Crew PlayerUnknown’s Battlegrounds (PUBG) pakt het Battle Royale-genre en voegt daar nieuwe elementen aan toe in de meestbesproken pc-game van het jaar. PUBG is namelijk al sinds maart te spelen, maar zelfs nu is de game nog niet af. Toch is dit eindelijk het moment voor een review: PUBG 1.0 is namelijk uit.
Elk potje is hetzelfde, maar toch anders
Potjes in PUBG volgen elke keer een vast stramien. Je start door alleen of met je squad uit een vliegtuig te springen. Met een parachute bereik je het startpunt en dan is het looten geblazen. Verspreid over de map liggen items: wapens, bepantsering, kleding en extra’s. Deze heb je nodig om te overleven. Zo kan een goede helm op je hoofd of een pan op je kont je leven redden en kan een lekker wapen met een goede scope je aardig wat kills opleveren. Want de volgende stap is overleven.
Aanvankelijk is de hele map vrij te bewandelen, maar al snel start er een cirkel die in stapjes steeds kleiner wordt. Sta je buiten deze cirkel, dan ga je snel dood. Dat dwingt spelers dus steeds dichterbij elkaar te komen. Het doel is om als laatste over te blijven. Dan krijg je ‘winner winner, chicken dinner’ in beeld en is het tijd voor het volgende potje.
Hoewel alle potjes op deze manier op elkaar lijken, is geen enkele speelsessie hetzelfde. Dit komt deels door de willekeurigheid van de items, maar voornamelijk door de andere spelers. De game heeft wel een geluksfactor, bijvoorbeeld als je naast betere items landt dan je tegenstanders. Dat geeft niet, want games hebben dat nodig om lang leuk te blijven. Door deze willekeur word je ook gedwongen om telkens andere tactieken toe te passen. Wat de game echter voornamelijk leuk maakt zijn die 99 andere spelers. Het is niet te voorspellen hoe zij zich gedragen. Blijven ze onzichtbaar, of racen ze vol in het zicht met voertuigen door de wereld heen? Zijn ze alleen of samen? Wat voor wapen dragen ze bij zich?
Verhalen beleven
PUBG is hierdoor een game van verhalen, omdat bijna elke interactie met andere spelers een belevenis is die je wil delen. Omdat de game een realistische setting heeft, zijn deze verhalen ook voor niet-spelers te begrijpen. Vertellen over hoe je in een hutje van drie kanten werd beschoten, tien minuten tussen het graan lag met nog twee kogels in je pistool, of een teammaat hebt gered met een machette, snapt iedereen.
PUBG heeft alles. Je kunt in je eentje erin duiken en je complete eigen weg uitstippelen, of veel plezier hebben met een goed communicerend groepje. Het ene potje heb je de grootste lol, terwijl je in het andere potje het meest intense stukje gameplay beleeft dat je ooit hebt meegemaakt. PUBG is op z’n best als jij en nog een paar andere spelers over zijn in een heel klein gebied, maar je elkaar niet kunt zien. Ook het wegrennen van de kleiner wordende cirkel, het maken van uitstekende headshots en net je favoriete gear vinden behoren tot de hoogtepunten.
Het geluid in de game moet ook niet onderschat worden, want dat geeft alles wat je doet een extra lading. Kogelschoten hoor je al van kilometers ver, zodat je precies weet in welke richting andere spelers te vinden zijn. Ademloos kun je verscholen zitten terwijl je de voetstappen van de vijand op het grind, de trap of de vloer om je heen hoort. Snel duik je weg als er een voertuig op komst is voordat je deze ziet, of kijkt iedereen omhoog als er een vliegtuig langskomt dat een kist met sicke loot laat vallen.
Zelfs leuk als je dood bent
Dat PUBG leuk is blijkt wel wanneer je dood gaat. Speel je in je eentje, dan kun je via een killcam zien wie je heeft vermoord. Soms komt dit namelijk uit het niets en dat kan frustrerend zijn als je net goede loot hebt. Dat hoort echter bij grootte van de twee maps en de willekeur. Speel je echter samen met anderen, dan kun je meekijken hoe zij het potje verder spelen en kun je ze tips geven over wat je ziet. Dat klinkt saai, omdat je moet wachten tot je zelf weer aan de slag mag, maar de game is als meekijker bijna net zo spannend en leuk – en dat zegt wat over hoe goed is het.
Maar PUBG is nog niet af. Games worden steeds vaker uitgebracht als platformen waar aan doorgewerkt wordt en ook PUBG 1.0 is een duidelijke ‘work in progress’. Je koopt een complete maar ruwe game die steeds een beetje beter wordt. In zijn huidige staat is PUBG echter al zo uitstekend en innemend dat die oneffen randjes nauwelijks storen.
Deze review is gebaseerd op de pc-versie van PlayerUnknown’s Battlegrounds. De game is ook voor Xbox One verkrijgbaar.
Geschreven door: Erwin Vogelaar.