Nadat uitgever THQ in 2013 kopje onder ging, nam 2K de zware taak op zich om WWE-fans jaarlijks tevreden te stellen met de WWE 2K-reeks. Fans weten als geen ander dat deze transitie niet helemaal vlekkeloos verliep. Niet alleen stond er een andere uitgever aan het roer van de reeks, maar ook bundelden ontwikkelaars Yuke’s en Visual Concepts hun krachten om de WWE-reeks voort te zetten. Bovendien moesten en zouden toekomstige games in de reeks op een nieuwe engine draaien.

Hoewel beide ontwikkelaars in het verleden fantastische games hebben afgeleverd, heeft de samenwerking tussen beide ontwikkelaars zijn vruchten nog steeds niet afgeworpen. Daarvoor laten Yuke’s en Visual Concepts jammer genoeg ook dit jaar nog te veel steken vallen.
Reversal
Een van de meest essentiële aspecten van de game waar we meteen over struikelen is de gameplay. Laten we vooropstellen dat WWE 2K18 geen vechtspel is, zoals Injustice, Street Fighter of Super Smash Bros. dat zijn. Waar die games spelers juist uitnodigen om de gameplay-mechanieken in de vingers te krijgen doet WWE 2K18 precies het tegenovergestelde. Met de lancering van WWE 2K14 werd nog wel het reversal-systeem geïntroduceerd om de gameplay wat realistischer te maken, maar er is daardoor ook een stukje amusement verloren gegaan in latere delen.

Net als voorgaande games draaien de gevechten grotendeels om het counteren van je tegenstander. Dit doe je door op het juiste moment de rechter trigger in te drukken, wat een hoge reactiesnelheid en scherpzinnigheid vergt. Beschik je niet over deze twee kwaliteiten, dan straft je tegenstander je genadeloos af. Het kwam regelmatig voor dat we tijdens een potje one on one of Royal Rumble toe stonden te kijken hoe ons personage in elkaar gemept werd. Dit heeft voornamelijk te maken met dat het spel te sterk leunt op het reversal-systeem. Naast het uitvoeren van reversals zijn er vrij weinig mogelijkheden om gevechten op andere manieren te benaderen, wat in bepaalde mate een negatief effect heeft op het plezier die aan de game te beleven is.
Gezien de gameplay nog steeds onveranderd is, zijn ook de jaarlijkse bugs en glitches wedergekeerd. Ook de jongste telg in de reeks kampt met vreemde bugs en glitches, zoals objecten die uit het niets verdwijnen, de computergestuurde tegenstanders die rondjes lopen of tegen objecten aan blijven lopen, houterige animaties, enzovoorts. Het is op z’n zachtst gezegd betreurenswaardig dat 2K Sports na vijf delen nog steeds geen (grotendeels) bug- en glitch-vrije WWE-ervaring weet neer te zetten. Niet alleen getuigt het van slordigheid, maar zorgt het er eventueel voor dat spelers het voor gezien houden bij een game met zoveel mankementen. Als er een ding is wat het verleden ons leert is dat we jammer genoeg niet meer durven te hopen dat WWE 2K19 het op dit vlak veel beter zal doen.

De weg naar glorie
Naast wat onregelmatigheden op het gebied van de gameplay is er ook een vernieuwde MyCareer-modus met een nieuw verhaal. Spelers die op zoek zijn naar een intense singleplayerervaring zijn bij WWE 2K18 aan het verkeerde adres. Daar is het verhaal simpelweg te generiek voor. Bovendien zorgt het gemis van stemacteurs ervoor dat de dialogen een raar gezicht vormen aangezien we de personages wel verbaal en non-verbaal zien communiceren. Het leuke is dan wel weer dat we backstage, waar het verhaal zich afspeelt, bekende (ex-)worstelaars voorbij zien komen. Zo komen we The Rock, Hideo Itami en Matt Bloom tegen en kun je met al deze worstelaars gesprekken voeren.
Hoewel de game op veel fronten voor verbetering vatbaar is, zijn er uiteraard ook een aantal punten waarop de serie vooruitgang heeft geboekt. Zo bevat WWE 2K18 ruim honderdzeventig worstelaars die er grafisch nog beter uit zien dan voorheen. Daarnaast bevat de game diverse modi waar je uren mee onder de pannen bent. Met name de modus Royal Rumble is een uitdagende en uiterst plezierige. Deze modus is simpel gezegd te classificeren als een battle royale-modus met tien tot dertig worstelaars. Hoewel we nooit als laatste overeind bleven staan blijft het leuk om steeds een stapje dichterbij ons doel te komen.

Helaas zijn de grote hoeveelheid worstelaars en modi en de verbeterde visuele presentatie niet genoeg om WWE 2K18 een geslaagde game te noemen. De engine begint inmiddels behoorlijk zijn leeftijd te tonen met als resultaat dat de game op een aantal essentiële punten tekortschiet. 2K Sports heeft met NBA 2K meermaals aangetoond heer en meester te zijn op het gebied van sportgames. Als 2K Sports net zoveel tijd en liefde steekt in de WWE 2K-serie, dan hebben we het volgend jaar misschien wél over de beste WWE 2K-game allertijden.
WWE 2K18 is gespeeld op een PlayStation 4 en is ook beschikbaar op Xbox One en pc. Een Nintendo Switch-versie staat gepland voor een release in Q4 2017.