Arjen van der Velde Ben je ooit in Shanghai geweest? Het is namelijk een mooie grote stad in China. Het is daar erg druk en er zijn veel winkels waar je leuke dingen kunt kopen voor weinig geld! Maar heeft Shanghai ook een donkere kant? Als je dat wilt weten dan moet je zeker verder lezen!!
In Kane and Lynch 2: Dog Days speel je het grootste gedeelte met Lynch.
Lynch is een geïrriteerd persoon en heeft totaal geen manieren. De scheldwoorden komen bijna in elke zin, die hij zegt wel voor zoals: Fuck of Shit!! Hij is niet echt netjes. Aan het einde speel je ook nog een stukje met Kane, die Lynch de hele reis is gevolgd vanwege geld dat hij graag terug wil hebben. Kane heeft betere manieren dan Lynch, hij wilde Lynch eerst niet helpen met al dat gedoe van het geld verdienen bij Glazer, maar omdat Lynch zijn vriend is helpt hij hem toch. Kane en Lynch zijn namelijk keihard genaaid door Glazer waar ze opdrachten bij moeten uitvoeren voor geld, maar ook zodat Lynch zijn vriendin of zus ook in veiligheid blijft en niks overkomt. Als Lynch zijn vriendin of zus neergeschoten wordt is er maar 1 ding dat Lynch bezighoudt en dat is wraak op Glazer en het daarna veilig ontsnappen uit Shanghai, waar Kane en Lynch aan het eind schoon genoeg van hebben en allebei zeggen: ”Fuck Shanghai” ”Fuck China”.
Het eerste wat je eigenlijk opmerkt als je die game gaat spelen is dat de besturing heel iets anders is dan je gewend bent. Het cover nemen is namelijk anders, maar ook het schieten. Het is misschien een leuke toevoeging voor jezelf om ‘s wat anders te proberen. Het schietsysteem is dus wel even wennen, maar naarmate je verder komt krijg je het onder de knie. Voor cover nemen geldt hetzelfde. Het is namelijk zo dat als je cover neemt, Lynch/Kane heel gevoelig zijn voor of je nu uit cover wil of juist niet. Dat is aan het begin erg vervelend, maar je leert er mee omgaan. Bij schieten is dat net zo. Aan het begin mis je alles, maar later raak je alles. Het niet gebruik maken van een healthbar is ook erg verrassend, had ik achteraf wel verwacht. Op een gegeven moment leer je hoe je moet sprinten, maar wat ziet dat er ongecontroleerd en raar uit zeg, door die camera. Verder is die camera misschien leuk bedacht, maar het maakt mij ziek, doordat het beeld er nu wat stoffig uitziet, waardoor je hoofdpijn krijgt en misselijk wordt. Ook als je draait met je personage draait de camera raar mee. Als je bijvoorbeeld rechts gaat staan zal de camera het personage helemaal rechts aan de zijkant zetten, terwijl ik dat liever links heb, omdat ik dat gewend ben.
Er zijn in Kane and Lynch: 2 Dog Days een paar wapens waar je gebruik van kunt maken. Zo heb je bijvoorbeeld: het Pistool, de Shotgun en een paar machine geweren. De kogels die je met die geweren afschiet klinken wel erg lekker. Dat is dan weer een pluspunt aan deze game. Je hebt ook allemaal verschillende vijanden waartegen je vecht. Zo heb je koks, gewone burgers, dokters, maar ook mensen die de vliegbasis in de gaten houden. Jouw vijanden nemen goed cover, zodat ze niet makkelijk te raken zijn terwijl jijzelf makkelijk te raken bent zelfs als je cover neemt. Dit vond ik erg raar. Maar als je ze killt, dan gebeurt dit wel op een mooie manier. Bijvoorbeeld dat het bloed tegen de muur vliegt en de vijand keihard neergaat als je hem in z’n hoofd hebt geraakt. Wat ik wel grappig vindt, is dat als je een vijand door zijn hoofd ziet het hoofd niet meer te zien is doordat het vaag is geworden. Doordat de vijanden goed cover zoeken en jij ze niet makkelijk kunt raken, duren de gevechten wel erg lang en komen er vaak te veel vijanden, waardoor je denkt van he’ ik wil wel verder en ook wel ‘s iets anders doen dan steeds te schieten. Ik denk dan “laat mij eens een puzzel oplossen, want hier wordt ik wel erg moe van.” De lengte van die game maakte daar gelukkig snel een einde aan, want na vier uur was ik er doorheen terwijl ik vier uur echt veel te kort vind voor zo’n game, maar echt, ik had hem toch uitgespeeld.
Er zijn verschillende locaties in Kane and Lynch. Zo kom je terecht in een riool, op een vliegveld en in fabrieken. Deze locaties waren allemaal best leuk gemaakt naar het idee zoals Shanghai er wat uitziet. Dat gaf mij wel een indruk van de sfeer die daar hangt. Om de vijanden neer te halen is veel techniek nodig, omdat ze goed cover nemen en jij ze moeilijk kan raken. Er is naast dat ook veel geduld nodig, want het zal je niet makkelijk worden gemaakt. Soms denk je “ik ga maar naar voren”, maar dat is niet slim want de vijanden staan soms om een hoekje op jouw te wachten totdat je komt en schieten je dan meteen door jou hoofd waardoor je meteen dood bent in plaats van dat je eerst gaat liggen. Cover nemen is erg belangrijk net zoals Sergeant Fenix uit Gears of War 2 zegt wanneer jij gaat trainen aan het begin van die game: “Welcome to Delta! There is only one rule: Take cover or Die!” Dat heeft me aangezet om dat goed te doen en dat ben ik blijven doen, de hele game lang!!!