Cas Meeuwis Donkey Kong, The Legend of Zelda, Metroid, Kirby, allemaal games die ervoor zorgde dat Nintendo doorbrak bij het grote publiek, allemaal bekende titels die gamers overal wel kennen. Maar geen van deze hebben het succes kunnen evenaren van het gezicht van Nintendo. Praktisch iedereen op aarde kent deze vrolijke loodgieter. Ik heb het natuurlijk over Mario. Deze vrolijke gast speelde in tientallen games en heeft ondertussen het hart verovert van miljoenen gamers. En zijn eerste debuut in mijn leven staat nog steeds in mijn geheugen gegrift… Ik heb het namelijk over het magische Super Mario Bros. op de NES.
SMB vertelt niet echt een verhaal, maar je moet wel echt een groentje zijn mocht je het nog niet weten. Princess Toadstool (in Super Mario 64 wordt haar de naam ‘Peach’ gegeven, die ze daarna blijft houden) is ontvoerd door de kwaadaardige Bowser. Mario moet zich met bloed, zweet en tranen door het Mushroom Kingdom met zijn acht werelden worstelen die ieder nog eens vier levels bevatten en in totaal acht keer Bowser bevechten om de prinses te kunnen redden. Niet Oscarwinnend, wel een goede smoes voor een fantastisch avontuur.
De gameplay van Super Mario Bros. staat als een huis. Op sommige momenten aartsmoeilijk, maar de moeite waard. Óf je speelt als Mario, of je speelt in als Luigi in de 2 Player Game. Je springt over vijanden, obstakels en afgronden en probeert zo het einde van het level te halen. Er is een tijdlimiet waarin je het level klaar moet hebben, en hoe eerder je hem klaart, hoe meer punten je krijgt. Ook zijn er door het level door munten en speciale ‘?’-Stenen verspreidt. Als je 100 munten hebt krijg je een extra leven, maar heel af en toe kan er ook iets speciaals uitkomen. En daar begint de lol.
In een ‘?’-steen kan namelijk ook een Power-Up in de vorm van een Mushroom zitten, waardoor Mario een stuk groeit en ervoor zorgt hij tegen een stootje kan. Als je groot bent en je vindt wéér een Power Up, dan krijg je een Fire Flower, waardoor Mario de mogelijkheid heeft om vuurprojectielen af te vuren. Ook heb je zijn er door het Mushroom Kingdom Stars verborgen. Als je die pakt, ben je tijdelijk onverwoestbaar en iedere vijand die je aanraakt sterft. Je zou denken dat je het met deze power-ups het jezelf minder moeilijk maakt, maar als je ook maar één keer wordt aangeraakt door een vijand, verander je gelijk terug in je kleine zelf. Dat zorgt voor een goede balans in het spel, zodat je niet vlug door de levels rent. Logisch dat Bowser dan ook een fiks legioen achter zich heeft staan, dat probeert het jou zo moeilijk mogelijk te maken.
Er zijn veel soorten vijanden. Je hebt de bekende Goomba’s, Koopa Troopa’s, Bullet Bills en andere bekende Mario badguys. Iedere vijand heeft zijn eigen zwakheden en sterkheden. Koopa Troopa’s trekken zich bijvoorbeeld terug in hun schild als je op ze springt, waarna je het schild weg kunt trappen. Het schild kan jou ook raken als je niet goed oppast. Doordat er zoveel verschillende vijanden zijn, blijft het leuk en uitdagend.
Het spel ziet er nog goed uit voor zijn leeftijd. Vijanden hebben allemaal nog hun eigen unieke look, waardoor ze goed te onderscheiden zijn. Ook zijn er verschillende omgevingen tussen de levels. Er zitten sneeuwlevels in, nachtlevels, onderwaterlevels en elk laatste level van een wereld vindt plaats in een kasteel. De sneeuw- en nachtlevels hebben uiteindelijk geen betrekking tot de gameplay, wat wel jammer is. De onderwaterlevels zijn een welkome variatie tussen de levels door. Het doel van die levels is tussen de vissen en kwallen door naar het einde van het level te zwemmen. De kastelen zijn vooral over alle obstakels springen om het uiteindelijk op te nemen tegen Bowser. Alleen het jammere is dat deze bossbattles bijna identiek aan elkaar zijn. Het is altijd precies dezelfde Bowser, waarbij je over hem heen moet springen, de bijl aanraken en kijken hoe hij in de lava valt. Oké, ze plaatsen wat hindernissen boven Bowser, maar meestal spring je daar gewoon langs. In de latere levels gaat hij nog met hamers gooien, zoals de hamer bros, maar ik had toch liever wat meer afwisseling gezien hierin, aangezien het qua moeilijkheid in schril contrast staat tot de rest.
Dit spel gaat een lange tijd mee. Want zoals ik al heb gezegd, dit spel is moeilijk. Het is dan ook een feit dat games vroeger een heel stuk moeilijker waren dan nu. Maar dat is natuurlijk geen probleem, want hoe uitdagender, hoe langer het mee gaat. Als je de game van begin tot eind goed speelt zonder veel levens kwijt te raken doe je er ongeveer vijf uur over, zonder Warp Zones of restarts. Maar ik heb er in totaal twintig uur over gedaan om het uit te spelen. Want level-ups zijn schaar. Als je weet waar ze allemaal liggen, gaat het een stuk makkelijker, maar anders moet je op een houtje bijten en goede skills hebben om alles tot een goed einde te brengen. Dan zijn er ook nog Warp Zones. Deze buizen zijn verstopt door het Mushroom Kingdom, en deze stellen je in staat om een paar werelden over te slaan. Ook zijn er speciale Bonus Zones, waarmee je veel muntjes krijgt, die je dan weer een stukje dichter bij die felbegeerde Power Up. Dit zijn leuke dingen om te zoeken, aangezien ze je volgende avontuur er een stuk korter op kunnen maken.
De muziek is geweldig, het maakt echt een gevoel van nostalgie los. Alle bekende muziekjes zitten erin, zodat je bijna heel het avontuur mee zit te neuriën met de bekende tunes. Voor iedere move op je scherm klinkt er een sound effect, en geen een ervan klinkt slecht, en ze gaan nooit irriteren.
De muziek is dan ook niet wat gaat irriteren aan deze game, maar de moeilijke stukken die dit spel rijk is, die vooral met veel geluk, veel slaap en veel energy drink overwonnen kunnen worden. Deze delen komen vooral in de latere werelden voor, want naarmate je vordert komen er steeds meer en steeds sterkere vijanden op je pad, die dan ook nog gepaard gaan met moeilijke obstakels en steeds minder Power Ups. Maar zoals ik al zei, gamen was vroeger een stuk moeilijker.