Van Tokio tot Hier – Kirby 25th Anniversary Concert

In Van Tokio tot Hier doet Alicia verslag over alles wat met Japan en games te maken heeft, rechtstreeks vanuit Japan zelf. Dit keer een verslag van een speciaal concert ter gelegen van het 25-jarige bestaan van Kirby.

Kirby mag in het westen een beetje het buitenbeentje zijn van de Nintendo-familie, in Japan zijn gamers dol op het roze beestje. Vorig jaar opende nog een speciaal themacafé rondom Kirby en zijn olijke vriendjes, waarvoor mensen al om vijf uur ’s ochtends in de rij stonden om een reservering te bemachtigen. Dit jaar viert Kirby zijn 25ste verjaardag en dat wordt in Japan uitbundig gevierd, met onder andere een concert dat afgelopen maand plaatsvond in Tokio. Ik was een van de gelukkigen die dit bijzondere evenement mocht bijwonen, dat uiteindelijk veel meer dan een concert bleek te zijn.

Op 16 april was het zover. Nintendo had geen mooiere dag uit kunnen kiezen: de temperatuur tikte in de middag 24 graden aan en kersenbloesem fladderde door de lucht als roze sneeuwvlokjes – een toepasselijke kleur. Bij het Bunkamura-concertgebouw in Shibuya had zich in de middag al een enorme mensenmassa verzameld, hopend alvast wat speciale Kirby-merchandise te scoren voordat de voorstelling zou beginnen. Of het nu door het heerlijke weer of de gedeelde liefde en enthousiasme voor de vrolijkste en schattigste Nintendo-mascotte kwam, de stemming zat er in ieder geval goed in.

Muzikale tijdreis
Niet veel later dimde de verlichting in de prachtige Orchard Hall en nam het Tokyo Philharmonic Orchestra plaats op het podium, gevolgd door de altijd charmante dirigent Taizo Takemoto, die eerder al concerten van Mario en Zelda heeft verzorgd. De avond werd ingeluid met een korte maar opzwepende medley van bekende Kirby-deuntjes en vervolgens een medley van Kirby’s Adventure voor de NES. Wie naar concerten zoals Zelda Symphony of Final Fantasy Distant Worlds is geweest, weet hoe magisch het is om bekende melodieën live te horen in nooit eerder gehoorde arrangementen. Ik ben zelf pas vrij laat begonnen met het spelen van de Kirby-games, maar aan de reacties van anderen wist ik dat het orkest een gevoelige, nostalgische snaar had geraakt.

De nummers die volgden varieerden van rustige, oorstrelende symfonieën tot bombastische uitspattingen, terwijl het grote scherm achter het orkest te allen tijde bijpassende beelden uit de verschillende Kirby-games toonde. Eén van mijn favoriete opvoeringen was een Kirby 64-medley, waar het zenuwslopende Zero-Two-eindbaasnummer in was verwerkt. De lampen en daarmee de zaal kleurden een onheilspellend donkerrood en de cellospelers zaagden zo hard in de snaren van hun instrument, dat het een wonder was dat ze niet in tweeën spleten.

In totaal werden er twaalf nummers gespeeld tijdens het concert en kwamen bijna alle Kirby-games minstens een keer aan bod. De meeste games kregen een eigen medley toegewezen, anderen werden gegroepeerd in een arrangement met een algemeen thema, zoals in de ‘Balvormige Kirby-medley’, die liedjes uit Kirby’s Pinball Land, Kirby’s Dream Course en Kirby: Power Paintbrush combineerden. Of je nu warme herinneringen hebt aan het spelen van Kirby’s Dream Land op de Game Boy, of pas later bent geïntroduceerd tot de serie zoals ik, voor iedereen was er wel wat op deze bijzondere avond.

Familiereünie
De nummers werden aan elkaar gepraat door twee lieftallige dames die met enthousiasme hun eigen ervaringen met de Kirby-serie deelden en af en toe speciale gasten op het podium uitnodigden. Eén van die gasten was niemand minder dan Masahiro Sakurai – de bedenker en ‘vader’ van Kirby. Sakurai is officieel al jaren niet meer betrokken bij de Kirby-franchise sinds hij HAL Laboratory verliet in 2003, dus zijn aanwezigheid kwam als een aangename verrassing. Een nog grotere, aangenamere verrassing was dat hij niet alleen was op komen dagen als een plechtigheid, maar ook een uitgebreide presentatie had voorbereid.

Onder een groot applaus betrad Sakurai het podium en vertelde hij met een grijns dat hij van deze gelegenheid gebruik wilde maken om het een en ander te onthullen over de ontwikkeling van Kirby’s Dream Land voor de Game Boy, de eerste Kirby-game. Met lichte trots vertelde hij dat hij de Game Boy-game had geprogrammeerd op de enkel in Japan verschenen Twin Famicom – een soort NES die ook floppy discs kon lezen (hierboven afgebeeld). Door middel van een speciaal ontworpen trackball-muis tekende hij eigenhandig sprites en programmeerde hij de game door met de muis op een virtueel toetsenbord te klikken. Dat Sakurai een jong genie was ten tijde van de ontwikkeling van die game, was al langer bekend, maar na deze avond was mijn respect voor de man tot ongekende hoogtes gestegen.

Ook onthulde Sakurai waarom de personages Waddle Dee en Waddle Doo zo erg op elkaar lijken: de game mocht maar maximaal 514 kilobit groot zijn, waardoor veel sprites werden hergebruikt om ruimte te besparen. Om die reden bestaat ook het gezicht van Whispy Woods uit enkel wat ‘knopen’ die ogen en een mond moeten voorstellen. Door middel van duplicatie en rotatie kon het team een compleet gezicht vormen uit één sprite in de vorm van een halve cirkel. Op deze manier introduceerde Sakurai nog veel meer ‘Ontwikkelingsgeheimen’ – wat ook zijn naam voor de presentatie was.

Happy birthday, Kirby!
Naast Sakurai waren ook andere ontwikkelaars van HAL Laboratory te gast, die allen een persoonlijke anekdote deelden, zoals over de huiskip van een van de ontwikkelaars, die maar niet wilde kraaien tijdens een geluidsopname bedoeld voor een van de games. Of dat Sakurai nooit tevreden was over de muziek, maar zelf ook geen duidelijke instructies of nuttige kritiek kon produceren, tot de ergernis van de componisten. Ook Makiko Ohmoto, de stemactrice van Kirby, schoof op een gegeven moment aan en het publiek smolt en bij elk woordje dat ze in Kirby’s stem produceerde.

Het feest was pas helemaal compleet toen er een ‘echte’ Kirby (in kostuum) op het podium verscheen, wild zwaaiend en dansend en voorzien van stemgeluid door Ohmoto. Een verjaardagstaart werd naar hem toegerold en het publiek werd uitgenodigd om ‘happy birthday’ te zingen voor de jarige Kirby, die alleen maar aandacht had voor het gebak. Op de vraag hoe Kirby zou transformeren als hij de taart zou opeten, antwoordde Sakurai droog: ‘Ik denk eigenlijk niet dat er iets zou gebeuren, want hij eet ook gewoon tomaten en hete curry….’

De avond werd feestelijk afgesloten met een laatste medley, vergezeld door een zee van regenboogkleurige glowsticks, die aan het begin van het concert waren uitgedeeld. Na een uitbundig applaus voor de muzikanten, de fantastische dirigent en uiteraard de ontwikkelaars en andere betrokkenen die de avond zo speciaal hadden gemaakt, was het tijd om een laatste sprint te maken naar de merchandise, om daarna naar huis te gaan. Het was een magische avond, gevuld met nostalgie, prachtige muziek en de intimiteit, dankzij de bijzondere verhalen van de ontwikkelaars. Hopelijk kan een stukje van die magie later gedeeld worden met de wereld met een cd van het concert.