LarsCornelis Vijftien jaar geleden speelde iedereen en zijn moeder RollerCoaster Tycoon – en nog steeds liggen de klassiekers van Chris Sawyer bij de lokale speelgoedwinkel. Niet heel verwonderlijk dat RollerCoaster Tycoon 1 en 2 zo’n succes waren, want ‘je eigen Efteling bouwen’ spreekt bij iedereen van 8 tot 88 tot de verbeelding. Van die verbeelding heb je helaas wel heel veel nodig wil je zien hoe RollerCoaster Tycoon World verbonden is aan die tijdloze klassieker uit de jaren ’90.
Het goede nieuws is dat onder de lagen teleurstelling wel degelijk een basis zit die doet denken aan RollerCoaster Tycoon. Met name de duidelijk aangegeven thema’s zijn leuk gevonden. Binnen een handomdraai geef je je park (of een gedeelte ervan) een ruimte-, avonturen- of westernthema. Thematische attracties als een piratenboot of misselijkmakende draaiattracties met ruimteraketten als karretjes vormen de hoofdmoot en met bijpassende planten, decorstukken, paden, vuilnisbakken en bankjes kleed je je park verder aan. Muziek die bij attracties of zelfs via losse speakers langs de paden wordt afgespeeld, maakt het af. Deze mogelijkheden maken het leuk om je park tot in de puntjes te verzorgen en te versieren. Voor even dan, tenminste.
Het zit ‘m (niet) in de details
Daarna beginnen de scheuren steeds duidelijker zichtbaar te worden. Bij een goede Tycoon-game passen alle puzzelstukjes perfect in elkaar en moet de speler als een octopus de verschillende facetten van een park beheren. Daar is in RollerCoaster Tycoon World geen moment sprake van. Al maak je nog zo’n misselijkmakende achtbaan, die koppige bezoekers gaan er gewoon in – zelfs al lees je letterlijk in hun gedachten dat de attractie te intens voor hen is. Uiteraard kletteren ze vijf minuten later hun zojuist verorberde hamburger tegen de stoeptegels, waarop een schoonmaker weer aan het werk mag. Kleine kans echter dat die schoonmaker ook echt paraat staat. Personeel loopt helaas stuurloos rond en is niet in te zetten in specifiek aangegeven gebieden, met als gevolg dat de kots en pis zich al snel ophopen. Even serieus trouwens – in welke realiteit pissen mensen maar midden op het pad als er geen wc in de buurt is!?
We kunnen eindeloos doorgaan op de details die een doorn in het oog zijn voor iedere pretparkmagnaat in spe. Hoe een achtbaan bijvoorbeeld nooit een commerciële flop kan worden, omdat mensen er toch wel in gaan. Of hoe je voor iedere winkel opnieuw prijzen moet instellen en de prijzen nergens centraal te beheren zijn. Tegelijkertijd is het niet mogelijk om prijzen aan te passen aan de vraag; het is altijd droog in RollerCoaster Tycoon World, dus woekerprijzen rekenen voor paraplu’s heeft geen zin. Er storten geen achtbanen neer, dus je hoeft ook al niet op te treden omdat er zojuist 26 mensen zijn omgekomen in Houten Achtbaan 1. Nee, Houten Achtbaan 1 stort niet neer. Houten Achtbaan 1 draait gewoon zijn rondjes. Soms gaat ‘ie kapot en dan gaat er een monteur op af. Daar krijg je wel een melding van, maar je kunt als Tycoon toch niets doen om die willekeurig ronddolende monteur sneller naar zijn doel te krijgen. Even later gaat Houten Achtbaan 1 gewoon weer in bedrijf. Je hebt er (helaas) geen omkijken naar.
Misschien is het nog wel het ergste dat je bezoekers emotieloos rondwandelen. Alsof het de bewoners zijn van een stad in een city-builder lopen ze maar een beetje rond. Waar is de pret in het park? We horen geen kassa’s rinkelen, kinderen lachen en juichen, of bezoekers de longen uit hun lijf schreeuwen in een achtbaan – al lijkt dat laatste een bug te zijn, want als we boven de attractie hangen horen we sporadisch wel wat gekrijs. In plaats daarvan horen we iets heel ergs: geroezemoes. En als je nog verder uitzoomt, maakt het gedachten-afstompende geroezemoes plaats voor een al even verveling-aanwakkerend themamuziekje. Op het moment dat je je laatste bamboebankje, huifkar, of neergestorte ufo plaatst en achteroverleunt om te genieten van je park, gebeurt er… teleurstellend weinig.
Geen (acht)baanbrekende designs
Je mist dan ook niets als je minutenlang aan een nieuwe achtbaan zit te knutselen – je park draait op de achtergrond rustig en emotieloos door. Achtbanen bouwen is bij vlagen best leuk. De tool hiervoor is verrassend eenvoudig. Er zijn op ouderwetse wijze stukken achtbaan achter elkaar te plakken, maar met een simpele muisbeweging verplaats, vervorm en verbuig je de rails helemaal naar wens. Het enige storende is dat je helemaal uit de bouwmodus moet om bomen of struiken te kappen, maar buiten dat timmer je in de kortste keren een geweldige achtbaan in elkaar.
De euforie is helaas – wederom – van korte duur. Zodra je iets wilt dat geavanceerder is dan wat standaard heuvels en zwierige bochten, begint de boel te ontsporen. Tunnels zijn geen optie, slechts een handvol achtbanen beschikken over loopings (in de standaard stalen achtbaan kunnen wel kurkentrekkers, maar geen loopings) en een fotomoment inbouwen is al helemaal niet mogelijk. Verder zijn er weinig tot geen trein- of lanceringsmogelijkheden. Het is niet mogelijk meerdere treintjes in te zetten, een achtbaan opeens achterstevoren te laten rijden, of om een karretje versneld te lanceren, met als gevolg dus dat iedere achtbaan ongeacht het type gewoon neerkomt op een wel heel erg standaard gesloten circuit. Bovendien is het lastig om middenin een ontwerp nog aanpassingen te doen. Dat nodigt niet uit tot experimenteren en het is dan ook maar zelden écht leuk om zelf een achtbaan te bouwen.
RollerCoaster Tycoon World neigt in zekere zin dan ook veel meer naar de bouw- en simulatiegames die de laatste jaren de appstores voor mobiele apparaten hebben overspoeld. Hoewel typische nadelen uit die games als weinig customisation-vrijheid en microtransacties hun weg godzijdank niet naar RollerCoaster Tycoon World hebben gevonden, is de gameplay wel degelijk net zo oppervlakkig en lijkt de game toch vooral bedoeld te zijn om zonder al te veel poespas een pretpark te bouwen, in plaats van echt uit te dagen. Met als gevolg dat iemand met en béétje simulatie/tycoon-ervaring in pakweg twee uur een gigantisch park uit de grond stampt met elk type attractie dat de game bevat.
RollerCoaster Tycoon.exe is not responding
Gaan we nog even in sneltreinvaart door alle technische mankementen heen: de game is matig gelokaliseerd, waardoor alle prijzen altijd in dollars zijn en in de schermteksten Engels en Nederlands vrolijk door elkaar wordt gebruikt (maar er is wel een Mexicaans restaurant met de naam Los Blijos Broeros – kudos voor die vertaling). Het is volstrekt willekeurig waar je soms geen objecten als banken of prullenbakken mag plaatsen en ook paden goed verbinden is door het wispelturige ‘snappen’ van objecten uitdagender dan het zou moeten zijn. De laadtijden zijn eindeloos, bezoekers bewegen houterig en clippen door elkaar heen, en de game draait simpelweg slecht. Terwijl het al geen grafische hoogvlieger is, bevriest de game eventjes bij bijna iedere handeling die je uitvoert, en loopt ‘ie als kers op de taart regelmatig zonder enige aanwijsbare oorzaak vast.
‘Early Access’
Nu is RollerCoaster Tycoon World officieel nog een ‘Early Access’-titel, dus advocaten van de duivel kunnen daarmee ieder minpunt wel pareren. Met het Early Access-label geeft Atari in ieder geval aan dat het zelf ook maar wat goed weet dat er nog wat werk verzet moet worden. In de eerste blogposts laat de uitgever al weten op de hoogte te zijn van enkele grafische issues en problemen met instellingen, die dan ook gelijk worden aangepakt. Hoewel we de progressie die met RollerCoaster Tycoon World wordt geboekt met belangstelling volgen en ons oordeel wanneer nodig bijschaven, mag het Early Access-label geen mantel zijn om alle minpunten maar te bedekken. Ook in deze staat moet de game immers speelbaar zijn en bovendien, RollerCoaster Tycoon World ligt ook gewoon al in de winkels en op de hele kleine lettertjes op de achterkant na, blijkt nergens uit dat het hier om een Early Access-titel gaat. Daar kom je wel snel achter als je de game opstart en constateert dat inderdaad niets aan deze game af is.
RollerCoaster Tycoon World is verkrijgbaar voor pc.