MichelMusters De meningen over de Switch en de line-up aan games waren na Nintendo’s presentatie vrijdagochtend sterk verdeeld. Misschien zou een uitgebreide hands-on sessie met het apparaat soelaas bieden. We haastten ons afgelopen vrijdag naar Frankfurt om precies dat te doen en kregen meer duidelijkheid over de kwaliteit van de console en de games.
Nog even de feiten voor iedereen die de afgelopen dagen onder een steen heeft geleefd. De Nintendo Switch verschijnt op 3 maart in de meeste landen van Europa (waaronder Nederland), de VS en Japan. Daarbij is er geen eenduidige prijs in Europa, maar bij Bol.com kost hij bijvoorbeeld 309,99 euro. Daar krijg je de console voor en de Joy-Con-controller (twee kleine controllers, een houder om ze te combineren en polsbandjes).
Gamen zoals je zelf wilt
Het unieke aspect van de Switch is dat je er op verschillende manieren mee kunt gamen. In feite zit de complete console in de ‘tablet’, een groot scherm dat gamebeelden in 720p weergeeft. Aan beide kanten zitten twee delen van de Joy-Con die ter besturing dienen: twee analoge sticks, acht actieknoppen (waarbij de vier actieknoppen aan de linkerkant als vierpuntdruktoets dienst doen), twee schouderknoppen, twee triggers, een Home-knop en een Share-knop. Met de laatste kun je in eerste instantie screenshots op social media delen – op een later moment ook gameplayvideo’s. Het scherm op de Switch is tevens een touchscreen.
Is de Switch dan een handheld? Ja. Maar ook meer dan dat. Wanneer je hem in de bijgeleverde ‘dock’ plaatst die via HDMI aan je televisie wordt aangesloten, dan kun je na welgeteld 1 à 2 seconden meteen op tv verder in de game die je net nog op het scherm van de console aan het spelen was. De zijkanten van het scherm, de Joy-Cons waar de knoppen op zitten, schuif je er vervolgens af en gebruik je of los als soort van Wii-controllers (inclusief motion tracking), of plug je in de Joy-Con-houder om een traditionele controller te maken. Natuurlijk kun je hetzelfde kunstje ook andersom flikken: schuif de twee Joy-Con-gedeeltes weer aan het scherm, haal hem uit de dock en speel verder op het Switch-scherm. Thuis, op de wc, in de trein, op kantoor, of waar dan ook. Het principe lijkt dus enigszins op dat van de Wii U GamePad zonder dat je dicht bij je console moet blijven. Of een krachtige handheld die je op je tv aansluit. Of een console waar je niet per se een televisie voor nodig hebt. Het is maar net hoe je het zelf wilt zien. Tot slot is er ook nog een los verkrijgbare Pro Controller voor de echte puristen. Het is een fijn ding dat heerlijk in de handen ligt.
Waar we wel van schrokken zijn de prijzen om extra controllers aan te schaffen. Precieze prijzen in euro’s zijn er vooralsnog niet, maar een complete Joy-Con (dus de twee kleine controllers plus de houder) kost in de VS 80 dollar. De Pro Controller kost daar 70 dollar. Duur dus. Wel een toffe extra is dat de kleine Joy-Con-controllers zijn uitgerust met iets dat Nintendo ‘HD Rumble’ noemt. Het zijn erg precieze trillingen die je genuanceerde verschillen laten voelen tussen verschillende objecten of acties in-game. Maar goed, het blijven hoge prijzen voor extra controllers.
We vinden de hardware best wel geniaal. Het geeft ontwikkelaars opties om zelf te bepalen wat voor soort gameplay-ervaring ze bieden (traditionele games of juist Wii-achtige partygames), maar nog belangrijker: het geeft gamers de keuze hoe ze hun games willen ervaren. En het mooie is: de Switch lijkt de belofte helemaal waar te maken. Het scherm, dus eigenlijk de console zelf, voelt heerlijk high-tech aan en is verrassend smal. Het deed ons denken aan een uitvergrote PlayStation Vita. De games draaien in 720p op het scherm en tot 1080p op televisie, maar dat verschil valt nauwelijks op. En het wisselen tussen het televisiescherm en het Switch-scherm gaat zoals geadverteerd pijlsnel. We speelden The Legend of Zelda: Breath of the Wild op televisie, sleepten het scherm uit de dock en speelden letterlijk een seconde later verder waar we waren gebleven. De techniek erachter werkt en het apparaat straalt een volwassenheid uit die we niet van Nintendo gewend zijn. Missie geslaagd dus.
First party-games
Nou, niet helemaal. Of althans, nóg niet. Een console draait bovenal om games, en hoewel Nintendo een aantal pareltjes in wording voor ons klaar had staan, voelt de line-up nog niet helemaal ‘af’. The Legend of Zelda: Breath of the Wild verschijnt op de releasedatum van de Switch en lijkt een absolute must-have te worden. De game oogt nog iets vloeiender dan de Wii U-versie en we hadden het idee dat we meer details en een betere draw-distance zagen, al is dat erg moeilijk te vergelijken zonder een aanwezige Wii U-versie. Gameplaytechnisch prikkelde de game ons nog net zoveel als tijdens E3 vorig jaar en het idee dat we over zeven weken al aan de slag kunnen met dit gigantische spel doet ons watertanden.
Maar wat valt er verder op de lancering te beleven? Waar zijn al die toffe games waar Nintendo aan zou moeten hebben gewerkt? Het bedrijf probeert het succes van de Wii te herhalen met 1-2-Switch, een partygame waarbij je je tegenstander aankijkt en sneller moet proberen te zijn dan de ander. Bijvoorbeeld sneller je Joy-Con trekken dan je tegenstander in een potje virtueel cowboytje spelen. Of precies wanneer je tegenstander zijn samoeraizwaard trekt jezelf verdedigen. Op televisie gebeurt ondertussen nauwelijks iets noemenswaardig. We denken dat het concept te abstract is om de miljoenen Wii-gamers opnieuw aan te spreken, al zijn die tegenwoordig waarschijnlijk toch grotendeels op hun smartphone aan het gamen. Erger is dat 1-2-Switch voor zo’n 50 euro in de winkels komt te liggen op lancering. Gebaseerd op wat we hebben gespeeld is dat een veel te hoge prijs. Liever hadden we het bijvoorbeeld als pack-in met de Switch gezien, dan zien we onszelf deze game misschien wel eens opstarten tijdens een avondje drinken met vrienden.
Een andere nieuwe game, ARMS, lijkt in eerste instantie net zo minimaal, maar toonde na meerdere potjes spelen zijn ware gezicht: een vechtgame met verrassend veel diepgang. Je armen bestuur je met de bewegingsgevoelige Joy-Con-controllers, waardoor je in eerste instantie een potje Wii Sports-boxing lijkt te spelen, maar de game zit tjokvol met tactieken om je tegenstander te slim af te zijn en verschillende wapens om je bokshandschoen mee te vervangen. We hadden na meerdere wedstrijden tegen andere spelers het gevoel dat we nog maar de bovenste laag van de game hadden geproefd en er behoorlijk wat diepgang aanwezig was. Een positieve verrassing dus, maar het is wel een game die pas later in de lente beschikbaar komt.
Mario Kart 8 Deluxe is de Wii U-game met nieuwe tracks, nieuwe personages en een vernieuwde battle-modus. Mario Kart 8 is een van de beste games in de franchise, maar aangezien het een met nieuwe content aangevulde overzetting is, verrast het nergens. De game komt eind april uit. Splatoon 2 is wel een echt vervolg, maar dat is er nog niet aan af te zien. Er zijn nieuwe kledingstukken, wapens en arena’s, maar verder oogt en speelt de game precies als zijn voorganger. De game zou ergens deze zomer moeten verschijnen. Dat er in 2017 een vervolg op Xenoblade Chronicles komt is geweldig nieuws, maar naast de trailer weten we daar nog niets over. Super Mario Odyssey zag er prachtig uit, al kon de opmerkelijke mengelmoes tussen Mario’s Pixar-achtige uiterlijk en de realistische stad in de trailer niet iedereen bekoren. De game was niet speelbaar en komt pas eind 2017 uit, maar we zijn bij InsideGamer zeker positief over de eerste beelden.
Third party-games
Naast Zelda en 1, 2, Switch moet Nintendo het op de lancering van de console dus van andere uitgevers hebben, maar die laten het zeker in die periode een beetje afweten. Ubisoft doet een poging met Just Dance 2017 en volgens geruchten zou een port van Rayman: Legends ook verschijnen, maar waar zijn de echte klappers, zoals Watch Dogs 2 en de meest recente Assassin’s Creed? Activision brengt Skylanders: Imaginators, een game in een reeks die volgens de laatste geruchten aan het eind van zijn latijn is. Call of Duty was echter nergens te bekennen. En Konami verrast ons wel prettig met de terugkeer van een oude bekende in de vorm van Super Bomberman R. Maar op een indiegame hier en daar na is dat tot dusver de line-up tijdens de lancering. Aangezien de console over zo’n zeven weken verschijnt, verwachten we dat het hier bij blijft, en hoe tof Zelda ook is, dat zijn relatief weinig lanceringsgames voor een gloednieuwe console.
De rest van het jaar ziet er gelukkig wel wat rooskleuriger uit. Fans van Japanse rpg’s komen echt aan hun trekken, met ports van Dragon Quest 10 en 11, I Am Setsuna, Disgaea 5 Complete en Square Enix’ nieuwe rpg Project Octopath Traveler. Hoewel het niet duidelijk is wat allemaal naar het Westen komt, biedt het gebrek aan een regiolock de optie om te importeren. Skyrim is eindelijk bevestigd, maar we hebben geen idee wanneer die game verschijnt en hij was nergens te bekennen tijdens onze speelsessies. Sonic Mania is een prettige toevoeging aan de line-up en speelde heerlijk weg. Sportfans hebben een nieuwe Fifa en NBA 2K18 om naar uit te kijken. Ultra Street Fighter II zal fans van old school fighters bekoren. En Nintendo zelf komt dus gedurende dit jaar nog met Mario Kart, Splatoon 2, Xenoblade Chroncicles 2 en natuurlijk Super Mario Odyssey.
En dat was het vooralsnog wel zo’n beetje qua games. We hadden van Nintendo wellicht nog een paar verrassingen verwacht om gamers echt enthousiast te maken, misschien een eerste blik op een nieuwe Metroid of Pikmin, of de terugkeer van een oude bekende als Wave Race. En ook een paar grotere third party-games hadden niet misstaan om potentiële consumenten wat zekerder over hun mogelijke aankoop te maken. Wat er is, stemt hoopvol, maar 2017 ziet er op dit moment nog te leeg uit. Ook het gebrek aan informatie over de online opties van de Switch zorgen voor verwarring. Online is gratis in het begin, maar gaat in het najaar een nog onbekend prijskaartje krijgen. Maar het is niet bekend wat je daar voor terugkrijgt, behalve een maandelijkse gratis NES- of SNES-game die na een maand weer verdwijnt.
Na de teleurstellende verkopen van de Wii U is de Switch een belangrijk apparaat voor Nintendo en we denken dat ze alles op alles willen zetten om de Switch succesvol te maken. Daar zijn meer games voor nodig, en dat is ook wat de Switch verdient. Want qua hardware is het echt een genot om de console en de diverse controllers in handen te houden. Daar willen we nog jaren van kunnen genieten.