Ron Vorstermans Het beste gedeelte van de campagne van Battlefield is het verhaal van de Amerikaanse Clyde Blackburn. Een stelende, liegende playboy wiens woord even onbetrouwbaar is als het vliegtuig waarmee hij boven Europa furore maakt. Na een vlucht boven besneeuwde bergtoppen en een bizarre ontsnapping uit vijandelijke loopgraven, eindigt het verhaal van Blackburn boven Londen, waar hij met luchtafweergeschut een zeppelin uit de lucht knalt vanaf… nou, een andere zeppelin.
Het verhaal van Blackburn is een van de zes losstaande verhalen die in Battlefield 1 samen de singleplayer vormen. De premisse is simpel: Battlefield 1 loodst je aan de hand van toffe personages naar toffe locaties. Na vier à vijf uurtjes spelen zit ’t erop.
Imponerend
De opzet van de missies verschilt veel met die van vorige delen. Er zijn veel open gebieden en maps kennen meerdere routes om ze te doorlopen. Het plan van aanpak is meestal als volgt: eerst is ’t zaak te scouten en taggen met de verrekijker, om vervolgens met bijeengesprokkeld wapenarsenaal de confrontatie op te zoeken of al sluipend alle vijanden te vermijden of neer te steken. Op sommige momenten breekt het verhaal met die opzet en volgt een meer lineair avontuur, zoals in de derde verhaallijn in Italië.
Dat is jammer, want uit de andere missies blijkt goed hoe Dice heeft besloten om niet meer te willen concurreren met schiettenten zoals Call of Duty. Natuurlijk ontkomt de singleplayer niet aan reguliere schietactie, maar de verhaallijn verrast met toffe personages en prachtige setpieces die zelfs in al hun ingetogenheid indrukwekkend zijn. Een vlucht boven de Alpen heeft er niet eerder in een game zó spectaculair uitgezien, ook al gebeurt er verder he-le-maal niets terwijl je in ‘t vliegtuig zit.
Afijn, Dice had af en toe nog net wat meer kunnen doorpakken. Het verhaal is redelijk gefocust op de personages, niet zozeer op de oorlog om hen heen. Verwacht geen educatieve insteek vergelijkbaar met Valiant Hearts, maar soit, Battlefield 1 toont als geen andere game de loze gruwelen van het bloedvergieten. In die zin drukt de game je wel degelijk met de neus op de feiten, al moet je die feiten opzoeken op Wikipedia wil je alle achtergrond van de ‘War to End All Wars’ meekrijgen.
Prachtig
Deze recensent speelde Battlefield 1 een kort weekje op de PlayStation 4 en was bij vlagen verbaasd over de visuele krachtpatserij. De Battlefield–getrouwe vernieling en de prachtige lighting-effecten zorgen voor oprecht adembenemende momenten. En laten we dat fantastische geluid dat de Frostbite-engine mogelijk maakt zeker niet vergeten. Geweerschoten klinken in binnenomgevingen heel anders dan buiten. Met een Dolby Surround-setje of -headset is het zowel in multi- als singleplayer echt genieten geblazen.
Die multiplayer is uiteraard het hart van de Battlefield-serie en is in dit deel misschien wel beter dan-ie ooit geweest is. Laten we beginnen met de kinderziektes, want die zijn er afdoende op de console. Heel af en toe wil de PlayStation 4-framerate plots dalen als het iets te druk op het scherm wordt, iets dat we uitsluitend meemaakten in de multiplayer. Dat is niet heel erg, maar je merkt het wel. Het joinen van een Squad is daarnaast aangepast maar allerminst verbeterd. Het plotse pop-up scherm dat vraagt of je teamgenoten wilt joinen gaat je na verloop van tijd zelfs tegenstaan, want meer dan eens join je per ongeluk een potje van iemand in je Party terwijl je zelf drukdoende bent in een andere server. En waarom kun je een potje niet leaven als ’t net is afgelopen? Je gaat je er groen en geel aan ergeren.
Battlefield 1 is sowieso een beetje wennen, ongeacht of je de vorige delen wel of niet hebt gespeeld. Waar het in veel games gebruikelijk is om te kunnen knallen met assault rifles op middellange afstanden, kent Battlefield 1 alleen submachine guns en gewone rifles voor zulke afstanden. Dat maakt een geheel andere flow van spelen als je niet beschikt over een zwaar machinegeweer of een sniper. Je wordt als Assault-klasse met je submachine gun of shotgun echt gedwongen de frontlinie van de actie op te zoeken, wat net zo toepasselijk als onwennig is.
Operatie geslaagd
Er is zelfs een modus aan die beleving gewijd: het nieuwe Operations, dat van alle modi onze absolute favoriet in Battlefield 1 is. Operations telt vier grote maps die bestaan uit verschillende segmenten. Die segmenten bestaan uit twee of meer punten die veroverd moeten worden door het ene team en verdedigend moeten worden door het andere. Wanneer het aanvallende team punten A en B verovert zonder daarbij te veel levens te verliezen, schuift de frontlinie op en moeten er nieuwe punten veroverd dan wel verdedigd worden.
Neem Monte Grappa in Italië. Nadat jij en je teamgenoten de twee eerste punten weten te bemachtigen, hoor je in de verte een fluitje. Dat is het eerste teken dat de frontlinie is verschoven. Je hoort de kreten en ziet het marcheren van tientallen Italiaanse voetsoldaten die het net als jij op een rennen zetten naar de nieuwe checkpoints. Tegelijkertijd zie je de Duitse verdedigers, die op dat moment worden aangegeven met een icoontje op de map en op het scherm, met de staart tussen de benen zoeken naar een nieuwe plek om te schuilen. Zij worden gedwongen het oude gebied te verlaten en een nieuwe verdedigingslinie op te zetten. Dat herhaalt zich (mits de aanvallende partij goed doorzet) tot vier keer toe, waarna een nieuwe map zich aandient en het spektakel zich op een andere locatie herhaalt.
Monte Grappa is het perfecte toonbeeld van wat er zich op het strijdveld in Battlefield allemaal af kan spelen. Vliegtuigen die rakelings langs kliffen scheren, tanks die een Squad op sleeptouw nemen door voorop te gaan tijdens een push door een tunnel, gigantische zeppelins die in een vuurbal ter aarde storten, sluipschutters die zich verschansen in de groene bergtoppen; met zoveel spelers, in zo’n mooie omgeving, op zoveel verschillende manieren de tegenstander op zowel groot als klein tactisch niveau de baas te kunnen zijn, dat is zonder enige vorm van twijfel het mooiste wat Battlefield 1 te bieden heeft. En het biedt het continu. Ieder Operations-potje weer.
We zouden voor ons gevoel nog talloze A4’tjes door kunnen schrijven over Battlefield 1. Maar onze samenvatting is helder: de kans is groot dat er dit jaar geen betere multiplayershooter volgt.
Battlefield 1 is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze recensie speelden we de PlayStation 4-versie.