Jelle van Es Soms als ik games speel heb ik het gevoel dat de Duitsers de Tweede Wereldoorlog nog niet helemaal verwerkt hebben. Kijk maar naar een groot gedeelte van games die door Duitsers worden gemaakt. Meestal moet je namelijk een wereldrijk opbouwen en er voor zorgen dat je groter wordt dan de rest. Dit is bijvoorbeeld het geval in een serie als Anno, maar ook in The Settlers van BlueByte zit er een wereldoverheersing aspect, maar dan wel één in een zeer vrolijk en kleurrijk jasje.
The Settlers: Rise of an Empire is alweer het zesde deel uit de serie. Ooit begonnen als een game voor de gamers die van diepe spellen hielden, is het inmiddels een wat meer ‘mainstream’ product geworden. Dat komt vooral door het feit dat het gehele economische systeem een stuk eenvoudiger is. Vroegah moest je houthakken, het naar de houtzagerij brengen en dan had je pas planken om nieuwe gebouwen neer te zetten. In Rise of an Empire hak je hout en kan het meteen gebruikt worden voor de bouw. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld de wapensmid, die in dit zesde deel enkel ijzererts nodig heeft om wapens te maken.
Echt blij ben ik hier niet mee, maar het geeft me wel meer de mogelijkheid om me te concentreren op het bouwen van een stad, wat een visueel spektakel oplevert. Dat is namelijk het hogere doel in deze game. In het begin is het vooral handig om de productiehuizen, zoals een bakker of een visrokerij vlakbij de marktplein te plaatsen, maar al snel moet er uitgebreid worden. Daarbij is het zaak echt goed na te denken wat je waar plaatst, want hoe langer een Settler bezig is om een bepaald item naar het pakhuis (waar alles langs moet gaan) en vervolgens de eindbestemming te brengen, hoe stroever de economie loopt. Ook is het handig dat je snel een muur om de stad heen gaat bouwen, want anders kunnen vijanden wel heel gemakkelijk je stad slopen.
Ja, er zit met de vijanden een stuk strategie in de game, maar daardoor is het niet meteen een strategiespel. Het hele oorlogvoeren is namelijk heel erg basic. Je kunt maar een paar verschillende soorten eenheden maken en de veldslagen die je daar mee voert zijn meestal erg kort en eerlijk gezegd niet al te boeiend. Rise of an Empire moet het echt van het hele economische systeem hebben en als jij een pure RTS liefhebber ben, dan kan deze game je enigszins gaan tegen vallen.
Ook snap ik niet zo heel goed waarom we nou perse met helden moeten spelen. Ik mis namelijk een beetje de meerwaarde er van. Ja, elke held heeft een aparte kracht die je tijdelijk het spelen makkelijker kan maken, maar tegelijkertijd kent de held ook nadelen. Zo zul je als je met een vriendelijk dorp wilt ruilen eerst de held er op af sturen voordat je daadwerkelijk daar wat kunt kopen. Ook bij het veroveren van vrij gebied heb je hem nodig. Stuur hem het gebied in en geef ergens aan waar je een toren wilt bouwen en voilla: het gebied is na het bouwen van de toren van jou. Al deze voorbeelden kunnen volgens mij ook makkelijk zonder held gedaan worden en eerlijk gezegd had dat de game iets sneller kunnen maken.
Dit zesde deel is namelijk nog langzamer dan zijn voorgangers en vergt redelijk wat geduld voordat je een missie hebt voltooid. Vooral in de campaign mode heb ik baalmomenten gehad, waarbij ik moest wachten op de volgende opdracht die ik als koning moest uitvoeren. Snel ben ik dan ook de losse mode in gedoken, waarbij je gewoon lekker op één enkele map kan spelen. Tegen de computer werkt dat het beste, maar het kan ook online gespeeld worden. Bij dat laatste heb je dan als nadeel dat je over het algemeen wat lange potjes speelt en je er dus ook de tijd voor moet nemen. Helaas doet niet iedereen dat, de game heeft redelijk last van quitters…