Pandoracle In mei dook er een game op die al spoedig in de belangstelling zou komen te staan: Terraria. Deze belangstelling was echter niet enkel positief. De game zou een kopie zijn van Minecraft, volgens sommigen. En het feit dat het dan in 2D was, werd gezien als een stap terug. Anderen vonden de game goed, of zelfs beter dan Minecraft. In elk geval wist ik dat ik de game met mijn eigen ogen wou zien, zodat ik Terraria kon ervaren en zo mijn eigen oordeel zou kunnen vormen.
Als je pas begint, word je vrijgelaten in een willekeurig gecreëerde wereld en heb je alleen de Guide om je te helpen. Het wordt al snel duidelijk dat de Guide een zeer beperkt nut heeft. Gelukkig was ik niet compleet radeloos, want ik had wel al door hoe de game in elkaar zat voor ik begon te spelen. De eerste logische stap is dan ook een veilig onderkomen maken. Met behulp van een zeer simpel craft-systeem kun je de benodigdheden maken voor een goed huis. Maar voor je hiermee van start gaat, moet je eerst het nodige hout gaan verzamelen. Nadat je dit hebt gedaan, heb je een zekere vrijheid om te kiezen wat je daarna doet, maar opnieuw blijkt eigenlijk dat de enige logische werkwijze het maken van een mijn is. Dus ondanks, dat je niet gebonden bent aan een lineair systeem, word je toch altijd in een bepaalde richting “geduwd”. In de wereld, die kan variëren van klein tot medium tot groot, zijn verschillende regio’s. Het gewone land, woestijn, corruption, jungle, zee, dungeon, floating islands en de underworld. Je zou denken dat je een zee van keus hebt, maar uiteindelijk heb je alleen een zee. Waarom? Omdat de floating islands pas nuttig zijn, wanneer je de gouden sleutels hebt uit de dungeon. De corruption heeft als nut om de shadow orbs te breken, een demon altar te vinden en Eater of Worlds op te roepen. De shadow orbs hebben als enige nut om een musket te krijgen en zo de Arms Dealer in je huis/stad te krijgen. De Arms Dealer kan je een minishark (half minigun, half haai) verkopen, die het makkelijk maakt om Skeletron te verslaan. Het demon altar om de benodigdheden te kijgen om de eerste twee bosses op te roepen. De bosses zijn: Eye of Cthulhu, Eater of Worlds en Skeletron. Eventueel kun je King Slime in het rijtje opnemen. Eater of Worlds heeft als nut om shadow armor en equipment te maken, die je kunnen helpen met het gevecht tegen Skeletron (verdediger van de dungeon), om zo in de dungeon te geraken. Dus dan krijgen we de noodzakelijke volgorde: corruption -> dungeon -> floating islands. Hiermee wil ik duidelijk maken dat de vrijheid, ondanks je eerste indruk, beperkt is.
In tegenstelling tot Minecraft heeft Terraria NPC’s. Deze zeven NPC’s hebben het nut om je bepaalde voorwerpen te verkopen en bieden ook de mogelijkheid om jouw eigen spullen aan te verkopen. Elke NPC heeft een vereiste, waar je aan moet voldoen, eer ze in je huis of stad komen wonen. Ook eisen NPC’s enkele voorwaarden voor hun huis, waaraan voldaan moet worden. (Deze voorwaarden zijn bij alle NPC’s hetzelfde.) Buiten het feit dat de game in 2D is, zoals al gezegd, is het grootste verschil in de gameplay, naar mijn mening in ieder geval, de nadruk op de game. Waar bij Minecraft de nadruk in de eerste plaats ligt op het bouwen en het adventure aspect soms onuitgewerkt kan lijken, is dit bij Terraria niet het geval. Het is ook niet echt omgekeerd. Bij Terraria ligt de nadruk zonder enige twijfel op adventure en is het bouwen wel in zekere mate uitgewerkt, maar gewoon niet zo van belang. Het is duidelijk dat de game inspiratie heeft gehaald bij Minecraft, maar Minecraft heeft natuurlijk hetzelfde gedaan en vele andere games ook. Dat is de reden waarom we de dag van vandaag games van zulk hoog niveau hebben: omdat games op elkaar voortbouwen en ze ideeën uitwerken en verbeteren. Niet elke game kan revolutionair zijn, maar dat doet niet af aan het feit dat een game zonder deze eigenschap goed kan zijn. In die zin kunnen Terraria en Minecraft perfect naast elkaar bestaan.
En ook niet zo onbelangrijk: Terraria zal na verloop van tijd aflopen. Wanneer je alle items hebt verzameld, die je wou hebben, en de meeste regio’s verkend hebt, is er niet veel wat je nog motiveert om verder te spelen. In mijn geval duurde het zelfs zolang niet, want halverwege de game was de fut er voor mijn part uit. Hier komt de multiplayer goed van pas. Een vriend waarmee je samen bosses verslaat en de wereld verkent, helpt om de game in elk opzicht aangenamer te maken. Het is niet nodig om elke regio te betreden om de beste items te krijgen. Jungle lijkt mij daarom overbodig. Ok, je kan je grappling hook upgraden en nog andere unieke items krijgen, maar heb ik daar nog zin in nadat ik superieure items heb? Het antwoord is helaas “nee”. Aangezien je al de bosses al halverwege de game verslagen hebt en in de underworld, succesvol, de kostbare hellstone gehaald hebt, verwacht ik geen uitdaging in de jungle. Dit is ook wat ik het meeste mis in de game: uitdaging. Het ziet er ook niet echt naar uit dat deze uitdaging snel zal komen, want de bosses hebben intussen minder health points, dan toen de game pas uitkwam. Hellstone minen is moeilijker gemaakt, maar blijft uiteindelijk een saai en routineus karwei. Een uitzondering hierop is de dungeon wat verreweg het meest uitdagende is. Het leukste wat er te doen valt, is dan ook een dungeon leeg plunderen en bosses verslaan, zonder dat je te al te sterk bent. Doe dit met één of meerdere vrienden en je kunt je toch wel een tijdje amuseren.