Sam Beesems Het jaarlijks verschijnen van een nieuwe Assassin’s Creed AAA-titel is al enkele jaren een onderwerp van discussie. Het strakke productieschema wat hieraan ten grondslag ligt, komt volgens velen de kwaliteit en innovatie niet ten goede. Ubisoft lijkt nu voor het eerst besloten te hebben een kleine pauze in te lassen wat betreft de AAA-titels, maar dat lijkt de reguliere release van de 2.5D-games in de franchise niet in de weg te staan. Het meest recente deel in deze reeks is Assassin’s Creed Chronicles: India, dat ons het prachtige India laat ontdekken door de ogen van sluipmoordenaar Arbaaz.
Adembenemende uitzichten en arrogante sluipmoordenaars
Als het op graphics aan komt, is het nieuwste deel uit de Chronicles-reeks wederom een klein spektakel. De levels zijn opgebouwd uit prachtig vormgegeven Indiase tempels, tuinen en andere gebieden, die een stuk visueel vermaak toevoegen aan Arbaaz’ avontuur, maar de echte blikvangers zijn de achtergronden die de levels sieren. Deze zijn schitterend getekend en bieden naast diepte ook een extra laag sfeer. Assassin’s Creed: China heeft dat trucje ook al onder de knie, maar dit deel doet er een bescheiden schepje bovenop.
Het Indiase landschap mag dan betoverend zijn, dat kunnen we niet zeggen van hoofdpersoon Arbaaz Mir. De brutale sluipmoordenaar heeft geen behoefte aan de fijnere kneepjes van het sociale leven en blinkt dan ook uit in arrogantie. Zo’n type held zien we wel in meer games en films terug, maar bij Arbaaz ligt het er wel erg dik bovenop. Dat zorgt er niet alleen voor dat hij af en toe in de problemen komt, maar leidt ook tot een beetje irritatie. Het leven van een sluipmoordenaar mag dan een beetje humor kunnen gebruiken, het is echter geen grapje.
Dat de hoofdpersoon bij tijd en wijle wat irritatie oproept, betekent niet dat hij onkundig is. In zijn zoektocht naar de Koh-i-noor, een zeldzame diamant én Piece of Eden, blijkt hij een volleerd sluipmoordenaar. Zijn vaardigheden doen niet onder voor die van collega’s Ezio of de Frye-tweeling. Arbaaz heeft helaas op een enkele uitzondering na geen beschikking over nieuwe sluipmoordenaarsgereedschappen. Dat is jammer, want hierdoor voelt een deel van zijn avontuur aan als een kopie van Shao Jun’s avontuur in Assassin’s Creed Chronicles: China.
Everything is difficult, nothing is permitted
Door een gebrek aan nieuwe gadgets is het doorlopen van een level ook aanzienlijk minder leuk. Goed, Arbaaz heeft een speciale hidden blade en een nieuw type rookbom tot zijn beschikking, maar het gebruik hiervan is niet bepalend voor de gameplay en het brengt weinig voldoening. Enorm spijtig, want de Indiase historie leent zich uitermate goed voor het introduceren van nieuwe wapens. Wat te denken van de madu, een dubbel steekwapen gemaakt voor gevechten in kleine ruimtes. Dat wapen werd veel gebruikt door moordenaars en spionnen, omdat het te demonteren was en technisch niet als wapen te boek stond. Het is slechts een van de vele voorbeelden die de Indiase historie rijk is. Een gemiste kans die het volgende mankement aan dit avontuur nog schrijnender maakt.
Een weinig vernieuwend wapenarsenaal mag dan frustrerend zijn, nog frustrerender is het wanneer je geen vrijheid krijgt om dat arsenaal naar eigen inzicht te gebruiken. Assassin’s Creed Chronicles: India legt een sterkere nadruk op stealth dan zijn Chinese voorganger. Het open gevecht opzoeken is in een Assassin’s Creed-game nooit een verstandige beslissing, maar de keuze tussen sluipen en het open conflict opzoeken word je in dit deel nét iets te vaak ontnomen. Het leveldesign en verhaal eisen soms simpelweg dat je de stille aanpak gebruikt. En dat frustreert. Niet alleen omdat je niet jouw eigen speelstijl bepalen kan, maar door een nieuw type vijand. Deze tegenstander heeft maar één klap nodig om je zoektocht naar de Koh-i-noor tot een vroegtijdig einde te brengen. Des te frustrerender is het wanneer een goede twee minuten aan verplicht sluipwerk teniet worden gedaan door een uit de kluiten gewassen kerel met een groot zwaard.
Dit soort uitdagingen zijn niet uniek voor een platformer, maar in Assassin’s Creed Chronicles: India blijken ze een te zware belasting voor de teleurstellende gameplay. Nieuwe wapens, gadgets of een sympathiekere Arbaaz waren een pleister op de wonde geweest die het leveldesign heet, maar helaas ontbreekt het hieraan. Dat is eeuwig zonde, want het kleine beetje potentie dat deze sub-franchise had lijkt stilletjes vermoord te zijn.