JaccoPeek Toen Electronic Arts de Ultimate Fighting Championship-licentie kocht verwachtten gamers net zoals bij de FIFA-reeks een jaarlijkse editie. In plaats daarvan neemt de uitgever iets langer de tijd, om op het juiste moment met een nieuw deel te komen. EA Sports UFC 3 komt uit in een tijd dat mixed material arts eindelijk wordt opgepikt door het grote publiek, maar de game weet helaas niet recht te doen aan deze ultieme vechtsport.
Als er één ding feilloos is aan UFC 3, dan is het wel de replicatie van het spektakel van de show. Commentaar van Joe Rogan is rechtstreeks geplukt uit de tv-uitzendingen, president Dana White komt voorbij om je personage te scouten en er is een breed scala aan walk-in-muziek om het circus compleet te maken. Fans van alle heisa rondom de gevechten worden op hun wenken bediend, maar zoals een wijze trainer ooit zei: in de octagon kun je niet liegen.
Snoeihard
UFC 3 is niet enkel gemaakt voor de fans, daar het inspringt op het gebrek aan vechtsimulatoren. In tegenstelling tot de gemiddelde fighter vereist de game meer geduld en zelfs wat kennis van zaken. Als je geen idee hebt dat een Thai clinch je een gebroken rib kan opleveren of dat voor elke hoek een jab komt, ben je behoorlijk in het nadeel. Daarbij ogen en spelen de vechters verschrikkelijk realistisch, dus heeft het echt zin om bijvoorbeeld iemand als Overeem op z’n kwetsbare kin te raken. Gelukkig zijn er tal van mogelijkheden om het vechtsysteem onder de knie te krijgen en kun je al snel een aardig potje matten.
Het staand vechten zit uitstekend in elkaar. Sinds UFC 2 is de besturing iets aangepast en zorgen nieuwe animaties voor zeer vloeiende overgangen tussen bewegingen. Het is nu mogelijk om een schijnbeweging te maken met het hoofd of een lage linkse stoot, om er vervolgens toch een rechterhoek overheen te gooien.
Stoten en trappen voelt niet alleen dynamisch, maar op de juiste momenten ook snoeihard. Geen vechtgame geeft feedback op je input zoals UFC 3 dat doet. Een stoot kan worden geblokt, je kan een tegenstander schrampen of keihard de uitknop raken, waardoor een gevecht ieder moment kan worden stopgezet. In alle gevallen voelt het aan zoals het hoort, waarbij de levensbalk van het geraakte lichaamsdeel de toegebrachte schade aangeeft.
Tijdens het knokken speelt uithoudingsvermogen een belangrijke rol. Als een malle blijven ontsnappen uit een guard of maar blijven trappen op hetzelfde been doet vechters al snel naar adem happen, waarmee elke beweging langzamer en minder effectief wordt. Aanvallen in korte uitbarstingen en de juiste technieken kiezen hoort dus bij de zeer strategische gameplay. Wie dit weet te combineren met een precieze gevechtsafstand, hoge en lage blokkeringen en slimme combo’s heeft een grote kans de ander te domineren. Vraag het maar aan coverster McGregor zelf.
Terug naar de BJJ-school
Helaas kan dit niet worden gezegd van het grappling en Brazilian jiu-jitsu in UFC 3. Staand vechten is ontzettend spectaculair en strategisch, maar wanneer het gevecht zich naar de grond verplaatst blijft hier weinig van over. In het echt draait werpen en vechten op de grond om het aanvoelen van je tegenstander en balans, maar in UFC 3 is dit wederom gereduceerd tot minigames. In deze situaties heb je tot vier richtingen om je rechter analoge stick naartoe te verplaatsen en bijvoorbeeld met twee underhooks een worp in te zetten. Verdedigend is het de bedoeling dezelfde kant op te bewegen als de aanvaller, maar in de praktijk gaat dit vaak te snel. Het resultaat is een onrealistisch snelle worsteling die funest is voor je energie.
Een poging tot verwurgen of een armklem aanzetten is nog problematischer. Behalve dat de interface van de van de mini-octagon soms slecht zichtbaar is, komt er nog minder tactiek kijken bij deze minigame. Net als in UFC 2 moeten spelers zich uit een greep wurmen door de wanden van de octagon te doorbreken of deze verdedigen. Het principe werkt als je het doorhebt, maar het komt wederom neer op wie het snelste kan draaien met de rechterstick, waardoor een gevecht soms over is voordat je het doorhebt. Met name tegen een betere jiu-jitsuka maak je eigenlijk weinig kans en loont het om zo snel mogelijk weer op te staan. En dat is spijtig, want uiterst technisch grondwerk onderscheidt MMA juist van kickboksen, waarbij je enkel mag stoten en trappen.
Word de geit
Een punt waar UFC 3 zichzelf wel heeft verbeterd is de G.O.A.T.-carrièremodus. Hierin kunnen spelers hun eigen vechter tot in de puntjes samenstellen en een poging doen om de onbetwiste kampioen te worden. Tussen gevechten door ben je vooral bezig met het kiezen van de juiste trainingen, gevechten promoten en je rivaal belachelijk maken op sociale media. Elke vechter heeft verbazingwekkend gedetailleerde statistieken, die afzonderlijk worden getraind binnen een sportschool in een bepaalde discipline. Duurdere scholen bieden betere trainingen en verbeteren specifieke aspecten, zoals takedowns verdedigen of het ontwikkelen van een sterke kin door (blijkbaar) veel te squatten. Zo maak je keuzes om de vechter te worden die je wilt zijn.
Het is leuk om te zien hoe een beginnende vechter langzaam naar de top van de sport klimt. Iedere sportschool voegt nieuwe bewegingen en voordelen toe aan je arsenaal en het verdelen van punten tussen training en promotie is een leuke bezigheid. UFC Minute’s over jouw vechter tussen de grootheden kleden het geheel verder mooi aan, al had hier misschien meer ingezeten. Het is bovendien jammer dat EA niet hoger heeft ingezet op de dramatiek uit bijvoorbeeld The Journey in FIFA 18, want dat had de modus iets meer karakter gegeven. Desondanks is het vermakelijke genoeg om regelmatig naar terug te keren.
Ultimate Team
Het uitbouwen van je eigen vechter is ook aanwezig in de Ultimate Team-modus, in feite hetzelfde principe als FIFA Ultimate Team. In UFC 3 stel je een team van vechters in verschillende gewichtsklassen samen, verkrijgbaar via kaarten uit virtuele pakjes. Deze pakjes zijn aan te schaffen via in-game valuta en microtransacties, en bieden naast UFC-vechters ook tijdelijke voordelen, technieken en attributen voor je personages. De modus is zowel online als offline te spelen, maar in beide gevallen is de hoeveelheid geld die je verdient met wedstrijden tamelijk laag. Je kunt uiteraard pakjes aanschaffen met echte euro’s, maar wie dit weigert moet veel tijd spenderen om mee te komen in de hogere divisies.
Veel leuker is eigenlijk Knockout Mode, vooral dankzij het fantastische commentaar van Snoop Dog. In deze modus is grondwerk uitgesloten van de gameplay en zijn beide spelers extra kwetsbaar. Je hoeft je geen zorgen te maken over het onbetrouwbare vechtsysteem op de grond en de wedstrijden zijn rete spannend. Het commentaar van de rapper hierbij klinkt alsof hij thuis bij je op de bank meekijkt met een joint: ‘Oh! That’s a wrap! Finito! Done-dinner.’ Dankzij het hilarische commentaar en de snelle, spectaculaire gevechten is Knockout Mode misschien wel de leukste manier om UFC 3 tegen anderen op de bank te spelen.
Dan zijn er nog een hoop andere opties, zoals een gewone partij tussen twee van de 237 vechters, Training Mode om te oefenen, Tournament Mode en online partijen. Deze laatste kunnen voor de lol worden gespeeld, maar ook om te stijgen in rang. Zo vlak na de release hebben we geen connectieproblemen gehad en lang niet iedereen kiest bijvoorbeeld Conor McGregor in zijn gewichtsklassen. Hoe de game zich in de toekomst ontwikkelt blijft afwachten, maar het is een fijne toevoeging aan de wisselvallige serie die UFC is.
EA Sports UFC 3 ligt nu in de winkels voor PlayStation 4 en Xbox One. Voor deze review is de PlayStation 4-versie gespeeld.
