Lauran Beers We zijn aangekomen in een tijdperk waarin het first-person shooter-genre nagenoeg overvol is komen te zitten. De ene ontwikkelaar overtreft de ander in zeer korte tijd – vaak nog voordat het spel überhaupt is uitgekomen. Kernpunten van een geslaagde ‘next-gen’ first-person shooter zijn de wisseling tussen verschillende levels, het hanteren van gevarieerde maar passende wapens, een memorabele singleplayer en lang houdbare multiplayer. Tot slot wordt er ook altijd sterk, en meer dan in geen ieder ander genre, gekeken naar de visualisaties en hoe de rest van het spel daar op is gebouwd.
Laat dan maar direct duidelijk zijn dat Call of Duty 4: Modern Warfare – wat voor de Xbox 360, PC en PlayStation 3 beschikbaar is – over bovenstaande punten beschikt en netjes aan elkaar gelijmd is door ontwikkelaar Infinity Ward. Misschien is gelijmd zelfs niet het goede woord. Want de hele singleplayer voelt al heel snel aan als een naadloos avontuur – filmisch – met een spannend verhaal. In het zuiden van Rusland heeft een genootschap van vier terroristenleiders een staatsgreep gepleegd. Later blijkt dat deze terroristen hun handen hebben weten te krijgen op bepaalde smerige wapens, maar belangrijker is dat je als speler leert wat voor band deze patriotten met elkaar… en met jouw en bepaalde leden van jouw team hebben.
Hierbij heeft Call of Duty 4: Modern Warfare wel de Call of Duty-‘flair’ behouden. Dat betekent dat je om de zoveel tijd van personage ‘wisselt’ als het ware. In de eerste missie strijd je bijvoorbeeld met een Britse SAS-agent op het nu al beruchte containerschip-level, de daaropvolgende strijd je als Amerikaanse marinier in Bagdad tegen volgelingen van de terroristenleiders. Met futuristische filmpjes, die vanuit het overzicht van een satelliet lijken te worden geprojecteerd en visueel zowel origineel, vernieuwend als indrukwekkend overkomen, worden de verhalen aan elkaar geknoopt. Je maakt zelfs ‘flashbacks’ mee die vijftien jaar het verleden in gaan, en op die manier maak je geheime missies mee in Chernobyl waarbij je als voorbeeld moet sluipen en ongezien langs je tegenstanders moet komen, kom je meer te weten over de terroristen die je in de toekomst al had ontmoet en… het is eerlijk gezegd beter om dit verder zelf te ontdekken.
Het verhaal komt door met name de (in-game) dialogen zeer filmisch over, en wie had dat nog een paar jaar terug van de Call of Duty-serie kunnen denken? Het is dan ook een prestatie dat Infinity Ward een dergelijk militair accuraat spel heeft ontwikkeld binnenin dit sterke plot. Ieder wapen is namelijk niet alleen bijzonder om mee te schieten – van de bazooka’s tot de M4 inclusief granaatwerpers – maar reageert ook op de juiste manier op tegenstanders en de omgeving. Vooral in dat laatste weet Call of Duty 4: Modern Warfare een innovatieve slag te maken. Hoe krachtiger de wapens zijn, hoe eerder ze bijvoorbeeld een muur zullen doorboren, en dus een verscholen tegenstander kunnen raken. Dit maakt van de meeste ‘kills’ vrijwel altijd een speciale gebeurtenis, en maakt het natuurlijk aardig wat realistischer.
Wees echter niet bevreesd; want Call of Duty 4: Modern Warfare is nog altijd zo voorbedacht (scripted) als het maar kan. ‘Aangenaam scripted’ kan ik wel zeggen. De ene spectaculaire actie volgt zich na de ander op. Helikopters crashen een halve meter naast je neer, tanks proberen ternauwernood door een rookgordijn de tegenstander raak te schieten, leden van je team worden neergeschoten, gereanimeerd, duwen containers weg om achter te schuilen rammen deuren open en zijn net zo vastberaden als jou om die ene snoodaard naar het hiernamaals te helpen. Dit alles wordt gegenereerd door werkelijk fantastische techniek. Vooral de belichting is netjes verzorgd in Call of Duty 4: Modern Warfare. Zo zijn de honderden afzonderlijk bewegende stofdeeltjes een prestatie te noemen in de wat stoffige omgevingen, zijn de animaties op bepaalde momenten beangstigend vloeiend en wordt er overal gespeeld met effecten. Iedere keer als de speler van het vizier naar het volledige beeld overschakelt, wordt duidelijk hoe veel er wel niet tegelijkertijd gebeurd in deze wereld. Het ontwerp van de levels telt daar ook zeker bij: het is druk, zeer interactief en biedt praktisch oneindig veel mogelijkheden voor meerdere tactieken. Momenteel is Call of Duty 4: Modern Warfare visueel, op het gebied van ontwerp en qua stijl de meest sterke game.
Ontzettend opvallend is dan ook dat Call of Duty 4: Modern Warfare – ondanks al zijn technische kunsten – niet ge’downgrade’ is in de multiplayer. Zo was het bij bijvoorbeeld Call of Duty 3 zo dat het spel minder soepel liep online, een flinke scheut aan effecten mist en niet dezelfde soort speelervaring bood als voorgesteld is in de singleplayer. Call of Duty 4: Modern Warfare is uit andere koek gesneden – en is visueel gezien in beide modi even indrukwekkend. Leggen we de overige en minder interessante spelmodi even buiten kijf, dan willen we ons hier meer toespitsen op de uitgebreide spelelementen. Het eerste wat opvalt is het levelsysteem. Je wordt beloond voor het veel online spelen met ervaringspunten, waarmee je vervolgens rangen omhoog gaat. Je begint als ‘private’ – net als iedereen – en hebt dus nog weinig functies ontgrendeld. Speel je meer en vooral beter, dan kun je meer attributen gaan gebruiken. Zo kan de speler kiezen uit meerdere soldatenklassen, zoals snipers, assault-infanterie of explosievenexperts, maar kun je ook je eigen klasse maken. Naarmate je in rang stijgt ontgrendel je bijvoorbeeld attributen waarmee je wapens kunt aanpassen, nieuwe camouflage kunt aantrekken of perks mee kunt verdienen.
‘Perks?’ Inderdaad. Die zijn echt nieuw, en geven de speler extra krachten en zijn dus eigenlijk een soort kleine ‘cheats’. Zo kun je er voor kiezen om standaard wat langer te sprinten dan normaal, standaard meer levenspunten hebt en standaard betere kogelpenetratie hebt (want ja, dat laatste werkt ook wonderwel in de multiplayer). Iedere speler heeft beschikking over drie Perk-slots (in bepaalde gevallen twee). Dit voegt, in combinatie met het zelf maken van je eigen wapen, je kleding en meer van je uitrusting een extra dimensie toe.
Over de multiplayer dan zelf: het spel is ontzettend rap. Stilstaan en wachten totdat er iemand langs komt is er vaak niet bij, veel spelers hebben namelijk dergelijk goed uitgeruste camouflagepakketten dat je ze niet altijd snel op te merken zijn. Ook zijn er teveel openingen in een omgeving om je daadwerkelijk te verbergen. Nee, je moet constant in beweging blijven, uitkijken, schieten, oppassen en weer snel wegwezen want als je vijf seconden te lang stilstaat ben je een makkelijk doelwit. Mogelijkheden genoeg om je tegenstanders uit te schakelen. De een gebruikt zijn vermomming als struik om laag in het gras te liggen met zijn sluipschuttergeweer, terwijl de ander zijn automatische M4 inclusief granaatwerper er bij pakt om iedere voorbijganger te trakteren op een vuursaldo. Het geheel voelt compleet, lekker en vooral soepel aan.
Goed, zo hebben we natuurlijk al zo’n 1100 woorden gehad waarin we deze ambitieuze first-person shooter ophemelen, maar aan het eind van de rit was wel te betreuren dat er geen coöperatieve spelstand aanwezig is. In deze tijd waarin co-op helemaal terug van weggeweest is, en praktisch alle games – en vooral bij consoles – dit ondersteunen vinden we dit een klein gemis. Daarnaast zijn er bij multiplayer wel ontzettend veel spelmodi waarbij een heleboel links gelaten worden door de huidige online samenleving, aangezien niet alles even interessant is. Het bericht dat de singleplayer van het spel vijf a zes uur zou duren vinden we overigens niet helemaal correct. Dit is inderdaad mogelijk, maar dan speel je hoogstwaarschijnlijk op de normale – aardig simpele – moeilijkheidsgraad waar bijvoorbeeld iedereen met twee schoten het loodje legt. Speel je echter op het daaropvolgende ‘Hardened’ – waarvan wij geloven dat deze game daar voor bedoeld is – dan zit je al eerder aan de zeven of acht uur. Echte bikkels kunnen zich nog uitleven in het gruwelijk moeilijke ‘Veteran’ en daarna nog verder gaan in de Arcade-modus waarbij je missies kunt naspelen maar nu met het doel zoveel mogelijk punten te halen.