De laatste paar jaren is het fenomeen in-game advertising erg aangeslagen bij ontwikkelaars en uitgevers. Veel gamers reageren hier negatief op omdat ze het een belemmering van hun speelervaring vinden. Waarom kiezen uitgevers er dan toch voor om hun spellen te voorzien van reclame?
Een van de sterkste punten van in-game advertising is dat adverteerders via games op een zeer gerichte wijze hun klanten kunnen bereiken. De doelgroep ‘gamers’ is heel specifiek (man en grotendeels onder de dertig jaar) en is ook gelijk een groep die veel te besteden heeft. Daarbij komt dat er een groot aantal verschillende genres in games zijn en dat de reclames dus kunnen worden afgestemd op de interesses van het publiek. Games worden door miljoenen gespeeld waardoor het bereik van de reclames ook nog eens zeer groot is. De manier waarop een reclame in een spel wordt verwerkt is echter van groot belang. Als een reclame op een irritante wijze in een spel is verwerkt kan het namelijk een averechts effect hebben en mensen juist alleen maar irriteren. Daarom kijken uitgevers en adverteerders goed naar hoe ze hun reclames in een spel verwerken. In realistische titels als Splinter Cell en Rainbow Six is het bijvoorbeeld veel makkelijker om een geloofwaardige reclame te tonen dan in een spel als Halo waarin de realiteit ver te zoeken is. Ook de wijze en frequentie van in-game advertising kan erg verschillen.

Reclame in Counter-Strike
De afgelopen jaren zijn er al verschillende spellen geweest waarin op serieuze wijze reclame werd gemaakt voor andere producten. De mate en kwaliteit van de reclames zal in de komende jaren gaan toenemen. In 2005 ging er 56 miljoen dollar om in in-game advertising, verschillende analysten zeggen dat dit bedrag in 2010 zal zijn opgelopen tot 1 miljard. Deze cijfers moeten natuurlijk wel met een korreltje zout genomen worden gezien het hier om vrij optimistische voorspellingen gaat. Dat neemt echter nog niet weg dat in-game advertising erg effectief is en zonder twijfel zal blijven groeien in de komende jaren. Het is dan ook niet vreemd dat uitgevers staan te popelen om optimaal gebruik te maken van deze nieuwe inkomstenbron. Met de nog altijd stijgende productiekosten mogen gamers ook niet klagen dat uitgevers op alternatieve wijze inkomsten proberen binnen te halen.
Er zijn verschillende bedrijven zie zich specialiseren in het verzorgen van reclame in games. Een van de grootste is hierin is Massive, dat een jaar terug opgekocht werd door Microsoft. Massive verzorgt reclame voor verschillende uitgevers en is verantwoordelijk voor reclame in onder andere Crackdown, Ghost Recon Advanced Warfighter 2 en Splinter Cell: Double Agent. Een andere zeer grote exploitant van in-game advertising is IGA Worldwide (waarin IGA voor In-game Advertising staat), dit bedrijf verzorgt onder andere reclame in Test Drive Unlimited en Counter-Strike. Een andere speler in de reclame markt is Adscape, dat sinds kort in handen is Google. Hoewel dit bedrijf nog geen reclames in games heeft gehad zal dit met de ondersteuning van Google niet lang meer duren.

Reclame in Rainbow Six: Vegas
Voor gamers zijn er voor en nadelen van de reclame in games. Allereerst kan het zeer storend zijn als de reclame op de verkeerde manier in een spel aanwezig is. Bijvoorbeeld in Counter-Strike 1.6 waar de reclame zeer nadrukkelijk aanwezig is en soms kan gaan irriteren. Maar als we kijken naar een spel als Splinter Cell: Double Agent waarin op subtiele wijze door het gehele spel heen reclames zijn verwerkt mag er niet geklaagd worden. Sterker nog, door de aanwezigheid van bestaande merken schept dit een realistischer beeld. Gamers moeten er ook rekening mee houden dat reclames in games voor extra inkomsten zorgen waardoor uitgevers en ontwikkelaars weer meer in games kunnen investeren.
In-game advertising gaat een kleurige toekomst tegemoet. Als gamer is het dan ook erg opstandig om je er tegen te ageren. Reclame is overal, op het internet, in kranten en op TV, dat ze ook in games zouden verschijnen was slechts een kwestie van tijd. Het feit dat games nu gebruikt worden als reclame medium geeft juist aan dat de game-industrie volwassen aan het worden is.