Crew 2017 is alweer op de helft en we kunnen wel stellen dat er een aantal hele mooie games zijn uitgekomen. Wij vroegen de redactie welke game tot nu toe de beste was, en zowaar speelde niemand vals.
Michel Musters
Hoezeer ik ook heb genoten van Horizon: Zero Dawn, mijn stem gaat zonder twijfel naar The Legend of Zelda: Breath of the Wild, de beste game in de Zelda-reeks sinds Ocarina of Time. Laatstgenoemde is sinds release mijn favoriete game ooit, en Breath of the Wild komt eng dicht in de buurt van hetzelfde gevoel dat ik in 1998 had toen ik helemaal opging in die virtuele wereld. Alles klopt gewoon aan Breath of the Wild, van de talloze uitdagende puzzels tot de indrukwekkende open wereld die op geen moment verveelt. Ik had misschien wat meer dungeons willen zien, maar dat is zo’n beetje mijn enige kritiekpunt. Ik ben het spel op momenten nog altijd fanatiek aan het spelen: het verveelt gewoon nooit. Wat een moderne klassieker!
Simon Zijlemans
Er zijn momenten geweest dat ik dacht dat het Nioh was. Die game heeft me zeker het hardste gepakt en ik heb er denk ik ook het meeste voldoening uitgehaald om door alles heen te spelen. Maar Nier: Automata is een betere game. Niet alleen van dit jaar, ik denk dat Nier: Automata misschien wel het beste is van de afgelopen 3 jaar. Het mooie vind ik dat ik (als uitgesproken voorstander van deze game) nog zeker elke week 1 of 2 reacties op social media krijg van mensen die de gok gewaagd hebben en weggeblazen zijn door hoe bijzonder dit is. Zo eentje komt maar 1 keer in jaren voorbij, zorg dus dat je ‘m niet mist.
Bert de Vries
What Remains of Edith Finch. Ik heb ook enkele van de eerder genoemde titels gespeeld, maar wat deze game bij me los maakte is al die grote titels niet gelukt. Ik heb van elke seconde van What Remains of Edith Finch genoten. Bizar veel genoten. Deze game laat je de meest paradoxale gevoelens ervaren. Je moet dat eigenlijk niet willen uitleggen: dat moet je meemaken. Simon zei ooit eens “Zo eentje komt maar 1 keer in jaren voorbij, zorg dus dat je ‘m niet mist” en dat geldt zeker voor deze game.
Jacco Peek
Simon beschrijft exact waarom de filosofische reis van NieR: Automata zeer bijzonder is, en na de spoilercast van de Wall Jump Podcast ben ik nog meer onder de indruk van de game. Het was daarom ook een lastige keuze om toch Breath of the Wild op de eerste plaats te zetten, gewoon omdat die game me zó heeft weten te pakken. De physics-based gameplay in de bomvolle wereld van Hyrule legt daadwerkelijk de lat hoger voor openwereldgames en de puzzels zijn ontworpen door een genie. Met Horizon en NieR was de eerste helft van 2017 al geweldig, maar dankzij Zelda gaat er dit jaar niets meer overheen.
Brian Artiles Govita
Misschien heb je het al gelezen in de Op Verzoek van deze week, maar er zijn in het voorjaar verrassend veel geweldige games uitgekomen. Toch is het voor mij simpel om er een uit te pikken die ik tot nu de beste vind en dat is The Legend of Zelda: Breath of the Wild. Waarom? Dat kun je hier teruglezen.
Thijs Barnhard
Jawel, ook voor mij is The Legend of Zelda: Breath of the Wild de beste game die ik tot nu toe in 2017 heb gespeeld. Ik ben hem nu zelfs weer aan het spelen door de eerste lading dlc. Aangezien Zelda al een paar keer genoemd is wil ik het echter ook hebben over een paar andere games. NieR: Automata is een van de wildste games die ik in jaren heb gespeeld, For Honor vond ik verfrissend anders, ARMS was voor mij een zeldzaam leuke figher en Spectre of Torment is mijn favoriete campaign uit Shovel Knight tot nu toe. Het liefst had ik hier ook nog iets zinnigs gezegd over What Remains of Edith Finch en Resident Evil 7, maar die liggen allebei voor mij nog op de stapel.
