovoorts. Disney Infinity bevat een Toy Box Hub waarin er allerlei townspeople (kleine, schattige varianten van bekende Disney-personages) staan te wachten om je uitleg te geven over dat alles. Door middel van grappige tutorials in bekende Disney-werelden, zoals die van The Lion King, wordt je meer verteld over hoe het werkt met bijvoorbeeld de sidekicks.
Sidekicks
Sidekicks zijn townspeople die je kunt meenemen in de Toy Box. Ga je op avontuur en heb je hulp of gezelligheid nodig van de computer, dan staat de sidekick tot je dienst. Je kunt deze uitrusten met wapens en hoeden. Daarnaast kun je ze zelfgekweekte tomaten van je Toy Box-boerderij laten opeten, zodat ze meer kracht krijgen. In eerste instantie lijkt zo’n sidekick een beetje triest, maar zelfs getrainde gamers zullen er eentje op sleeptouw willen nemen. Zeker als je Cogsworth uit Beauty and the Beast met werpmessen ziet gooien, om vervolgens bij het uitschakelen van de vijand te zeggen (in tekst): “How do you like that?” Briljant.
Je kunt de sidekick helaas niet meenemen in de verhaallijn. Misschien denk je dat je dat toch niet nodig hebt, maar dat hoeft niet zo te zijn. Deze op kinderen gerichte game kan heel moeilijk zijn. Je kunt de moeilijkheidsgraad van easy naar hard zetten en er is zelfs een extreme-modus. Helaas geldt dat niet per personage, dus als je een kind hebt en daarmee speelt, dan is het misschien vriendelijker om het op een bescheiden easy of medium te houden. Er komt in de game ook veel platform- en klimactie voor, dus het is niet een game die je als ervaren gamer met een blinddoek op kunt spelen. Maar, dat alles zorgt er wel voor dat Disney Infinity 3.0 een game is waar jong en oud zich mee kan vermaken. Enkele misstappen daargelaten is het ook een erg plezierige titel.