MichelMusters Hoewel je een (nieuw) spelsysteem eigenlijk pas test in je eigen woonkamer, konden we op Gamescom achter gesloten deuren al kort aan de slag met de SNES Classic Mini. Wie al gespeeld heeft met de NES Classic Mini weet ongeveer wat hem of haar staat te wachten.
De SNES Classic Mini bevat twintig klassieke Super Nintendo-games, waaronder spellen als Super Mario World, The Legend of Zelda: A Link to the Past, Star Fox, Super Metroid en Mega Man X, en Star Fox 2, wat de console vrij uniek maakt. Deze game is in de jaren 90 voor een groot gedeelte al ontwikkeld, maar werd uiteindelijk geannuleerd omdat de Nintendo 64 in de maak was en Nintendo met Star Fox 64 (in Europa bekend als Lylat Wars) een nieuwe standaard wilde neerzetten. Star Fox 2 is voor de release van de SNES Classic Mini in feite afgemaakt en is nu voor het eerst compleet speelbaar, als je onofficiële ROMS van een onafgewerkte versie buiten beschouwing laat.
De complete line-up aan games is: Contra III: The Alien Wars, Donkey Kong Country, EarthBound, Final Fantasy III, F-Zero, Kirby Super Star, Kirby’s Dream Course, The Legend of Zelda: A Link to the Past, Mega Man X, Secret of Mana, Star Fox, Star Fox 2, Street Fighter II Turbo: Hyper Fighting, Super Castlevania IV, Super Ghouls ’n Ghosts, Super Mario Kart, Super Mario RPG: Legend of the Seven Stars, Super Mario World, Super Metroid, Super Punch-Out!! en Yoshi’s Island: Super Mario World 2.
Het is een behoorlijk gevarieerde verzameling met voor ieder wat wils. Fans van vechtgames kunnen los met de ultieme versie van Street Fighter II, platformfans zitten sowieso goed met de Mario-games en Donkey Kong Country, met Super Mario Kart heeft het apparaat meteen de ultieme multiplayergame te pakken en ook rpg’s zijn meer dan fatsoenlijk vertegenwoordigd. De unieke eerste release van Star Fox 2 maakt de SNES Classic Mini sowieso een onmisbaar apparaat voor de diehard fans, en Super Mario RPG, dat nooit in Europa is verschenen, is een welkome verrassing.
Tegelijkertijd hadden een paar extra titels niet misstaan. Dit zijn 21 games tegenover de 30 op de NES Classic Mini. Hoewel SNES-games ongetwijfeld meer ruimte in beslag nemen, was het bijvoorbeeld niet verkeerd geweest om de complete Donkey Kong Country-trilogie in het pakket te hebben. Veel gamers zien de tweede titel in de reeks als het beste en het gemis van de game is dan ook voelbaar. Hoewel het technisch gezien misschien een nagenoeg onmogelijke klus was om gelicenseerde titels als Aladdin en de Turtles-games opnieuw te verkrijgen, zijn het geliefde titels die veel gamers op de console hadden willen zien.
Precies zoals vroeger en toch niet
De games die wel op de SNES Classic Mini staan lijken in ieder geval perfecte overzettingen van de games zoals je ze herinnert. Dat betekent dat ook framedrops hier en daar overgezet worden, wat voor mensen die de originele games hebben gespeeld een welkome nostalgische factor kan zijn, maar bij nieuwkomers wellicht minder in de smaak valt. Gelukkig kwam dit in het SNES-tijdperk veel minder voor dan bij NES-games.
Naast de optie om een CRT-filter over de games te gooien (dit kan ook bij de NES Classic Mini), zijn de games natuurlijk alleen in een 4:3-formaat speelbaar, aangezien er vroeger geen breedbeeldtelevisies waren. Waar dit bij de NES Mini zwarte balken aan de zijkant opleverde, kun je nu diverse achtergronden kiezen, zoals een toneeldoek, om deze zwarte balken op te vullen. Het is een kleinigheidje, maar wel een extra optie in de presentatie die het gevoel geeft dat er wat langer is nagedacht over dit product.
Ook nieuw is de ‘terugspoelfunctie’. Het is nu gemakkelijk om tijdens het spelen tussen verschillende savepoints te wisselen, in plaats van één save om op terug te vallen, zodat je op elk gewenst moment terug kunt schakelen naar een eerdere save en fouten ongedaan kunt maken. Dit is wel zo fijn bij de moeilijkere games, al valt er ook wat te zeggen voor deze hoge moeilijkheidsgraad en het doorzettingsvermogen dat je als gamer in de jaren 90 moest hebben om het einde te bereiken. In dat geval kan deze functie natuurlijk gewoon genegeerd worden.
Het design
Het apparaat zelf ziet er, net als zijn voorganger, weer enorm slick uit. Dit is een exacte kopie van de SNES zoals hij in Europa uitkwam, alleen dan veel kleiner. Gevoelsmatig is het apparaat zelfs kleiner dan een SNES-cartridge, al hadden we die op Gamescom niet bij de hand om de proef op de som te nemen. Leuk detail is dat net als bij de NES Classic Mini de echte reset-knop ingedrukt kan worden om het apparaat pijlsnel opnieuw op te starten. Op die manier ga je terug naar het menu waarin de verschillende games en opties gekozen kunnen worden. Alle andere knoppen en kleppen op het apparaat, behalve de aan- en uitknop, zitten er voor de sier.
De controllers voelen meteen vertrouwd. Dit zijn nagenoeg dezelfde controllers als de controllers die je jaren geleden voor de SNES gebruikte, al voelen de knoppen hier wat stroever, mogelijk door het feit dat het om nieuwe controllers gaat in plaats dingen die we jarenlang dagelijks hebben gebruikt. Het feit dat de SNES Classic Mini-controllers bedraad zijn is iets waar we echter maar moeilijk aan kunnen wennen. Natuurlijk zijn de SNES-controllers dat ook, maar tegenwoordig zijn we zo gewend aan draadloze controllers dat het echt terugschakelen is. De extreem korte controllerdraden van de NES Classic Mini zijn gelukkig verleden tijd en die van de SNES Mini zijn twee keer zo lang, maar anderhalve meter voelt nog steeds erg kort. We zaten in de ruimte op Gamescom erg dicht bij de televisie en ondervonden er daardoor geen last van, maar in onze woonkamers betekent het dat we het apparaat net als zijn voorganger tussen de televisie en de bank moeten positioneren, een vervelende bijkomstigheid.
Ondanks bovengenoemd euvel en het gebrek aan enkele favoriete games is het aanbod van de SNES Classic Mini aanlokkelijker dan zijn voorganger. Hoewel de NES Mini onbetwistbaar een verzamelaarsobject is, zijn de spellen een stuk ouder (letterlijk en ook gevoelsmatig). Veel games op de SNES Mini zijn daarentegen nog echt leuk om te spelen en hebben de tand des tijds een stuk beter doorstaan, waardoor veel gamers het apparaat vermoedelijk een stuk vaker aan zullen zetten. Als ze hem natuurlijk kunnen vinden, want zo’n beetje alle Nederlandse winkels zijn hun eerste lading reserveringen al kwijt. Nintendo claimt ditmaal genoeg exemplaren te willen maken, dus hopelijk zien we de SNES Classic Mini kort na release alsnog in grote getalen in de winkels liggen.