Kris Soms is het echt een raadsel waar mensen hun inspiratie toch vandaan halen. Michel Ancel is zo’n persoon, waarbij het lijkt alsof hij nooit klaar is met het verzinnen van nieuwe concepten. Na zijn inbreng in de eerste Rayman avonturen, heeft hij ditmaal een stap vooruit gezet naar een groter avonturenspel. Een spel waarmee hij meer mensen wil aanspreken, tevens een spel met een achterliggende gedachte en een diepere verhaallijn. Welkom bij Beyond Good & Evil, een op het oog vrolijk spel, maar eigenlijk een diepgaande thriller die zaken als corruptie en deceptie behandelt.
In Beyond Good & Evil schetst Ancel een idyllische wereld genaamd Hyllis. Het landschap wordt gevormd door water, prachtige bergtoppen in de verte en een futuristisch sausje. De speler maakt kennis met een leuke meid genaamd Jade. Samen met haar biggenoom Pey’j woont ze in een vuurtoren alwaar ze enkele weeskinderen verzorgt. Naast deze dagelijkse bezigheid, is ze een ster in het fotograferen van vreemde wezens en heeft ze een voorliefde voor avontuur. Jade kan gezien worden als een échte heldin, waarmee de speler een enorm goede band krijgt gedurende de verhaallijn.
Die verhaallijn is overigens niet zomaar uit een sprookjesboek gegrepen, maar lijkt een rechtstreekse kopie te zijn van een thrillerboek. De planeet Hyllis wordt aangevallen door de vijandelijke DomZ. De legermacht van Hyllis, de Alpha Sections, lijkt op het oog alles te doen om de DomZ te vernietigen, maar al snel blijkt er meer aan de hand te zijn. Jade komt achter de ware aard van het leger en sluit zich aan bij een verzetsorganisatie, waarvoor zij bepaalde plaatsen moet infiltreren en foto’s moet nemen van bewijsmateriaal.
Dit klinkt als een simpel avonturenspel met enkele actievolle elementen. Gelukkig is dat niet helemaal waar. Ancel heeft er namelijk voor gezorgd dat de speler zich in een ‘open wereld’ waant, waar alles mogelijk lijkt te zijn. Zo kan Jade op pad gaan om foto’s te maken van vreemde wezens. Wanneer zij deze foto’s naar het museum stuurt, ontvangt ze daarvoor geld. Van dit geld kan Jade parels kopen. Deze parels zijn echter ook te vinden op allerlei geheime locaties en het is de uiteindelijke bedoeling om behalve het spel uit te spelen, ook alle parels in bezit te hebben.
Door de parels steeds op de juiste manier te investeren, kan Jade zich sneller manoeuvreren met haar hovercraft of een ruimteschip bouwen. Deze zaken zijn nodig om verder te komen in het verhaal, sommige locaties kunnen namelijk alleen via een bepaalde weg worden benaderd.
Beyond Good & Evil is dus van alle markten thuis. De speler moet verkennen, observeren, vechten, springen, rennen, een voertuig besturen en goed nadenken tijdens het puzzelen. Vaak levert dit een spel op dat helemaal uit balans is, maar dat is in BG&E; niet het geval. Het spel heeft een unieke combinatie tussen verschillende speelstijlen gevonden en is daardoor nooit saai. Omdat alle aspecten ook nog eens goed zijn uitgewerkt, krijgt de speler het gevoel écht met een compleet product te maken te hebben.
Ook de details in Beyond Good & Evil zijn waanzinnig. Als Jade zich in het centrum van de stad bevindt, hoort zij de propaganda van het Hylliaanse leger, gericht op de verzetsorganisatie. Hoe verder de speler komt in het verhaal, hoe meer mensen zich echter aansluiten bij de verzetsorganisatie en protesteren tegen deze propaganda. Tel daarbij op dat het verhaal een fantastische sfeer oplevert en dat de omgevingen mooi in cartoonstijl zijn weergegeven, en er kan geconcludeerd worden dat Beyond Good & Evil gewoon een klassiek goed spel is, waar haast wel een vervolg op moét komen. Dat vervolg zou dan wel een langere speelduur moeten bevatten, want daar schort het op dit moment nog een beetje aan. Bovendien is BG&E; geen technisch hoogstandje, al maakt de gekozen stijl veel goed.