Lauran Beers Waren Call of Duty, Call of Duty 2, Call of Duty 3 en bijbehorende uitbreidingen nog afgekeken van bestaande veldslagen, ontwikkelaar Infinity Ward heeft voor het vierde deel in de First-person Shooter serie een compleet nieuw script geschreven. Losjes gebaseerd op de hedendaagse problemen in het Midden-Oosten en Rusland slaat het vierde deel in de serie voor het eerst echt zijn eigen weg in.
En je kunt zeggen wat je wilt over het plot van de hedendaagse realistisch ogende militaire shooters, maar dat Call of Duty 4 hier bovenuit springt met originaliteit staat vast. Wat is er precies aan de hand? Het spel speelt zich af in de tegenwoordige tijd, al wil Infinity Ward geen jaartal noemen. Vier Russische terroristenleiders hebben de handen ineen geslagen en besluiten een staatsgreep te plegen in het politiek onstabiele Rusland. Aan het hoofd van deze ‘Four Horsemen of the Apocalypse’, zoals ze zichzelf noemen, staat Zakhaev (spreek uit als ‘za-kie-ef’). Het idealisme van deze Russische patriot toont vele overeenkomsten met dat van de voormalig Russische dictator Stalin, en hij is er dan ook op uit om Rusland terug te brengen naar het communistische regime, waarin hard werken, gelijkheid, volledige militaire controle en structuur voorop staan.
Al snel ontstaat er een burgeroorlog in Rusland, en de internationale autoriteiten besluiten in te grijpen. Voorop lopen niet geheel onvoorspelbaar, de Amerikanen. Zakhaev besluit de strijd te concentreren in het Midden-Oosten waardoor de Amerikanen het idee krijgen dat het de communist gaat om het zuidelijk deel van Rusland. De Britse SAS heeft echter al snel door wat er speelt, en komt tot de ontdekking dat Zakhaev de Amerikanen probeert af te leiden om in het geheim iets heel anders te realiseren.
Wereldleiders stellen zo snel mogelijk een team van specialisten samen, bestaande uit Amerikanen en Britten die de ‘Four Horsemen’ moeten opsporen en uitschakelen. Als speler maak je deel uit van dit team, en begin je vanaf het punt dat de Britten onderzoek doen naar de bedoelingen van Zakhaev. De eerste missie speelt zich dan ook af vlak boven een stormachtige oceaan/zee alwaar de speler op het dek gedropt wordt om uit te vogelen waarom Zakhaev het containerschip nodig heeft.
Wat vooral opviel in de demonstratie van Call of Duty 4 die aan de pers werd getoond, was de aanwezigheid van een wel heel bekend personage uit de serie; namelijk Price (bekend van onder andere Call of Duty 2). Deze op-en-top Engelsman, die in de tweede wereldoorlog zijn rol als kloeke Squad Leader vervulde, speelt een belangrijke rol. Hij is een jaar of 40 (en heeft dus niks met Call of Duty 2 te maken op zijn naam en gelijkenis van het uiterlijk na) en in dienst bij de Engelse SAS. Price en Zakhaev jagen al jaren op elkaar maar weten elkaar iedere keer net niet te pakken te krijgen.
Stukken meer plot en diepgang, zo lijkt het. Daarbij kunnen natuurlijk ook de dialogen niet ontbreken. Jawel, Call of Duty 4: Modern Warfare kent interactie met het personage dat je bestuurt. Het is een beetje de volgende stap in de evolutie van Call of Duty. Waar het eerste deel nog vrij oppervlakkig was qua verhaal, daar ging deel twee al een stuk verder en deel drie wist zelfs al verschillende verhaallijnen met elkaar te combineren. In Call of Duty 4 speel je dus niet langer meer met de -letterlijk- nietszeggende ‘held’, maar met een individu die echt een persoonlijkheid heeft.
Een interessant verhaal klinkt misschien niet revolutionair, maar een sterke basis voor een First-person Shooter is het wel. Het is een van de elementen waar Infinity Ward extra aandacht aan besteedt, voornamelijk omdat je de toch wel typerende personages uit de voorgaande delen nog al snel kwijt bent uit je geheugen. Bij Call of Duty 4: Modern Warfare is dat verleden tijd, en kunnen we eindelijk het woord ‘episch’ toevoegen aan de vocabulaire van Call of Duty, waartoe ook ‘actie’ en ‘intens’ behoren.