L.A. Noire (Switch) review – Portable politiewerk

Zes jaar geleden was L.A. Noire al een eigenaardige game. Uitgegeven door Rockstar en gesitueerd in een grote, open wereld zou je misschien denken dat dit een soort Grand Theft Auto 1940 is, maar niets is minder waar. L.A. Noire is namelijk een uiterst serieuze detectivegame die in 2017 eigenlijk verrassend goed oud is geworden.

Dit komt vooral omdat er in al die tussengelegen jaren geen andere game is verschenen die hetzelfde probeert te doen als L.A. Noire. Hoewel het spel oogt en aanvoelt als een typische openwereldgame – compleet met een tot in de details nagebouwd Los Angeles – is dit in feite een uitstekend geacteerde point ’n click-game. Als detective Cole Phelps stijg je met iedere succesvolle zaak in de politierangen door boeven te vangen, moordenaars in de val te lokken en de grootste criminelen op heterdaad te betrappen.

Cocktail volgens vast recept
Dat gebeurt allemaal in een cocktail van gameplaystijlen waarin iedere zaak ongeveer dezelfde opbouw heeft. Cole en zijn partner rijden naar de plaats delict, onderzoeken de aanwijzingen en ondervragen vervolgens de verdachten die bij deze misdaad betrokken zijn. Zo nu en dan lopen die vraaggesprekken uit de hand en hebben ze een achtervolging of een vuist- of vuurgevecht als gevolg.

Die formule wordt zo’n beetje de hele game gehandhaafd, waardoor het absoluut niet aan te raden is om dit spel urenlang achter elkaar te spelen. L.A. Noire is op zijn best wanneer je de details van iedere zaak goed op je in laat werken en zorgvuldig de confrontatie met iedere verdachten aan gaat. De vragen die je aan deze personen stelt bieden weinig keuzemogelijkheden, maar het draait in dit spel juist om hoe je op ze reageert. Ga je mee met het antwoord, trek je het in twijfel of heb je bewijsmateriaal waarmee je het statement tegen kan spreken?

In het origineel kon je na ieder antwoord kiezen of de persoon tegenover Cole de waarheid sprak, je het zaakje niet vertrouwde of direct kon aantonen dat er niets niet klopte. Hoe fel Cole tekeerging tegen de verdachte viel hierbij zo nu en dan behoorlijk uit de toon met de rest van het gesprek. De keuzes na ieder antwoord zijn daarom versimpeld naar Good Cop (ga je vriendelijk mee in het verhaal), Bad Cop (zet je druk op de ketel door de verdachte in twijfel te trekken) of Accuse, waarmee je bewijsmateriaal presenteert. Het dekt de lading van Cole’s reacties net iets beter, maar nog steeds voelt niet iedere (juiste) reactie even gepast. Dit komt vooral omdat de reactie van de detective die je onder de knoppen hebt niet altijd even voorspelbaar is.

Extra content, dezelfde problemen
De nieuwe noemers voor de keuzes in de ondervragingen zijn meteen ook de grootste veranderingen in deze heruitgave van L.A. Noire. Op de Switch zijn er echter ook een paar andere aanpassingen te ontdekken. In de handheldmodus is het nu mogelijk om gebruik te maken van het touch-scherm om bewijsmateriaal te bekijken en met losse Joy-Cons is de camera te besturen met de gyroscoop. De los te downloaden extra zaken uit de originele game zijn in deze uitvoering tussen het hoofdverhaal gestopt. Gezien het feit dat ze nauwelijks verbonden zijn met de hoofdlijn voelt het wel een beetje als opvulling.

Het probleem van L.A. Noire heeft hem eigenlijk ook nooit gezeten in de hoeveelheid politiezaken. Er is overduidelijk geknipt in het hoofdverhaal en daarmee ook in de ontwikkeling die Cole Phelps meemaakt. Het hoofdpersonage neemt daardoor vreemde beslissingen die compleet uit de lucht komen vallen. Sympathiek is Cole in ieder geval niet te noemen door zijn onvoorspelbare reacties en zijn drang om alles volgens het boekje te doen. Dat maakt hem – geheel tegenstrijdig – tegelijkertijd ook wel weer een interessant figuur.

Sterk acteerwerk
Op het gebied van gameplay is L.A. Noire niet bepaald een uitschieter. Er is inderdaad een grote stad te verkennen, maar die is behoorlijk doods. Van A naar B rijden is daardoor niet zo interessant, waardoor je net zo goed Cole’s partners de opdracht kan geven om te rijden. Ook het schieten voelt behoorlijk houterig en in sommige gevallen compleet misplaatst. Het ene moment schiet je een warenhuis overhoop waarna je even goed de tijd neemt om een verdachte in diezelfde met lichamen bezaaide locatie te ondervragen.

Die fouten zijn eigenlijk makkelijk te vergeven omdat dit spel in sommige opzichten nog steeds zijn tijd ver vooruit is. Het acteerwerk, compleet met motion scanning van de gezichten, is zes jaar later nog steeds indrukwekkend. Uitdrukkingen van een verdachte goed interpreteren is hierdoor een belangrijk onderdeel van iedere ondervraging. Schieten iemands ogen weg na een statement, dan zouden ze zomaar kunnen liegen. Wanneer je alle puzzelstukjes in een zaak op de juiste plek weet te leggen geeft dat nog steeds een enorme kick. Niet iedere misdaad spreekt evenveel tot de verbeelding, maar L.A. Noire komt met geloofwaardige personages en slimme knipogen naar echte Noire-films een heel eind.

Het toffe daarbij is dat sommige zaken op verschillende manieren zijn op te lossen en het spel je tegelijkertijd ook vrijlaat om het onderzoek compleet te verprutsen. Verzamel je niet genoeg bewijsmateriaal of reageer je verkeerd op de belangrijke vragen, dan kan er cruciale informatie achterblijven. De dader kan op die manier gewoon op vrije voeten blijven, waarna Cole natuurlijk flink op zijn kop krijgt van zijn leidinggevende. Hierdoor krijgen belangrijke ondervragingen echt een bepaalde spanning mee.

Detective op de wc
Hoewel het hier gaat om een game uit 2011, kan L.A. Noire er op technisch gebied grotendeels nog steeds mee door. Op de Switch vallen de pop-up en soms wat onscherpe textures zo nu en dan op. Ook de framerate is niet altijd even stabiel tijdens actievolle momenten. Dat is jammer, maar gelukkig geen enorm probleem, aangezien het spel toch vooral draait om de gesprekken en de korte wandelingen over de crimescene. Dat je die nu op iedere gewenste plek buiten je huiskamer kan uitvoeren op de Switch is een absolute aanwinst.

L.A. Noire is verkrijgbaar voor de Switch, PlayStation 4 en Xbox One. In 2011 verscheen het spel ook voor de PlayStation 3 en Xbox 360.