EpicPWN Kleine extraatjes. Verborgen bonussen. Onverwachte meevallers. Mensen kunnen er niet genoeg van krijgen. Het realiseren dat je nog vijf minuten langer kan blijven liggen na het wakker worden, het vinden van een zuurtje uit een snoepzak waarvan je dacht dat hij leeg was, een kleine windvlaag in de rug tijdens het befietsen van een steile heuvel. Allemaal kleine dingen die de mens blij maken. Recent nog kreeg ik een klein extraatje, een onverwachte meevaller en het was misschien wel de beste die ik ooit heb gehad. Ik koop een spel en er zit potjandorie nog een spel bij! Ja, Portal is een extraatje waar een mens blij van wordt.
Stel je voor; opeens wordt je wakker in een cel in een witte ruimte en een vrouwelijke robotstem met wel heel variërende toonhoogtes vertelt je dat je ten prooi gevallen ben aan een wetenschapsproject; één voor één zal je testruimtes afreizen om uiteindelijk je overweldigend glorieuze prijs in ontvangtst te nemen: een taart. Een zwak excuus om wat levels aan elkaar te knopen zou je zeggen, en daar zou je waarschijnlijk nog gelijk in hebben ook, maar in Portal is het zo mooi aan elkaar gevlochten dat je er wel in moet geloven. GLaDOS (Genetic Lifeform and Disk Operating System) is een robot die je door de levels helpt doormiddel van hints, tips en het uitroepen van motiverende spreuken. Je voelt je ingesloten, je voelt je in gevaar, maar oh wat voelt het goed.
…
And there will be cake”.
Om je een weg door de verschillende testruimtes in Portal te banen heb je een Portal Gun tot je beschikking; een meer dan handig stuk gereedschap dat in staat is op afstand portalen te doen verschijnen, een blauwe en een oranje. Als je door een portaal gaat kom je er bij de andere uit. Bedenk echter dat de portalen niet alleen als horizontaal, als deuren, geplaatst kunnen worden, maar ook op de vloer of op het plafond. Dit zorgt voor soms verwarrende maar grappige situaties, en is zó innovatief dat nog geen enkele andere gamestudio het na heeft durven doen uit vrees om voor na-apers uitgemaakt te worden. Portal blinkt uit in originaliteit, niet alleen vanwege het Portal-element maar tevens door het feit dat dit spel het eerste puzzelspel in First Person ooit gemaakt is.
Dit is allemaal leuk en aardig, maar het beste is naar mijn mening de humor. Als je de testruimtes allemaal bent doorgekomen verloopt niet alles langer naar GLaDOS’ plan en zodra ze niet meer alles onder controle heeft wordt haar commentaar op de gang van zaken hilarisch. Haar pogingen om haar eigen eerder gemaakte fouten recht te zetten en haar wanhopige trachten om jou over te halen moet een van de droogste en grappigste momenten in mijn gamersleven zijn geweest, al helemaal omdat ze een robot is en maar bar weinig van dingens als sarcasme en dubbele betekenissen begrijpt. Prachtig.
Als je uiteindelijk klaar bent, en lang duurt het niet, krijg je nog wat extra uitdagingen en moeilijkere levels voorgeschoteld en dat is het wel zo’n beetje. Dat de speelduur van de hoofdverhaallijn niet langer dan 4 uur trekt is te begrijpen vanwege het feit dat het maar een klein extra spel was ter promotie van The Orange Box, en ik ben al hartstikke blij dat ze dit gedaan hebben. De negentien levels en het deel wat erna komt zijn stuk voor stuk variërend en een waar genot om te spelen, en voor ik het vergeet; de credits zijn al helemaal geweldig. Maar daar ga ik niks over verklappen.