in

Burnout: Legends (PSP)


Toen ik op de achterkant van het spel keek, had ik een goed gevoel over het spel. Het zag er leuk uit op de plaatjes op de achterkant. Toen ik het boekje opende las ik het volgende stukje: “Keihard de weg op: De straten zijn niet voor weggebruikers. Ze zijn voor wegmisbruikers. Daag iedereen uit tot de ultieme Takedown op de beste parkoersen en vetste crash-knooppunten van de hele Burnout-serie tot nu toe. Snelheid. Verwoesting. Eén grote rotzooi – en anders niets”. Ik werd enthousiast en startte snel het spel op. Toen kwam de teleurstelling.

De graphics vielen me erg tegen. De beelden die dichtbij zijn(je auto) ziet er nog wel aardig uit, maar verder weg is het echt om te janken. Tegenliggers zie je op het laatste moment pas aankomen. Nadat ik de teleurstelling van de graphics had verwerkt, ging ik met de Wereldtournee aan de slag. Het is leuk opgezet met 5 klasses(Compact, Muscle, Coupé, Sport en Super) en de Crashonderdelen. In totaal zijn er 175 races te doen, waarvan 100 crash. 175 lijkt ontzettend veel, maar je racet zo door die 100 crashraces heen. Zo kwam ik na amper 3 uur spelen tot de conclusie dat ik al op 13% van het spel zat. Dat kwam vooral door de Crashonderdelen. Steeds hetzelfde. Vaart maken, een bus beuken, wachten totdat de andere voertuigen er tegenaan knalde, een crashbreker uitvoeren en kijken wat ik had gewonnen. Weinig vernieuwing en ook niet echt leuk. In het begin is het vermakelijk, maar de parkoersen blijven veelal hetzelfde en het principe is 100 races lang hetzelfde.

De raceonderdelen waren gelukkig wat moeilijker en leuker. In de vele racetypes(Gewone race, Tijdrit, Wegmisbruik, Achtervolging, Face-Off, Afvaller, Turbo-Ronde en Grand Prix) had ik wat meer plezier. Wel viel het mij op hoe makkelijk de gameplay was en dat je geen enkel moment hoeft te remmen. Het is leuk om op hoge snelheden te racen. Hierdoor is het ook wel handig een makkelijke gameplay te hebben. De gameplay speelt dan ook gewoon prima.

Het onderdeel ‘Gewone Race’ is een klassieke race van meerdere ronden waarin degene die als eerste binnenkomt wint. Tijdrit is een mode waarin je de beste rondetijd moet neerzetten. Ontzettend makkelijk maar wel leuk. Wegmisbruik is het type waarin je moet racen maar waar het vooral gaat om het crashen. Je moet proberen je tegenstander ergens tegenaan te duwen, waardoor de ‘Takedown’ ontstaat. Als je een Takedown hebt gemaakt wordt je boostmeter groter gemaakt en in één keer gevuld. Dit is gelukkig wat moeilijker. Ik vind dit zelf misschien wel het leukste speltype. Dan komen we bij ‘Achtervolging’. Ik denk dat Electronic Arts hier iets wou bedenken op het gemis van politie. Je moet andere wegmisbruikers zo hard beuken totdat de auto total-loss is. Dit kan lang duren maar dit kan ook in 10 seconden afgelopen zijn. Dit komt door de ‘Takedown’ die je kan krijgen door eerst zelf te crashen, dan bij te sturen en dan proberen de wegmisbruiker tegen je eigen auto aan te laten crashen. ‘Face-off’ is een race met een tegenstander die jou uitdaagt. Jij kan als je die race wint zijn ‘Legend-auto’ winnen. Daarna krijgen we ‘Afvaller’. Een gewone race van 3 ronden waarin elke ronde de nummer laatst mag opdonderen. ‘Turbo-Ronde’ is een mode waarin je tegen de klok moet racen. Tenslotte krijgen we de ‘Grand-prix’ mode. Deze mode krijg je aan het eind van elke klasse. Je moet meerdere races rijden. Na elke race krijg je punten naar je positie. Aan het einde worden de punten bij elkaar opgeteld, wat uiteindelijk resulteert in de eindstand.

Een groot minpunt van het spel is dat de auto’s niet van echte automerken zijn, maar saaie namen hebben als ‘Klassieker 1, 2 en 3’, ‘Muscle Type 1,2 en 3’, enzovoorts. De auto’s moet je ook niet kopen. Je moet ze krijgen door ‘Burnout-punten’ te verdienen. Deze verdien je met het winnen van races, takedowns. Auto’s win je erg snel en makkelijk. Ondanks het matige auto-systeem zijn de auto’s mooi.

Dan is er ook nog de multiplayer-optie. Met de Ad-Hoc modus kan je met 6 mensen spelen. Dan is er ook nog de functie die vele PSP-games niet hebben: Game delen. Het stelt niet veel voor maar het is toch leuk om even te doen met iemand anders die de game niet heeft. Ook functioneert het voor diegene goed als demo.

Als je alle races heb gedaan kan je nog leuke extra’s winnen, zoals een brandweerauto voor het onderdeel crash. Maar uiteindelijk heb je het spel toch vrij snel uitgespeeld.

Leuke post? Drop een hartje

Score: 0/5 volgens 0 gamers

Nog geen hartjes. First!

Abonneer
Laat het weten als er
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

Bureau voor Gamers: Nintendo’s mysterieuze driehoekjes

Rollercoaster Tycoon 3D Review