JaccoPeek Het staat buiten kijf dat 2017 een prachtig gamejaar was. Vraag onze redactie welke hun favoriet is en ze zullen antwoorden met Zelda, Mario, Horizon, Persona 5, of een andere topgame. Je zou door deze uitblinkers bijna vergeten dat er dit jaar ook een aantal ‘kleinere’ titels is verschenen, dat eigenlijk totaal niet onderdoet voor deze games.
Om deze reden hebben we de beste games van 2017 op een rijtje gezet waarvan we durven te wedden dat je ze hebt gemist. Bekijk de lijst dus even en geef deze pareltjes wellicht een kans.
Pyre
Pyre laat zich het beste omschrijven als een kruising tussen een sport- rpg en een visual novel. In deze nieuwe game van Bastion- en Transistor-ontwikkelaar Supergiant Games strijden verbannen mensen om vrijheid in zogenaamde Rites. Wie genoeg van deze basketbalachtige wedstrijden wint, hoeft niet meer rond te dwalen op de dorre vlaktes van de Downside. Dit is het toneel voor het verhaal, dat draait om een aantal personages dat de wanhoop nabij is. Het geeft de Rites niet alleen een significante lading, maar zorgt ook voor een aantal zeer lastige keuzes bij het samenstellen van je team. De emotionele plot is zeer sterk geschreven en de game kan zelfs slecht aflopen als je niet een van de juiste paden bewandelt.
Als een visual novel staat Pyre bijna op zichzelf, maar de gameplay tussen de Fire Emblem-achtige stukken verhaal is ook zeer goed uitgewerkt. In teams van drie strijden spelers om de bal, die uiteindelijk in het doel van de tegenstander moet worden geplaatst. Ieder personage heeft eigen vaardigheden om de bal af te pakken, tegenstanders van de kaart te stoten of ballen te onderscheppen. Strategisch nadenken over het level van personages en de samenstelling van het team maken van Pyre een diepgaandere game dan het op het eerste gezicht lijkt. In combinatie met het visual novel-gedeelte is het daarom een titel om niet te missen dit jaar.
What Remains of Edith Finch
Giant Sparrow bewees in 2012 met The Unfinished Swan dat het in staat is om vrij kunstzinnige concepten om te zetten naar een videogame . Het volgende project What Remains of Edith Finch verscheen in het begin van 2017 en laat een nog diepere indruk achter. De ‘walking simulator’ gaat over Edith die terugkeert naar het huis van de Finch-familie, waar zeer waarschijnlijk een vloek op rust die de inwoners een voor een doet sterven. Elke kamer die Edith in het huis ontdekt is een momentopname van het leven van een persoon en bevat een herinnering die onthult hoe de persoon is omgekomen.
Ondanks deze naargeestige setting is What Remains of Edith Finch een ontroerend verhaal over het omgaan met verlies. Iedere slaapkamer bevat details die veel zeggen over de persoonlijkheid van het familielid en de herinneringen bevatten de meest onverwachte en hartverscheurende verhalen over de Finch s . Deze herinneringen worden verteld vanuit verschillende perspectieven en gameplay mechanieken, en er wordt op een knappe manier gespeeld met de art style. De game lijkt eigenlijk in veel opzichten op de indiehit Gone Home, maar weet als een van de weinige walking simulators ook dat niveau te halen.
Hellblade: Senua’s Sacrifice
In Hellblade: Senua’s Sacrifice kun je niets vertrouwen. Deze door Ninja Theory zelf uitgebrachte hack ’n slash-avonturengame maakt een onuitwisbare indruk door spelers in de schoenen van de mentaal zieke Senua te plaatsen. De game maakt slim gebruik van mechanieken door de interface en hulpmiddelen die de weg wijzen te vervangen met de stemmen in Senua’s hoofd. Deze leiden spelers door het duistere Helheim dat vol zit met duistere en mythische wezens. De beklemmende invloed van dit ontwerp maakt van Hellblade een ontzettend intense game, zonder de respectvolle manier waarop Senua’s ziekte wordt neergezet lost te laten.
Niet alles aan de game is perfect, zoals de puzzels die spelers er ruw aan herinneren dat ze een videogame spelen en bovendien bieden ze weinig variatie . Dit gevoel krijg je ook tijdens de gevechten van de game, die enkel dienen als obstructie voor de voortgang van de plot. Tegen het einde van de game worden vijanden echter diverser en gaat de moeilijkheidsgraad iets omhoog. Overigens wordt je savefile schijnbaar verwijderd als Senua te vaak sterft, iets wat door veel spelers in twijfel wordt getrokken. Maar daar gaat Hellblade juist over: doodsbang zijn voor iets wat er misschien niet eens is.
Divinity Original Sin 2
Wellicht de beste pc-exclusieve game van 2017 is gemaakt door onze zuiderburen. Divinity Original Sin 2 van Larian Games is een zeer succesvol Kickstarter-project dat spelers een uitzonderlijk sterke rpg-ervaring voorschotelt. Het verhaal speelt zich af na de gebeurtenissen van het al indrukwekkende eerste deel, waarna de jacht op tovenaars wordt geopend. Spelers krijgen de keuze uit onorthodoxe rassen met een achtergrondverhaal, of kunnen een geheel eigen personage samenstellen. Deze overweldigende keuzevrijheid is daarnaast in de hele game terug te vinden. Van de mogelijkheden om eindeloos de vaardigheden van je personages aan te passen, tot het samenstellen van je team met drie anderen.
De fantasywereld die Larian Games heeft gecreëerd is mooier, levendiger en diverser dan elke andere game met dit perspectief. Met een memorabele soundtrack op de achtergrond rondlopen is daarom heerlijk om te doen, totdat je wordt onderbroken door een van de zeer strategische beurtelingse gevechten. In Original Sin 2 lijkt het de bedoeling om regelmatig het loodje te leggen, omdat vijanden telkens weer iets nieuws bieden. Dit daagt spelers uit om uit hun comfortzone te stappen, nieuwe vaardigheden in te stellen en gebruik te maken van de gekst e combinaties, zoals ijs creëren en je vijanden zien glibberen. Behalve veel keuzevrijheid en een zeer complex gevechtssysteem maakt het verhaal ook een diepe indruk. Meer dan duizend personages zijn voorzien van een stem en dialogen zijn gevat en intrigerend. Net als in The Witcher 3: Wild Hunt voer je de beste gesprekken met ogenschijnlijk onbekende personages, en een groter compliment kunnen we de game niet geven.
Steamworld Dig 2
Een andere fantastische indiegame die dit jaar voor consoles en pc verscheen is Steamworld Dig 2. Waar het eerste deel nog willekeurig gegenereerde levels bevat, is de wereld nu met de hand opgebouwd. En dat merk je meteen: spelers krijgen te maken met ondergrondse puzzels, leuke platformelementen en veel meer eindbazen dan voorheen. Steamworld Dig 2 draait namelijk om zo diep mogelijk de grond ingraven, vervolgens grondstoffen en geld verzamelen tussen venijnige beesten, om ze aan de oppervlakte weer te verkopen voor upgrades. Deze cyclus van hakken, oogsten en upgraden is precies de reden waarom de game eindeloos boeiend blijft.
Je kunt uiteraard niet eeuwig onder de grond blijven. De lamp van hoofdpersonage Dorothy kan slechts voor een beperkte tijd branden en naarmate je meer waardevolle spullen hebt verzameld wordt het risico van sterven te groot. Gelukkig biedt de game een grote hoeveelheid modificaties waarmee spelers steeds verder komen en nieuwe omgevingen kunnen verkennen. Steamworld Dig 2 is zeer flexibel in welke mods spelers installeren om elke speelstijl mogelijk te maken. Denk aan meer XP als je vijanden verslaat, het aantrekken van grondstoffen vanaf een afstand en extra’s voor Dorothy’s lamp. Alles wat spelers bij zich dragen stijgt ook nog eens in level, dus de game geeft een constant gevoel van progressie en voldoening. Mocht je in zijn voor een zeer fijne platform-rpg voor thuis of onderweg, dan moet je de game zeker een kans geven.
Hollow Knight
Metroidvania-liefhebbers konden in september aan de slag met Metroid: Samus Returns voor de Nintendo 3DS, maar eerder dit jaar verscheen een andere game in dit genre die het vermelden meer dan waard is. Hollow Knight van ontwikkelaar Team Cherry speelt zich af in een insectenwereld die even schattig als ontstellend is. Spelers banen zich namelijk een weg door een zeer grote ondergrondse wereld die bezaaid is met vijandelijke beestjes en eindbazen die veel weg hebben van die in Dark Souls. Door vaardigheden als dubbele sprongen en muursprongen te vergaren, ontdekken spelers de grotten en ruïnes stapsgewijs.
Omdat de wereld zo omvangrijk is en bovendien een hoop optionele content bevat, is Hollow Knight een van de uitgebreidste Metroidvania’s tot op heden. Verder zijn er cartooneske npc’s die bijdragen aan de sfeer van de game en spelers met items en advies helpen op hun onvergeeflijke odyssee. Het feit dat de game wordt overgezet naar andere platformen buiten pc betekent hopelijk dat de game bij een groter publiek onder de aandacht komt al hebben deze versies 2017 helaas niet gehaald.
Door Jacco Peek.