LocoRoco Remastered review – Pacchonbo-mo-inoinoi chakaretapatton pankorakettonto-n - Inside.Gamer

Sony stopt tegenwoordig net wat extra moeite in de ports van PlayStation-klassiekers. Zo kreeg PaRappa the Rapper eerder dit jaar al een nieuw likje verf en volgen WipeOut en PataPon binnenkort met dezelfde behandeling. Ook de schattigste game die PSP heeft voortgebracht heeft een hd-make-over gekregen. Het vrolijke LocoRoco rolt vanaf nu ook op je PlayStation 4 rond.

In die overzetting is de game eigenlijk niets van zijn charme verloren. Het spel is namelijk – op de scherpere graphics na – onveranderd. Dat wil zeggen dat dezelfde levels en dezelfde muziek gewoon weer aanwezig zijn. Dat is niets om over te klagen, want LocoRoco steekt na al die jaren (elf jaar om precies te zijn) nog steeds super origineel en bijzonder slim in elkaar.

LocoRoco Sing-a-Long
Dat heeft zonder enige twijfel te maken met de ogenschijnlijk simpele gameplay. Het doel is eigenlijk steeds hetzelfde: je moet de balvormige LocoRoco’s naar het einde van een level zien te rollen. Je kan ze een geheel laten vormen, maar ook op laten splitsen in kleine individuele balletjes. Dat is handig om ze bijvoorbeeld in een gat in de grond te laten verdwijnen. Rollen doe je door de wereld te kantelen met de schouderknoppen of met gebruik van de gyroscoop in de DualShock 4.

Rollend en springend begeef je je op die manier door de kleurrijke en afwisselende levels heen. Iedere wereld heeft een ander thema en andere obstakels om te overbruggen en LocoRoco heeft een constant vrolijk tempo waarmee je door die wereld heen rolt. Dat laatste is vooral te danken aan de idioot opgewekte soundtrack. De LocoRoco’s zingen de hele tijd in hun eigen taaltje mee op een melodie en ze maken andere bijpassende geluidjes. Het resultaat is een game die zo positief is dat-ie met gemak een glimlach op je gezicht tovert.

LocalRoco
De levels zelf zijn een soort achtbanen waarin je hier en daar wat ruimte krijgt om te verkennen. De balvormige figuurtjes worden weggeblazen, opgegeten en gelanceerd onderweg naar hun veilige haven ergens in het riet. De manier waarop het spel vijf werelden lang met nieuwe gekke locaties en obstakels weet te komen is nog steeds best knap. LocoRoco speel je prima even een paar levels om vervolgens weer in een andere (ingewikkeldere) game te duiken.

Wie niet alleen maar blij gemaakt wil worden, maar ook een beetje uitdaging wil, doet er goed aan om iedere collectable in de levels te verzamelen. Een maximaal aantal LocoRoco’s en beestjes levert je nieuwe spulletjes op voor het huis dat je langzaamaan in elkaar zet. In die thuisbasis heb je de mogelijkheid om wat met je LocoRoco’s te experimenteren.

Vooral voor nieuwkomers
Het is sowieso leuk om de verschillende deuntjes en werelden (weer) te zien in high definition en op een mooi groot scherm. LocoRoco is precies zo opwekkend als in je herinneringen, maar het is jammer dat niet alles zo liefdevol is overgezet. De tussenfilmpjes zijn bijvoorbeeld nog gemaakt voor de PSP, waardoor ze er niet half zo scherp uitzien als de gameplay zelf.

Op wat saaie trophies na (verzamel alles, speel alle levels uit) is er verder ook niets noemenswaardigs toegevoegd aan LocoRoco Remastered. Een kijkje achter de ontwikkeling van deze game was bijvoorbeeld heel erg tof geweest. Wie deze game dus elf jaar geleden al heeft gespeeld op de PlayStation Portable moet misschien twee keer nadenken voordat ze op de aanschaf overgaan. LocoRoco ziet er nu vooral beter uit, maar daar blijft het eigenlijk wel bij.