Marco van Dijk Weet je, nostalgie is een mooi iets. Ik kan mij nog goed herinneren dat mijn pa een PC in mijn kamer dumpte, is was zeven of acht ofzo, en dat ik dolgelukkig was. Ik had Windows 95! Hoe cool was dat! Ik was ook lekker aan het mijnenvegen toen mijn pa binnenviel en iets moest installeren. Hij opende een doos met een kerel met een rare halve bril op de voorkant. Titel; Red Alert. ”Incoming New Transmission”…..”New Mission Objective”…..”Primary Objective; Whoop some ass!”….
Red Alert speelt zich af in een alternatieve geschiedenis. Albert Einstein heeft door met een tijdmachine terug in de tijd te reizen Hitler uitgeschakeld voordat hij aan de macht kwam. Daarom heeft de Tweede Wereldoorlog zoals wij deze kennen van de geschiedenisles nooit plaatsgevonden. Stalin heeft echter zijn plaats ingenomen als dictator en heeft bijna heel Europa verovert. Nu is het aan jou de taak om of Europa te veroveren, of bevrijden. Een kort verhaal, maar wel een goede basis voor een interessante RTS.
Door Command & Conquer Red Alert ging voor mij namelijk de wereld van het gamen wagenwijd open. Toen ik voor het eerst het introfilmpje zag met de gave bijpassende soundtrack was ik helemaal weggeblazen. Lijkt erg overdreven maar in die tijd, Red Alert is van 1996, was het revolutionair. Er waren gewoon acteurs ingehuurd speciaal voor de filmpjes. En dit is misschien ook meteen een van de grootste pluspunten van het spel.
Als je de missies speelt valt het ten eerste op dat je voor elke missie, en/of erna, een heerlijk over-the-top filmpje krijgt voorgeschoteld betreffende de missie. Dit is bij zowel de Soviet campaign als bij de Allied campaign. Dit betrekt je heel erg bij het verhaal en trekt je als het ware meer het spel in. De missies zelf zijn inhoudelijk ook interessant en gevarieerd. De ene keer moet je met een paar man een spion zien af te maken terwijl je door vijandelijk gebied loopt, de andere keer moet je simpelweg een basis bouwen en de tegenstander vernietigen en dan moet je weer een basis infiltreren met een commando om een gebouw op te blazen. Dit zorgt ervoor dat het spel niet in herhaling vervalt en blijft boeien tot het einde.
De basis in Red Alert, voorzover dat niet duidelijk was, is het bouwen van een basis en troepen en vervolgens je tegenstander vernietigen. Je krijgt een Construction Yard voertuig, die je kan ”uitvouwen” tot een Construction Yard en van daaruit kan je de basis gaan uitbouwen. Nieuwe gebouwen kosten geld in de vorm van erts, en dus heb je Refineries nodig om deze te verzamelen. Een overzicht van de map krijg je als je een Radar Dome bouwt, en tanks kan je maken als je een War Factory neer zet. Troepen kan je zoveel bouwen als dat je geld toelaat. Eigenlijk is dit een beetje de basis van veel hedendaagse strategy games en het is hartstikke verslavend.
Als je de campaigns hebt uitgespeeld en je wilt toch lekker een potje spelen, dan is daar de Skirmish mode. Deze modus geeft het spel een grote replaywaarde omdat je hier zelf een veldslag kan beginnen. Je kiest je eigen factie, de kleur van de factie, de grote van de map, het aantal tegenstanders, de moelijkheidsgraad en zo kan ik wel doorgaan. Een mooi gevolg hieraan is dat het spel ook een multiplayer heeft die alle pluspunten heeft van de Skirmish mode, maar dan de mogelijkheid geeft om tegen andere mensen te spelen. Klinkt misschien stom dat ik dit vermeldt, maar dit was niet echt standaard ten tijde van de release van het spel. Het was in ieder geval slim bedacht en uitgevoerd.
Maar er zijn niet alleen pluspunten. Zo komt het voor dat ik in een Skirmish sessie bijna altijd kies voor een Soviet factie, omdat die voor mijn gevoel toch sterkere units heeft. Dit geld echter in mindere mate als je een map speelt met veel water, want de Battle Cruisers van de Allied zijn erg sterk en kunnen ver schieten. De balans tussen de facties had desalniettemin iets beter gekund. Ook is er sprake van een oude protocol die gebruikt wordt bij de multiplayer ,IPx , die niet meer gebruikt wordt met nieuwe besturingssystemen. Er zijn wel manieren om te multiplayeren, maar dan moet je even research doen op google. Of dit bij The First Decade ook zo is kan ik niet zeker zeggen. Dit is niet heel erg kwalijk gezien het spel bijna even oud is als de jongste members van IG.
Toch blijven vooral de goede dingen bij, en moet over de minpunten goed worden nagedacht. Red Alert is een van de grootouders van het strategy genre en het draagt deze titel met trots. Misschien dat de nostalgie een rol speelt bij de beoordeling maar Red Alert moet je toch een keer gespeeld hebben. Petje af voor wijlen Westwood Studios. All I can say is; ”Mission Accomplished”.