Laura Kempenaar Terwijl Disney Infinity er al de brui aan heeft gegeven, gaat Activision vrolijk door met het jaarlijks uitbrengen van Skylanders. Vorig jaar draaide de game om racen, maar dat is er nu weer helemaal uit. In Skylanders: Imaginators ligt de focus op het samenstellen van je eigen Skylanders. Virtueel dan, want fysiek spreken de zelfgemaakte Skylanders iets minder tot de verbeelding.
Dat samenstellen doe je met een creatiekristal, dat je bij het starterpack van Skylanders: Imaginators krijg. Het kristal is een soort trofee/zandloper-hybride die je op de portal plaatst, waarmee je in game zelf je Skylander kunt samenstellen. Je kiest eerst wat de vechtstijl wordt van de Skylander – meteen al een cruciale keuze, want je kunt het later niet meer veranderen. Er zijn tien opties. Zo kun je bijvoorbeeld gaan voor een dual-sword personage voor close combat of eentje die met een bazooka juist op afstand beter is. Elk van die types Skylanders heeft weer een groot arsenaal aan mogelijke wapens. Die grote keuze is de kracht van Imaginators: dit is niet een simpele extra van Skylanders. Elke optie is origineel en eigen, waardoor iedereen een uniek personage kan maken en uren plezier kan beleven aan het samenstellen ervan.
Deze character creator gaat natuurlijk verder dan vechtstijlen en wapens alleen. Hij zit zo in elkaar dat je losse delen van de Skylander bij elkaar zet (hoofd, staart, armen) en vervolgens kiest welke wapens hij gebruikt en welke bepantsering. Per lichaamsdeel zijn er tientallen hoofddeksels, bepantseringen enzovoorts vrij te spelen, dus kan het zijn dat je Skylander start als een roze fantasiebeest met slangenarmen en een ketting als staart om vervolgens door jou toedoen in de character creator te veranderen naar een enorm ridderachtig figuur met een zwart pantser. Het is maar net wat je er zelf van maakt.
Bouwen tot ze klaar voor glitter zijn
Dat geldt ook voor de oneliners, die elke Skylander heeft en bij je eigen creatie niet mogen ontbreken. Je kiest los het eerste en tweede deel van een zin, en dan krijg je dingen als “Get Ready For Glitter” of “Can’t Stop the Dark”. Dankzij die quotes kun je je Skylander een heel eigen persoonlijkheid geven. Je kunt ook de stem aanpassen, wat extra bijdraagt aan de eigenheid van je Skylander. Een piepklein iel Skylandertje met de stem van Ma Flodder bijvoorbeeld, je hebt er de hele game plezier van wanneer de oneliners voorbijkomen.
Dat stemmen kiezen komt pas aan het einde van de character creator, en je kunt uren bezig zijn met het samenstellen van een Skylander naar wens. Er zijn honderden, misschien wel duizenden mogelijkheden, maar je krijgt ze niet cadeau. Je begint bijvoorbeeld met 32 hoofden en vervolgens ga je in de game op verzameltocht om de rest van de hoofden (nog eens 96 stuks!) te vinden, die in de gamewereld zijn verstopt. De toevoegingen zijn bovendien niet puur kosmetisch: zo krijg je van bepaalde polsbandjes vijf extra levenspunten, waardoor je dus iets beter bent opgewassen tegen vijanden.
Het enige lastige is dat je maar één Skylander kunt opslaan op een creatiekristal: de enige optie om meerdere Skylanders te gebruiken met elk een andere vechtstijl, zul je dus negen extra kristallen moeten aanschaffen. Tenzij je er geen problemen mee hebt om een personage op te offeren, kan de game een duur grapje worden dus.
Je geld waard?
Sowieso is het de vraag of je veel geld moet steken in Skylanders: Imaginators. Als je er geen probleem mee hebt om je eigen creatie steeds te overschrijven, dan in principe niet. Wel moet je speciale Skylanders aanschaffen om de hele game te zien. Je kunt namelijk bepaalde gedeeltes in de game niet openen zonder een zogeheten Sensei Skylander van een bepaald element. Bij de game krijg je wel al twee van deze Sensei Skylanders, dus kun je zelf bekijken of je die extra gedeeltes de moeite (en vooral: het geld) waard vindt.
De Sensei Skylanders kunnen je personage geheime vechttechnieken leren, maar soms maken die extra vechtopties het verslaan van de eindbaas iets te makkelijk. We missen dan ook de uitdaging soms wat in Imaginators. Zelfs als je moeilijkheidsgraad op standje maximaal zet, dan bereik je het einde nog steeds wel zonder je stoffige Skylanders van jaren geleden te moeten zoeken. De Sensei Skylanders zijn dus sterk, en tegelijkertijd halen ze de uitdaging weg. Helaas zien ze er ook niet spannend uit. Ze zien er precies uit zoals in de game, zonder verder spectaculaire verf-effecten zoals we dat wel bij eerdere Skylanders zagen. De poses van alle Skylanders zijn daarnaast erg standaard en omdat je ze allemaal al uit voorgaande games kent, valt er ook weinig nieuws te zien. Wat dat betreft is Skylanders sowieso de laatste jaren steeds meer om de game-ervaring gaan draaien en minder om de fysieke personages.
On-rails actie
Dat wil overigens niet zeggen dat er veel aan die gameplay gedaan is; de actie-avonturengameplay is nauwelijks veranderd ten opzichte van eerdere delen. Het lijkt erop dat Activision wegens het gebrek aan racen in deze nieuwe game heeft bedacht dat er een tussenoplossing moest komen in de vorm van on-rail-actie. Je glijdt bijvoorbeeld met je personage van een hele lange bloemsteel, waarbij je zo snel mogelijk naar de dichtstbijzijnde steel moet springen om te overleven. Dat is mooie actie die echt iets toevoegt aan de gameplay, want verder is het voornamelijk het oude bekende: rondlopen, puzzelen en vechten met vijanden.
Gelukkig is dat nog steeds heel vermakelijk. In Imaginators zijn ook weer nieuwe werelden en nieuwe vijanden te ontdekken, zoals een hommelachtige beesten die je achtervolgen en een eigen nest hebben waardoor ze maar blijven komen. Juist omdat je bijzondere nieuwe slechteriken tegenkomt, nieuwe uiterlijkheden kunt vinden voor je personage en omdat de gameplay an sich tof is – en ideaal voor co-op – is deze nieuwe Skylanders wederom een schot in de roos. En nog altijd blijft Activision de concurrentie voor: de game bevat geen irritaties door glitches en haperingen. Skylanders laat zien nog steeds de koning van de toys-to-life-game te zijn.
Skylanders Imaginators is uit op PlayStation 3, PlayStation 4, Wii U, Xbox 360 en Xbox One. Voor de recensie is de Xbox One-versie gespeeld.