Youri D Zelf kunnen vliegen is altijd een grote droom geweest van de mens en voor velen zal het altijd een droom blijven. Vreemd is het daarom dat er zo weinig games zijn waarin je kunt vliegen. Neem nou Blazing Angels 2, wat zijn nou de echte concurrenten van deze game op de Xbox 360? Ik kan er maar een bedenken en dat is Ace Combat 6. Om die game te kunnen verslaan moet je heel wat in huis hebben en deze tweede Blazing Angels doet wat dat betreft in ieder geval zijn best.
Net als de Ace Combat-serie probeert Blazing Angels een verhaal neer te zetten en je een band te geven met de piloten die onder jouw bevel staan. Waar Ace Combat zich echter vol overtuiging stort op het vertellen van een heerlijk over-the-top smeuïg Amerikaans Hollywoodverhaal, lijkt Blazing Angels 2 het allemaal niet echt te weten. Tussen bepaalde missies wordt het verhaal verteld aan de hand van een lelijke en vooral saaie comic met voice-over, en tussen andere missies zie je tijdens de voice-over alleen een landkaart in beeld. De manier waarop het verhaal verteld wordt is niet consequent. Sterker nog, er is niet echt een rode lijn te vinden en van een echt verhaal kun je dan ook niet spreken. De gesprekken tussen de verschillende piloten tijdens de missies zijn dan weer wel aardig uitgewerkt en je leert je teamgenoten steeds beter kennen. Toch mist het geheel passie, iets waarvan je in Ace Combat juist zoveel vindt.
Een goede toevoeging aan deze game is het feit dat de missies bijzonder afwisselend zijn. Je bent namelijk niet alleen aan het schieten op andere vliegtuigen of tanks. In de tweede missie moet je bijvoorbeeld een spionne droppen op een trein door een tijdje laag boven deze trein te blijven vliegen. In een andere missie moet je een gebied infiltreren. Je vliegt in een Duitse jager en moet de patrouillerende vliegtuigen uitschakelen zonder dat de Duitsers je in de gaten krijgen. Je blijft undercover door alleen te schieten als je buiten de kijkradius van de wachttorens vliegt. Met een duidelijk icoon wordt aangegeven of je in de gaten wordt gehouden of niet. Dat zijn slechts enkele voorbeelden van de missies die meer bieden dan simpele dogfights
Het nadeel is dat de momenten waarop je niet andere vliegtuigen uit de lucht aan het knallen bent, ook vaak de momenten zijn waarop de gameplay het laat afweten. Wanneer je boven de trein vliegt duurt het veel te lang voordat de spionne erop springt. Vaak beweert ze zelfs dat je niet meer goed boven de trein vliegt terwijl dat wel degelijk het geval is. Een ander voorbeeld is een missie waarin je niet boven de randen van een vallei mag uitvliegen. Als je dat wel doet gaat er een metertje lopen en je moet snel onder de rand gaan vliegen voordat de meter vol is. Maar soms zit je vlak boven de grond en loopt het metertje toch gewoon vol. Je wordt automatisch neergeschoten en mag weer bij het laatste checkpoint beginnen. Van dit soort momenten zijn er teveel in Blazing Angels 2 en dit gaat soms behoorlijk frustreren.
Een ander punt van frustratie zijn de missies boven steden. En dan heb ik het niet over de graphics, want de steden zien er erg goed uit en lijken veel meer op echte steden dan die in Ace Combat 6. Het stikt dan ook van de gebouwen, straten en bekende constructies als de Eiffeltoren en de Golden Gate Bridge. De frustratie zit hem in die straten en dan vooral de doelen die zich daarin bevinden. Regelmatig crash je doordat die ene tank in dat smalle straatje zo moeilijk te raken is en je heel laag moet vliegen. Dit is onder andere het geval in een missie boven Moskou waarbij er erg veel gronddoelen zijn. Deze moet je snel uitschakelen voordat zij het Rode Plein kapotschieten. Misschien is het nog wel meer frustrerend dat toen ik eindelijk alle doelen had vernietigd er blijkbaar toch nog iets onzichtbaars het plein kapotschoot en ik weer opnieuw kon beginnen.
Ondanks de vele slordige fouten en de bijkomende irritaties is Blazing Angels zeker geen slechte game. De meeste gevechten die je uit zult voeren zijn luchtgevechten en die zijn vaak spectaculair, chaotisch en verreweg het leukst van de hele game. Het is gewoon genieten wanneer je boven een indrukwekkend gedetailleerde en mooie stad vliegt, je wordt geraakt door vijandelijke vliegtuigen en tegelijk de brandende brokstukken van een bommenwerper die je net hebt doorzeefd ontwijkt. Ook de bossfights in Blazing Angels 2 zijn goed uitgewerkt. Een van de beste is die waarbij een schip hittezoekende raketten op je afschiet. Jij laat de raketten je volgen, vliegt op je doel af en vlak voordat je deze raakt trek je op en vlieg je weg. De achtervolgende raketten knallen op je vijand en na een paar herhalingen zinkt deze.
Naast de uitgebreide singleplayer modus mag ook de multiplayer niet vergeten worden. De game bevat onder andere een coöperatieve modus waarin je met maximaal vier mensen tegelijk de missies kunt doorspelen. Een missie uitspelen in Co-Op telt echter niet voor je gameprogressie, je kunt in de Co-Op alleen losse missies spelen die je al een keer gehaald hebt in de singleplayer. Andere multiplayer modi die het vermelden waard zijn zijn Skirmish (hierin vecht je met z’n tweeën een weg door tientallen vliegtuigen en gronddoelen) en Duel. Duel is een deathmatch modus die je zowel in ‘free-for-all’ als in teamverband kunt spelen. Alle goede punten van Blazing Angels 2 komen hierin goed naar voren. De game speelt lekker, de steden zien er goed uit, en het heerlijke gevoel van het met een mitrailleur neerhalen van een vijandelijk vliegtuig wordt alleen maar versterkt als je online speelt. Bovendien ontbreken alle irritaties in deze modus: geen missies die niet goed werken, geen gronddoelen in veel te smalle straatjes, maar gewoon heerlijk knallen.