Bijna was Retro Studios geen onderdeel van Nintendo meer. De Japanse consolegigant wilde zich loslaten van de ontwikkelaar, maar Miyamoto kwam ertussen in en gaf de studio twee keuzes. Retro Studios zal onafhankelijk worden van Nintendo en gaat zijn eigen games maken, of ze maken een game rond om het personage Donkey Kong. Twee jaar later zagen we het resultaat van Retro Studios: een nostalgische, maar uitstekende comeback van de gorilla en zijn apenvriendje Diddy.
King K. Rool en de Gremlins zijn deze keer niet de vijanden van Donkey en Diddy. Ze hebben het deze keer te maken met muzikale tiki’s en een reuzevulkaantiki als leider. Ze nemen alle bananen en de voorraad van de Kongs mee. Het lijkt erop dat de tiki’s een soort van grote bananamilkshake willen maken voor hun leider. Donkey en Diddy pikken dit niet en willen hun bananen terug. Natuurlijk doen ze dat niet alleen. Ook Rambi de neushoorn doet, in sommige levels, mee. Hij is het enige rijdier die in de game te besturen is, in tegenstelling tot de vorige Donkey Kong Country games. En Cranky Kong….Die doet niets liever dan zijn eigen winkeltje runnen en mopperen over zijn ‘goede ouwe tijd als mascotte’.

De game baseerde de gameplay vooral op die van de voorgangers, 2,5D platformen, maar wel met driedimensionale beelden. Tegenover zijn voorgangers is de interactie veel uitgebreider. De vijanden en andere wezens bewegen veel vloeiender en halen meer acties uit. Een voorbeeld is het strandlevel waarbij een reuze-octopus verscheen. En als ik het toch over de animaties heb, zal ik er eventjes mee doorgaan. De animaties zijn in een woord geweldig. Veel verschillende kleurgebruiken en, zoals ik al eerder zij, vloeiend. Soms lijkt het alsof je een 3D-tekenfilm kijkt zonder dat je weet dat het een game is. En dan heb ik het nog niet eens over de cutscenes. Draardoor krijg ik het idee dat Retro Studios heeft samengewerkt met Pixar.
Donkey Kong moet proberen alle levels te voltooien en de eindbaas van de eilanddelen. Diddy Kong geeft hem hulp, als je een DK-ton vindt. Diddy kan ervoor zorgen dat je na een sprong langer in de lucht blijft door middel van zijn jetpack, die we het laatst nog terugzagen in Donkey Kong 64. Naast het einddoel behalen en bananen verzamelen kun je ook de KONG-tekens pakken om extra’s te unlocken. We maken ook kennis met de puzzelstukjes (waarschijnlijk geïnspireerd door Banjo-Kazooie) die ook extra’s kunnen unlocken, maar ook enkele speciale levels als je alle puzzelstukjes vindt van ieder eilanddeel. Maar je zult goed moeten zoeken. Soms zitten ze in geheime plekjes, het zijn prijzen van bonuslevels of zweven op moeilijk bereikbare plekken. Dan krijgen we ook nog de bananenmunten. Die bedoelt zijn als betaalmiddel in Cranky Kong’s winkeltje. Naast extra ballonnen kun je ook een puzzelstukzoekende papegaai, een extra leven of een bananensap kopen. De items die je koopt kunnen handig van pas komen. Zeker als je in een moeilijke level zit of een eindbaas waarmee je moeilijkheden hebt.

Over de uitdaging valt er niks te klagen. Het niveau staat in het begin op normaal en zal veranderen naar moeilijk. Fanatieke gamers zullen er plezier mee hebben als ze in een level komen waar je moet blijven rennen zodat Donkey niet verpletterd wordt tot apenmoes. En voor mensen die te veel afgaan in een level is er ook nog Super Kong. Super Kong werkt hetzelfde als de Super Guide in Super Mario Bros. wii: De computer brengt Donkey naar het eindpunt, maar je mag erop rekenen dat je geen puzzelstukjes, KONG-letter, bananen of bananenmunten krijgt en het level wordt niet als afgerond herkend. Een doorsnee gamer geeft het niet op en laat Super Kong vallen. Zelf heb ik een keertje moeite met een niveau, maar ik zette nooit Super Kong in. Voor mij voegt Super Kong maar weinig toe aan de game.
De game heeft, naast uitstekende gameplay en nostalgische muziek, ook een achilleshiel. En als ik het over die hiel heb, gaat het over de motionbesturing van de game. Normaal is het niet erg om het te gebruiken als pointer of eventjes ermee schudden. In de game moet je wel vaker met de wiimote (of de wiimote + nunchuck) schudden. Misschien probeer je de grondstomp uitvoeren, maar staat Donkey niet helemaal stil en gaat hij toch nog een koprol doen. En het zal wel vervelend zijn als het op de rand van een grondvlakte is. Retro Studios had een functie voor de traditionele controller erbij moeten instellen voor de ik-hou-niet-van-de-motioncontrol-en-al-dat-doelloze-geschudt-gamers. Ze zijn kennelijk vergeten dat de motionbesturing geen hype meer is, en dat niet alle Donkey Kongfans er warm van worden.