Joe van Burik De nieuwste ‘GT’ heet Gran Turismo Sport met een reden. Juist deze editie wijkt behoorlijk drastisch af van z’n voorgangers. Getallen doen er niet meer toe – niet voor niets heeft deze game geen numerieke aanduiding. Want hier vind je geen astronomisch aantal auto’s om te verzamelen, noch een uitgebreide selectie nieuwe onderdelen om op je favoriete koekblik te schroeven. Alleen maar puur raceplezier.
The Real Driving Simulator
Natuurlijk verwacht je van de franchise die zich nog altijd ‘The Real Driving Simulator’ noemt dat het besturen van vele uiteenlopende wagens dé reden is om een editie te kopen. Toch kunnen we met deze versie spreken van een behoorlijke cultuurshock: de zeer uitvoerige catalogus aan (oorspronkelijk vooral Japanse) auto’s heeft er altijd voor gezorgd dat Gran Turismo autoliefhebbers aan het gamen kreeg en gamers een liefde voor auto’s ontwikkelden. Maar dat is voor PlayStations grootste racefranchise verleden tijd.
Overigens heeft dat niets te maken met de manier waarop de game het begrip autoporno weer naar een nieuw niveau tilt. Ook dit keer kun je niets dan bewondering hebben voor de manier waarop Kazunori Yamauchi en zijn team bij Polyphony Digital modellen op hyperrealistische wijze hebben vastgelegd: nóg mooier en gedetailleerder dan voorheen. Het resultaat van uitvoerig monnikenwerk. Anders dan bij een Forza Motorsport of Project CARS 2 weet bijna elke virtuele auto in GT Sport je echt aan te spreken, door de combinatie van materiaalgebruik, lakkleur, lichtinval en zelfs lichte gebruikssporen. Geen wonder dat het spel je om de haverklap voorstelt foto’s van de wagens te nemen, bij voorkeur in decors afkomstig van de mooiste plekken van over de hele wereld.
Deze filosofie heeft wel een offer vereist: Yamauchi wilde duidelijk af van het onderscheid tussen ‘premium’- en ‘standaard’-modellen, waardoor het gros van de ruim duizend auto’s in voorganger Gran Turismo 6 eigenlijk ondermaats voor het voetlicht kwam. Middelen om ze alle duizendplus naar de maatstaven van 2017 vorm te geven, waren er blijkbaar niet. Daarom hebben we nu met nog geen tweehonderd auto’s te maken, maar dan wel vrijwel allemaal perfect vormgegeven. Enig smetje: de circuitomgevingen kunnen er wat karig bij afsteken, al zijn we erg te spreken over de geanimeerde pitstopcrews.
Phyiscs
We dwalen een beetje af, want we begonnen dit verhaal juist door te benadrukken dat Gran Turismo Sport meer dan al z’n voorgangers om de lol van het racen gaat. Waarvan akte: de physics zijn nog altijd een stukje minder waarheidsgetrouw dan de iRacings en Assetto Corsa’s van deze wereld, maar schotelen je desalniettemin een fijne uitdaging voor met een sterk gevoel voor snelheid. Het is zonder meer indrukwekkend hoe de game – zowel met een controller als een racestuurtje – goed de verschillen in grip overbrengt. Ervaren spelers kunnen zo ook hun lol op in de (nog altijd overdreven brede) onverharde rallypaden, waarin het spel even transformeert in één groot driftfeest.
De focus ligt echter zonder meer op de onlinecompetitie. Zowel informeel in een zelf opgezette lobby, als via de vele mogelijkheden om ‘ranked’ races te rijden, waarbij de netheid en sportiviteit van je rijgedrag nauwkeurig worden bijgehouden. De absolute kern van de gameplay wordt gevormd door heuse kampioenschappen waarin je de kleuren van je eigen land óf de waarden van een bepaald automerk mag verdedigen. Of deze races (die in samenwerking met de autosportbond FIA worden opgezet vanaf later dit najaar) zich ook weten te ontpoppen tot esports-wedstrijden van de bovenste plank, is echter een kwestie van afwachten. Het valt overigens te hopen dat wat kleine bugs, zoals problemen met de startopstelling in races tegen andere spelers, tijdig verholpen worden.
Die nadruk op online resulteert wel in een wat magere singleplayercomponent. Net als pakweg achthonderd auto’s is ook de carrièrestand gesneuveld in het offer van Yamauchi om met GT Sport een nieuwe richting in te slaan. Wel is de aloude rijopleiding teruggekeerd, evenals een missiemodus met speciale opdrachten. Verder is er nog een veredelde time attack-modus, die je door strenge richttijden dan wel weer uitstekend voorbereid op de onverbiddelijke onlinecompetitie.
PlayStation VR
Inhoudelijk zijn we wat dat betreft ietwat teleurgesteld. Verder is er op zich nog de optie om met PlayStation VR te racen, maar dat kan slechts één op één tegen de computer. Losse races tegen de computer kunnen natuurlijk ook, waarbij opvalt dat de AI daadwerkelijk best agressief kan optreden. Zo is het fijn om een vlot potje te racen in een van de beschikbare auto’s, zodat je gelijk geld en andere punten kunt sparen om je favoriete exemplaren aan te schaffen voor onlineraces. Circuits voor deze ‘Arcade Mode’ moet je overigens wel weer vrijspelen in andere standen, wat gezien de briljante layouts van sommige compleet nieuwe, fictieve banen zeer de moeite waard is.
We willen dan ook vooropstellen dat Gran Turismo Sport zeker niet teleurstelt. Zoals z’n voorgangers pure liefde voor auto’s tentoonspreidden – het zij met een wat houterige menustructuur en ietwat foute funky jazzmuziek – zo doet het nieuwste deel dat met passie voor autosport – het zij met een iets minder houterige menustructuur en nog altijd ietwat foute funky jazzmuziek. Niet iedereen zal Yamauchi en zijn mensen de benoemde offers in dank afnemen, maar wij hebben respect voor zijn keuze om vol in te zetten op de lol van autoracen.
Gran Turismo is nu verkrijgbaar op de PlayStation 4.