Ik zit inmiddels al een paar weken vuistdiep in old-skool jrpg Suikoden. Onwaarschijnlijk sterke game, buiten het feit dat ik de eerste tien uur met ernstig geldgebrek kampte. En toen ontdekte ik precies de juiste minigame en vijf minuten later stonden er ineens 999.999 bits op mijn (helaas virtuele) bankreking. Toen kwam het besef: A) Ik hou van minigames! B) Tijd voor een lijstje met toffe minigames!
Suikoden – Chinchirorin
Natuurlijk moet ik hiermee beginnen, omdat Chinchirorin – of zoals ik het noem: gruwelijk snel gruwelijk veel geld verdienen met dobbelen – fantastisch is. De regels zijn soort van simpel. Je tegenstander gooit drie dobbelstenen in een bakje. Vliegt er één uit, dan win jij direct. Gooit je tegenstander 1, 2, 3, dan krijg je drie keer je inzet terug. 4,5,6 en jij betaalt dubbel. Elke andere combinatie met twee gelijke dobbelstenen en een ‘andere’ derde betekent dat de derde dobbelsteen de score bepaalt. 3,3,5 is dan bijvoorbeeld dus: score 5. Volgens mij zijn er nog een paar regels, maar veel boeit het niet. Het lijkt namelijk wel alsof je tegenstander continu 1,2,3 gooit, of een dobbelsteen naast het bakje knalt. En als je gewonnen hebt, vraagt meneer de verslaafde of je dubbel of niks wil doen. Vrij vertaald: binnen tien minuten en een heel klein beetje geluk staat je bankrekening op max.

Assassin’s Creed III – Morris
Binnen de burelen van de InsideGamer-redactie is het geen geheim dat ik Assassin’s Creed III het beste deel uit de serie vind en sowieso één van de beste games van de vorige generatie consoles. Je kunt me uitlachen, maar dat hebben honderden andere mensen voor jou ook al gedaan, dus bespaar je de moeite. Besef liever hoe gruwelijk Morris is, de dam-achtige mini-game die Assassin’s Creed III op elke dorpshoek aanbiedt. Na iets van honderd uur spelen schittert het Platinum-icoontje in mijn lijst voor deze game, maar ik vermoed dat vijftig uur daarvan te danken is aan Morris. Deze mini-game, die dammen combineert met drie-op-een-rij, is beter dan het klassieke dammen. Of schaken. Echt. Bouw een bord, koop een paar witte en zwarte stenen en je hebt geen console meer nodig in huis.

Final Fantasy VIII – Triple Triad
Laten we elkaar geen mietje noemen: Final Fantasy is de moeder aller mini-game-bevattende-games. En VIII is het hoogtepunt, met het extreem goed doordacht kaartspelletje Triple Triad. Hou je Hearthstone maar, hou je Magic maar, Triple Triad is duidelijk where it’s at. Er zitten nogal wat regels aan verbonden, die ik hier niet uit ga leggen, maar laat ik iedereen die het kent even terugnemen naar het mooiste moment uit je leven: dat je die ene laatste kaart neerlegt en je vervolgens het hele speelbord combo’t en alle kaarten ineens voor jou zijn. Kaartgasme. Komt trouwens wel bij kijken dat het binnen de context van de game zelf voornamelijk een heel lekker spelletje is. Triple Triad is sinds kort ook op je iPhone verkrijgbaar, maar als los vermaak zonder context is het toch een stukje minder.

Final Fantasy X – Blitz Ball
Eerlijk, ondergetekende is zo’n beetje de enige die Final Fantasy X echt een grote teleurstelling vindt. Maar Blitz Ball… Man, dat zou een eigen game moeten krijgen. EA en Square Enix, doe eens even samenwerken. Ik zou duizend euro uitgeven aan een FIFA Ultimate Team meets Blitz Ball-game…

Dracula X Chronicles – Symphony of the Night
Veel mensen weten dit niet, maar Symphony of the Night (volgens velen de beste Castlevania ooit) zit als mini-game verstopt in PSP-game Dracula X Chronicles. Dat is dan weer een remake van Castlevania: Rondo of Blood, maar laten we het niet ingewikkelder maken dan het is. In deze game zit er een simpele pick-up verstopt in een boom en als je die vindt, dan unlock je dus gewoon Symphony of the Night in zijn geheel. Alsof je een Fiat Punto koopt en een Ferrari in de kofferbak vindt. Dat zeg ik overigens alleen om iedereen naar z’n mond te praten, want persoonlijk vind ik Rondo of Blood de betere game, maar als ik dat uitspreek word ik wéér uitgelachen.

The Witcher 3 – Gwent
Weer een kaartspel, want die werken gewoon goed. Vooral als het in The Witcher 3 zit, want alles in die game werkt goed. Ik wil nu heel graag vertellen over hoeveel uur ik in Gwent gestoken heb, maar de waarheid is dat die uren op twee vingers te tellen zijn. Maar ik vind het nu al extreem gaaf. En als ik mijn medegamers mag geloven, wordt dat alleen maar beter.

Pokémon Snap – Pokémon Snap
Ja, ik weet het, dit is een volwaardige game. Maar het voelt als een mini-game. Sterker nog, het voelt als een mini-game die beter is dan het gros van de volwaardige games. Volg je me nog? Maakt niet uit, ik heb geen excuus nodig om Pokémon Snap even stiekem in een lijstje te vermelden.

Zijn dit de beste mini-games aller tijden? Vast niet*. Het is een handjevol dat me niet voor niets als eerste te binnen schiet. Maar nu is het jullie beurt, want het is tijd voor nog meer mini-game-liefde! Dus roep maar: wat zijn jouw favoriete mini-games?
*eigenlijk wel.