Fernando kijkt eens glunderend naar Sebastian. “Ha, heb ik je er mooi weer uitgereden.” Sebastian kijkt knarsetandend toe en denkt bij zichzelf “Ooit versla ik jou nog wel!” Dan start Fernando weer een nieuwe race op, hij kiest voor twintig ronden op het circuit van Monza. “Ik rijd deze keer met Jean Alesi en jij mag met Jos Verstappen” Sebastian knikt en neemt weer plaats achter het toetsenbord.“Gewoon de A-toets indrukken en gaan met die banaan, zou het racen in een Formule 1 wagen echt zo gemakkelijk zijn”, denkt Sebastian. Als ik wat ouder ben wil ik dat toch eens proberen!
Het zou toch leuk zijn als blijkt dat Sebastian Vettel en Fernando Alonso Formule 1 coureur (en kampioen) zijn geworden door Grand Prix 2 van Atari en MicroProse. Dat zou namelijk betekenen dat de jongensdroom die ik kreeg door het spelen van de game, best verwezenlijkt kon worden. Voor een twaalfjarige jongen was Grand Prix 2 een indrukwekkende race-ervaring. De graphics zijn verbeterd ten opzichte van de eerste editie en dit zorgt voor een gevoel van realisme. De besturing is gelijk gebleven en een racegame op het toetsenbord spelen blijft toch een beetje dat arcade gevoel oproepen. De game spelen met een racestuur doet het spel dan ook meer recht aan, maar de besturing alleen zorgt niet voor een geweldige race-ervaring. Daarom kwam hobbyist Steven Young een jaar later met een cd-rom waar de nodige mods op stonden. Zo werden de circuits geüpdate, kregen de cockpit en auto’s een fris, nieuw uiterlijk en was er een editor waar je alle eigenschappen van de coureurs kon veranderen. Hierdoor kon je dus niet alleen tegen de grote namen racen, maar ook tegen je klasgenoten.

Om het fun-element compleet uit te buiten bevat Grandprix 2 een offline multiplayer mode. Zo kun je niet alleen tegen computergestuurde vrienden en klasgenoten racen, maar ook in het echt. Selecteer simpelweg welke vrienden er momenteel bij jou in de huiskamer zijn en start de race op. Selecteer een flink aantal ronden en de computer kiest een racevolgorde waarbij iedereen een gelijk aantal minuten de controle over zijn of haar virtuele alter-ego heeft. De AI neemt het over zodra de volgende coureur achter het toetsenbord plaatsneemt. Helaas betekent dit vaak dat de AI wat plaatsen verliest die je dan zelf weer goed dient te maken. Dit komt omdat de AI terugvalt op de ingestelde waarden die bepalen hoe krachtig de auto is en hoe vaardig de coureur is. Dit staat los van de prestaties die je als mens levert en vereist dus wat meer gepriegel in de editor, wil je er echt een eerlijke strijd van maken. Maar voor de multiplayer geldt dat het gaat om de fun, en dus is het niet de bedoeling om eerste te worden, maar gaat het er om wie zijn rivaal vakkundig van het parcours weet te stoten. Einde wedstrijd!

Het schademodel in Grand Prix 2 is namelijk behoorlijk realistisch. Alles wat naar verwachting van een Formule 1 raceauto af kan breken, kan er ook af. De voorspoiler, achterspoiler, alle vier de wielen, de neus, het kan er af en het wordt netjes in beeld gebracht en heeft effect op het rijgedrag van de auto. Maar behalve dat het totaal gesloopt kan worden, kunnen sommige onderdelen ook gedeeltelijk kapot. Dit geldt voor de voorspoiler en zelfs de versnellingsbak, maar ook voor de wielophanging en de grondplaat van de auto. Als de ophanging breekt dan zie je het betreffende wiel iets zwenken en wordt de auto minder gemakkelijk te besturen. Als de auto te dicht op de weg ligt, om de aerodynamica te bevorderen, dan kan de auto over het asfalt gaan “schuren” waardoor de grondplaat beschadigd raakt. Ook is het mogelijk om je motor op te blazen of het koelsysteem. Het eerste resulteert in een zwarte rookpluim en de tweede in een witte of doorzichtige sproeiregen uit de achterkant van de auto. Het schademodel verhoogt het realisme in de game, maar heeft twee minpuntjes. De eerste is dat als je de pit haalt, elk euvel in dezelfde tijd verholpen kan worden. Een pitstop heelt alle wonden en dit is niet alleen onrealistisch, maar voelt als vals spelen, aangezien de AI hier geen gebruik van maakt. Het tweede minpunt is dat de schade vrij random is. Nou is dit logisch bij lekke banden, maar als ik in een Ferrari “op safe” rijd, is het toch vreemd als ik plots mijn motor opblaas. Met andere woorden, pech kan je echt altijd overkomen. Natuurlijk geldt dit niet door schade aan de spoilers, daarvoor is een echte botsing nodig.

Om te voorkomen dat je auto bij de eerste bocht al in vier stukken over het asfalt verspreidt ligt, is er de mogelijkheid om de zogenoemde driving aids in te stellen. Onder andere automatisch remmen, schakelen, geen schade en de ideale rijlijn staan tot ieders beschikking om het spel simpel te houden. Simpelweg gas geven is dus genoeg om Grand Prix 2 te kunnen spelen en dat maakt het spel zo toegankelijk dat je het zelfs als familiegame kan bestempelen. De rijervaring wordt natuurlijk een stuk realistischer met handmatig remmen en schakelen en zonder de ideale rijlijn. Het spel bevat genoeg detail om de rempunten te bepalen en na enkele oefensessies weet je precies in welke versnelling je een bepaalde bocht moet nemen. Deze kennis bewijst van essentiële waarde te zijn tijdens de echte race.
Grand Prix 2 beschikt over verschillende spelmodi. Naast de al besproken offline multiplayer is er de mogelijkheid om een enkele race te rijden of gewoon wat trainingsrondjes af te leggen. Het spel draait natuurlijk om de belevenis van een seizoen in de Formule 1. In deze spelmodus ga je als coureur van het ene raceweekend naar het andere. Een raceweekend bestaat uit drie dagen. Op vrijdag zijn er een oefensessie en een kwalificatiesessie net als op zaterdag. Op zondag is de climax: de race. Hierin volgt Grand Prix 2 dus geheel die FIA reglementen, wat logisch is voor een game die onder die licentie uitkomt. De lengte van de race is instelbaar van 10% tot en met 100% van de werkelijke racelengte. Om in de race als eerste te beginnen heb je een snelle kwalificatieronde nodig. Alleen de snelste rondetijd over de vrijdag en zaterdag bepaalt de pole position. Een off-day op vrijdag kun je dus compenseren op zaterdag en andersom kun je een wanprestatie op zaterdag veroorloven als je vrijdag uitstekend gepresteerd hebt. En die uitstekende prestatie hangt natuurlijk van één ding af: de perfecte auto-instellingen.

En dan wordt de echte autoliefhebber wakker. De virtuele Formule 1 auto bevat een breed scala aan instellingen die aangepast kunnen worden om net die extra tiende of honderdste van een seconde sneller over het asfalt te scheuren en een paar plekjes op te schuiven in de ranking. Het gepuzzel met getalletjes kan beginnen, want de weergave van de instellingen is natuurlijk puur numeriek. Wat Grand Prix 2 uitstekend doet, is de gamer direct feedback geven over de gemaakte veranderingen. In plaats van af te gaan op de rondetijd is het mogelijk je ronde te analyseren. Stel dat je ronde uitmuntend is, maar een stuurfoutje in de laatste bocht verpestte de goede tijd, dan kunnen de instellingen geanalyseerd en vergeleken worden met de instellingen die gebruikt werden in een andere ronde. Zo kan er gekeken worden naar de prestaties van de instelling op verschillende secties van het parcours. Deze feature is simpelweg geavanceerd en ontbreekt bijvoorbeeld in het hedendaagse F1 2010. Dit feit alleen al laat zien dat Grand Prix 2 niet alleen een topgame is, maar ook een game die z’n tijd ver vooruit was!